ဍဳဂ္ပါင္လာ.ဆာ္ - (ေဒါင္ပိုင္လားဆိုင္ဒ္) - ျပည့္စံုပါေစ

Friday, February 25, 2011

စကားစျမည္ ~ အြန္လိုင္းေပၚက ေျခေခ်ာ္သမွ်


     ကိုယ့္ဘာသာ စဥ္းစားၾကည့္တယ္ ၊ critical thinking အေၾကာင္းေတြေရးတဲ့သူတစ္ေယာက္ ေတာင္
ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ ေလွ်ာက္ေရးေနတာ သင့္မွသင့္ေတာ္ရဲ့လား ၊ အေျပာနဲ႔အလုပ္ ကိုက္မွကိုက္ညီရဲ့
လား ၊ စံနမူနာဆိုးေတြမ်ား ျဖစ္ေနမလားလို႔ပါ ။

     ဘေလာ့ဆိုတာ မွတ္တမ္းသေဘာလို႔ စိတ္ထဲထားႏိုင္ရင္ေတာ့ အမွန္ဖက္ တစ္မွတ္ေပးလို႔ရမယ္ထင္
တယ္ ။ ေနာက္တစ္ခုက အရင္ပို႔စ္ေတြမွာေျပာဖူးသလို က်ေနာ္ဟာ သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါဆိုတာနဲ႔ ျပန္
ညွိရင္ေတာ့လည္း သိပ္မလြန္လွေသးဖူးလို႔ ေဖါ့ေဖါ့ေလးေတြးမိတယ္ ။ ဒီလိုေျပာေတာ့ ကိုယ့္ေပါင္က် ျဖည္း
ျဖည္းေလး လွန္ေထာင္းတယ္လို႔ ဆိုၾကမယ္ ။ ဟုတ္တယ္လို႔ ဝန္ခံလိုက္တာပိုေကာင္းမယ္ ထင္ပါရ့ဲ ၊ ဒါမွ
ဖတ္မိသူေတြ ကိုယ့္အေပၚအျမင္ နည္းနည္းၾကည္လာႏိုင္မယ္ ။ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး ေဝဖန္ခ်င္သူက
ေတာ့ ဒါဟာ ရိုးသားပံုေပၚေအာင္ဟန္ျပၿပီး ကိုယ့္ဖက္ကိုဂရုဏာနဲ႔ မဲတင္းေအာင္လုပ္တဲ့အကြက္လို႔ ဆိုႏိုင္
ၾကတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ဆိုတာဟာ ကိုယ္ပိုင္ကမၻာ မဟုတ္ရင္လည္း ကိုယ္ပိုင္စိတ္
ႀကိဳက္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဝကၤဘာပါပဲ ။ ဒီစိတ္တံလွ်ပ္စက္ကြင္း (ခ) ကိုယ္ပိုင္ဥခြံေလးထဲကေန လြတ္ႏိုင္
ေအာင္ဆိုရင္ေတာ့ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ အခ်က္က်က်ေဝဖန္တဲ့သူ ေပၚလာမွပဲ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါရဲ့ ။ ဒါေပမယ့္
ဒီလိုေဝဖန္တာကိုေကာ ခံႏိုင္ပါ့မလား ။

     ထားေတာ့ ၊ မေန႔က စီေဘာက္မွာ လာပြားသြားတဲ့ကြန္မန္႔ေၾကာင့္ ဘေလာ့သက္တမ္း ၁၀ လအတြင္း
အေၾကာင္းစုဆံု လာခဲ့တဲ့ ကိစၥေလးအခ်ိဳ႕ကို သတိျပန္လည္လာတယ္ ။

(၁) မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တဲ့အခါ လြန္ခဲ့တဲ့လေလာက္က စီေဘာက္မွာ လာေအာ္သြား
တဲ့ ရုရွက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ “ရိ”ခ်က္ကို ေရာက္သြားတယ္ ။ မန္းကိုကိုဘေလာ့က ပန္းေရာင္
ေတြသံုးထားလို႔ အေျခာက္ႀကီးလားေပါ့ ။ အမွန္က ကိုယ္ကလူႀကီးျဖစ္ၿပီး စိတ္မထားတတ္ပဲ မွတ္ခ်က္ကို
ဖ်က္လိုက္မိၿပီးမွ လက္လြန္သြားၿပီလို႔ နားလည္လိုက္တယ္ ။ သတိရေအာင္ေျပာတဲ့မိတ္ေဆြကိုလည္း ေက်း
ဇူးတင္တယ္ ။

     တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က စိတ္ေအးေအးထားၿပီး ခ်က္က်လက္က် ျပန္ေျပာခဲ့ရမွာ ။ ျပန္ေတြးရင္း ပထမ
ဆံုး “ဖို” ဝါဒ စိတ္ထဲနက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းအျမစ္တြယ္ေနတတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြရဲ့ သဘာဝကို အရင္ဆံုး
ေတြးမိတယ္ ။ ဒီေကာင္ေလးဟာလည္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနေပမယ့္ ဒီစက္ကြင္းက မလႊတ္ႏိုင္ေသးဘူး
ဆိုတာ နားလည္လာေတာ့ စိတ္ထဲသိပ္ကသိကေအာက္ မရွိလွေတာ့ဘူး ။ ဆက္ေတြးမိတာက သူသာ
ကိုယ္ေဆြးေႏြးမွာေတြကို ႏိုင္ငံရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္အနာဂါတ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဆန္ဆန္ စိတ္ပါလက္
ပါ ရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေခတ္မွာ မိန္းမစိတ္ဝင္ေနသူ ၊ ေယာကၤ်ားစိတ္ဝင္ေနသူေတြဟာ သဘာဝရဲ့အစိတ္
အပိုင္းတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေျပာျပမိမွာပါပဲ ။ တဖက္မွာလည္း ျပန္စဥ္းစားၾကည့္
ေတာ့ အကယ္၍မ်ား သူသာအေတြးတိမ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုအေျခာက္ႀကီးထင္ေတာ့
ဘာျဖစ္သတံုး ။ အရင္ကဆိုရင္ေတာ့ အသင့္အတင့္ ခံရခက္ခဲ့ဖူးမွာမွန္ေပမယ့္ ခုေနခ်ိန္မွာေတာ့ လူသား
အားလံုးကို လူသားေတြလို႔  လက္ခံျမင္ေတြ႕လာႏိုင္ၿပီမို႔ ဒီအျမင္ေစာင္းေတြဟာ အေရးမႀကီးလွေတာ့ပါဘူး။
မၾကာခင္ႏွစ္ပိုင္းေတြမွာ အရြယ္ေရာက္လာၾကေတာ့မယ့္ ကိုယ့္ရင္ေသြးေတြကို ထိန္းေက်ာင္းရာမွာ ဒိထက္
ေတာင္ ဆိုးႏိုင္စရာေတြ ၾကံဳလာႏိုင္တာမို႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏိုင္ေအာင္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ရလိုက္တဲ့
သတိေပးခ်က္လို႔ သေဘာထားလိုက္ႏိုင္ရင္ေတာ့လည္း အင္း .. အက်ိဳးမယုတ္လွပါဘူးေလ ။

(၂) ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာလည္း ရုရွက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲ ။
     ေဖ့ဘြတ္မွာ သူတို႔ထဲက က်ိဳးေၾကာင္းသင့္စကားေတြ လက္ခံႏိုင္မယ့္သူတစ္ေယာက္ကို အၾကံေပးမိတာ
မွာ ၾကားကမခံႏိုင္ပဲ ဝင္ “ရိ” တာပါ ။ ခင္ဗ်ားႀကီးက လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ဖူးလို႔တုန္းလို႔
အဓိပၸါယ္ရတဲ့ စကားေတြကို ႀကိဳးစားပမ္းစားလွလွပပ ဖြဲ႕ႏြဲ႔သြားရွာပါတယ္ ။ ဘာမွေတာ့ ျပန္မေျပာလိုက္ပါ
ဘူး ။ အဓိကကေတာ့ အခ်ိန္မေပးခ်င္လို႔ပါ ၊ ေျပာၿပီးအက်ိဳးမျဖစ္ရင္ ႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္အခ်ိန္ပုပ္ၿပီး စာ
ေတြပဲေလးၿပီးက်န္ခဲ့မွာမို႔ပါ ။ အရပ္ဖက္ကုပၼဏီမွာ ဦးေဆာင္ရတာနဲ႔ စစ္ဖက္မွာအုပ္ခ်ဳပ္ရတာ ၊ ေအာင္
ျမင္ေအာင္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားစီမံခန္႔ခြဲရတာနဲ႔ ဖ်က္ဆီးသတ္ျဖတ္ဖို႔ အမိန္႔အတိုင္းတေသြမတိမ္း လိုက္ေလွ်ာက္
ရတဲ့ဘဝေတြ ဘယ္လိုကြာတယ္ဆိုတာ ပန္းသီးမစားဖူးတဲ့သူကို လက္ညိွဳးထိုးျပၿပီး ခ်ိဳတယ္လို႔ သြားေျပာ
လည္းမထူးသလို ျဖစ္ေနမယ္ထင္လို႔ပါ ။ ဒီလိုေျပာလို႔ သူလိုလူကို သံုးစားမရတဲ့လူဆိုးႀကီးစာရင္းထဲ ထည့္
တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုတာေတြကို လက္မခံရင္ေတာင္ အေလးထားနားေထာင္ခ်င္
သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တာ ေသခ်ာတဲ့တစ္ေန႔မွာေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီးအခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ေျပာျပ ေဆြးေႏြး
ဖလွယ္သြားခ်င္ပါတယ္ ။

(၃) ေနာက္တစ္ခုသတိရတာက စကၤာပူကေအာင္ျမင္ေနတဲ့ဘေလာ့တစ္ခုရဲ့ c-box မွာ အလႅာပသလႅာပ
သြားေျပာရင္း ဘေလာ့ဂါအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က “ကက်ိဳးကေၾကာင္ ႏိုင္ငံေရးဘေလာ့က လူ” လို႔ နာ
မည္တပ္တာ ခံလိုက္ရသဗ်ာ ။ ကံမ်ားလည္းဆိုးခ်င္ေတာ့ စိတ္မွတ္မထားပဲ သူ႕ဘေလာ့မွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
မွတ္ခ်က္တစ္ခုသြားေပးမိကာမွ သူ႕နဲ႔အဆင္မေျပတဲ့ ကိုယ့္ေဖ့ဘြတ္ထဲက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ကိုယ့္
ကိုကန္ထုတ္လိုက္ပါေလေရာ ။ ဒီတင္မၿပီးေသးဖူး ၊ ကိုယ့္ကိုလာ add ခဲ့တဲ့ေနာက္တစ္ေယာက္ပါ ေဖ့ဘြတ္
ကေန ေပ်ာက္သြားျပန္တယ္ ။ သိပ္ေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ နားလည္ဖို႔လည္း မႀကိဳးစားေတာ့ပါ
ဘူး ။ ကိုယ္ကေတာ့ အင္တာနက္ေပၚ ရြက္လြင့္ေနခဲ့သမွ် ကာလပတ္လံုး အတတ္ႏိုင္ဆံုး စိတ္ကိုရွင္းရွင္း
ထားၿပီး ရိုးသားဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာဖူးသလိုပဲ
“မင္း ေသသင့္တယ္” လို႔သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ ထေျပာရေတာ့မယ္ထင္ရဲ့ ။

(၄) ဒီႏွစ္ဦးေလာက္မွာေတာ့ ၾသစေၾတးလ်က ဘေလာ့တစ္ခုကို ဗဟုသုတေလးေတြ အသင့္အတင့္ရလို႔
သြားသြားဖတ္မိပါတယ္ ။ ဒီဆရာသမားက သူခဏေနခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေလးတစ္ႏိုင္ငံကို စိတ္အေတာ္ခုေနပံုရ
ပါတယ္ ။ တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး မွတ္ခ်က္ကေလးတစ္ခုသြားေပးမိလိုက္တာ
မေမွ်ာ္လင့္ပါပဲနဲ႔ (လူႀကီးဆန္ဆန္) ျပန္ရန္ေတြ႕တာ ခံရပါေလေရာ ။ ဒီတစ္ခါလည္း မွားျပန္ၿပီကြဆိုၿပီး
ေျဖရွင္းခ်က္ကြန္မန္႔တစ္ခုထပ္ေရးၿပီး ပါးစပ္ (လက္) ကို ဇစ္ဆြဲပိတ္ထားလိုက္ရတယ္ ။ ကိုယ္ဘာေရးမွန္း
ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ အေသအခ်ာမသိသူကိုမွ ရွည္ၿပီးမွတ္ခ်က္သြားေပးမိတာ ကိုယ့္အမွား ။ ေသသင့္
တယ္ေလ .. ေနာ ။

(၅) အေပၚမွာတုန္းက စကားခံခဲ့တဲ့ “အြန္လိုင္းဖိုရမ္ေယာင္ေယာင္” ဆိုသူရဲ့ စီေဘာက္ထဲလာေရးထားတဲ့
ကြန္မန္႔ဖက္ ျပန္လွည့္ပါဦးမယ္ ။ (ဆက္ေရးမွာေတြက ကရင္တိုင္းရင္းသားခ်င္း ေျပာတာေတြမို႔ အခ်ိဳ႕အ
တြက္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္) ။ သူေရးသြားတာေတြက -

• “လူမ်ဳိးအတြက္ ေဆြးေႏြးဖို႕လုပ္ထားတဲ့ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္ စီေဘာမွာ ေပါက္ကရေျပာမွာစိုး
   လို႕ အဲ့ဒီလို လုပ္ခဲ့တာပါဗ်ာ”

• “လူမ်ဳိးအတြက္ ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုျပီး တခ်ဳိ႕သူေတြက သူတို႕က ဘယ္လိုေဆြမ်ဳိးၾကီးေၾကာင္း လာျပီးၾကြား
   ေနတဲ့သူေတြရွိျပန္ေတာ့လည္း စိတ္ပ်က္မိတာေပါ့ေလ”

• “အဲ့ဒီ ဖိုရမ္မွာေဆြးေႏြးမယ္ဆိုျပီး ပါလာတဲ့ သူအမ်ားစုက ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ မ်ားပါတယ္။ တျခားႏိုင္ငံ
   သားခံယူသြားသူေတြက နည္းတယ္။”

• “နအဖကို ေၾကာက္ေနရင္ ဒီလိုအလုပ္ကို ထည့္ေတာင္မစဥ္းစားဘူး။”

     ဖတ္ၿပီး ပထမေတာ့ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးျပန္ေရးဖို႔ ေတြးမိတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ စာတစ္ေၾကာင္းစီကို ျပန္
ဖတ္ၿပီး သိခ်င္တာေလးတစ္ခုကို အခ်ိန္နည္းနည္းယူရွာလိုက္ေတာ့ ဘယ္သူလာေရးလဲဆိုတာ ရုပ္လံုးနည္း
နည္းေပၚလာလို႔ ပံုစံေျပာင္းၿပီး ေရးလိုက္ပါတယ္ ။

• က်ေနာ္ျပန္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီလိုပါ -
- “အြန္လိုင္းဖိုရမ္ေယာင္ေယာင္” ေရ ငါသတိရမိတာ တစ္ခုရွိတယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ဝန္းက်င္တုန္း
   ေလာက္က မေလးရွားမွာ အင္တာနက္ကို စေတြ႕ဖူးခ်ိန္ေပါ့ ၊ ၉-၁၀ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေလးတစ္
ေယာက္ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႔ ကြန္ျပဴတာတေခ်ာက္ေခ်ာက္ တခ်က္ခ်က္ႏွိပ္ေနတာကို ေငးၾကည့္
ေနခဲ့ဖူးတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း ကြန္ျပဴတာကို နည္းနည္းပါးပါးသိလာေတာ့လည္း ပညာေရးကိုစိတ္ဝင္စားလို႔
webpage တစ္မ်က္ႏွာကို ၅ မိနစ္ေလာက္ေစာင့္ၿပီးၾကည့္ရတဲ့ အင္တာနက္နဲ႔ေက်ာင္းဝက္ဘ္ဆိုဒ္ေတြကို
သြားၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္ ။ အဲဒီလိုသြားၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ေတာင္မွ လံုျခံဳေရးနဲ႔ ခရီးအခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး
မွ လုပ္လို႔ရခဲ့တာပါ ။ ဒါ့ျပင္ ငါလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြမွာလည္း အတူလက္တြဲလို႔ရႏိုင္မယ့္ ဗဟုသုတရွာခ်င္
သူနဲ႔ တိုးတက္လိုစိတ္ရွိသူေတြကို ရွာခဲ့ဖူးတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ဘဝမွာလည္း လမ္းညႊန္ျပေပးမယ့္သူေတြကို
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိဖူးတယ္ ။ လိုရင္းကေတာ့ ငါ့ဆႏၵေတြ မျပည့္ဝခဲ့ဖူးေပါ့ကြာ ။

     ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သိခဲ့ၾကံဳခဲ့ ျမင္ခဲ့တာေလးေတြ အနည္းအက်ဥ္းရွိလာလို႔ အျခားသူေတြနဲ႔ ေဝမွ်ဖလွယ္
ႏိုင္ေကာင္းရဲ့ဆိုတဲ့ဆႏၵဟာ ဒီဘေလာ့စၿပီးဖန္တီးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုပါ ။ ဒီလိုပဲ ဖိုရမ္လို ေဆြး
ေႏြးဖို႔လုပ္ျပန္ေတာ့ ငါ့ရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေစတနာကို သိနားလည္မယ့္သူ နည္းမယ္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေပ
မယ့္ လုပ္သင့္တဲ့ကိစၥမို႔လို႔ ေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့တာပါ ။ စတာနဲ႔ ငါဘယ္သူဘယ္ဝါဘယ္လိုဆိုတာကို ရိုးရိုးသား
သားမိတ္ဆက္ခဲ့တာ မင္းလည္းမွတ္မိမွာပါ ။ ဒါကို ဘယ္သူမွန္းအသိမခံဝံ့သူေတြက ဘယ္လိုယံုရမလဲတို႔
ဘယ္သူလဲတို႔ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြေၾကာင့္ အေသးစိတ္ထပ္ၿပီး မိတ္ဆက္ခဲ့တာကို ဘယ္လိုေဆြမ်ိဳးႀကီး
ေၾကာင္းႂကြားတာနဲ႔ မင္းတို႔တေတြေရာသြားခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါညံ့ခဲ့တာပါပဲ ။ ဒီေနရာမွာ နားလည္မိ
တာက အခ်ိဳ႕လူေတြဟာ အျခားသူေတြလည္း ကိုယ့္လိုပဲလည္တယ္ ၊ ရိုးသားၾကမွာမဟုတ္ဖူးလို႔ ထင္
တတ္ၾကတယ္ ၊ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ကံမေကာင္းစြာပဲ ဒါမ်ိဳးေတြကို ထိုးေဖါက္ျမင္မိတဲ့အေနအထားမွာ
မရွိၾကဘူး ။ ပထမအမ်ိဳးအစားမွာ မင္းမပါဖူးလို႔ ငါယံုၾကည္ပါတယ္ ။ (ဒုတိယအမ်ိဳးအစားမွာ ပါတာဟာ
လည္း ဘာမွရွက္စရာမလိုပါဘူး) ။ ေနာက္ၿပီး ဒီေခတ္ဟာ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေဆြမ်ိဳးေက်ာေထာက္
ေနာက္ခံထက္ ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္းက ပိုၿပီးအဓိကက်တယ္ဆိုတာ မင္းလိုပညာတတ္တစ္ ေယာက္
အေနနဲ႔ ျမင္သင့္တယ္လို႔ ငါယူဆမိတယ္ ။

     ေနာက္တစ္ခ်က္က ဖိုရမ္မွာ မင္းမေၾကာက္ေပမယ့္ ေၾကာက္တဲ့သူေတြရွိတယ္ဆိုတာလည္း အေန
အထားကိုဆက္စပ္ၿပီး ( context အေပၚမူတည္ၿပီး) နားလည္ေပးဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္ ။ ငါေျပာခဲ့တဲ့ စကား
ေတြထဲမွာလည္း ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ ေထာင္းတာေတြ ဗလပြျဖစ္ေနမွာ ငါသိပါတယ္ ။ ေပါက္ကရေျပာ
ေနတယ္လို႔ မင္းတို႔စိတ္ထဲထားမယ့္အစား တို႔ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ဒီအခ်ိန္မွာမွ အျပဳသေဘာ
ေဝဖန္ဆန္းစစ္တာကို မလိုခ်င္ မခံႏိုင္ၾကေသးရင္ ခက္ၾကဖို႔ရွိတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ေလးေလးနက္နက္
ေျပာခ်င္တယ္ ။

     အြန္လိုင္းမွာ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားေတြအခ်င္းခ်င္းစုရံုးၿပီး အတင္းေျပာ ၊ ဆဲေနၾကရံုနဲ႔ ဘာမွျဖစ္လာမွာ
မဟုတ္ဖူးဆိုတာ မင္းလည္းသိမွာပါ ။ ၿပီးရင္ ကရင္ေတြသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကရင္လို႔သိလာၾကတဲ့တစ္ေန႔ ဘာျဖစ္ႏိုင္တယ္ ညာျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ကေလးကလားစကားေတြဟာလည္း စိတ္ပ်က္စရာအေတာ္
ေကာင္းတယ္ကြ ။ ငါနားလည္တာကေတာ့ ကရင္ေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကရင္လို႔သိလာတဲ့တစ္ေန႔ ကရင္
ဟာ ကရင္လူမ်ိဳးဆိုၿပီး မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ႏိုင္လိမ့္မယ္ ၊ ဒါပဲ ၊ ဒါထက္လည္းမပိုဘူး ၊ ဒါထက္လည္း
မေလ်ာ့ဖူး ။

     ငါလည္း ဝင္ေဆြးေႏြးတဲ့လူေတြရဲ့ (စာေရးတာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့) အျပဳအမူ ၊ ေရးထားတဲ့ စာတစ္ေၾကာင္း
စီရဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တယ္ ။ အလုပ္မျဖစ္ပါဘူးဆိုၿပီး ဝင္ေႏွာက္တဲ့လူရဲ့ စကားကိုလည္း
အခ်ိန္အတိုင္း အတာတစ္ခုအထိ လ်စ္လ်ဴရႉေပးခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ပတ္ေလာက္ရွိတာနဲ႔
ငါနားလည္သြားပါတယ္ ၊ ငါအလကားအခ်ိန္ကုန္ခံေနတာပဲ ဆိုတာကိုေပါ့ ။ ငါဟာလက္ေတြ႕သမားပါ ၊
ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ အလုပ္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့အေတြ႕အၾကံဳရွိခဲ့ဖူးသလို အလုပ္တစ္ခုေလာက္
လည္း ျဖစ္သြားေစခ်င္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္မျဖစ္ရင္ေတာ့ အခ်ိန္ဆက္ျဖဳန္းစရာ အေၾကာင္းမရွိဖူးလို႔
ယူဆတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းေပမယ့္ မင္းစီစဥ္ခဲ့တဲ့ဖိုရမ္ဟာ အကိ်ဳးမျဖစ္ႏိုင္ဖူးလို႔
နားလည္ဆံုးျဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ မင္းတို႔အားလံုးဖတ္ၿပီးတဲ့ ငါ့ရဲ့ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကအစ မင္းတို႔ကို ထပ္ၿပီး
အခ်ိန္အကုန္မခံေစခ်င္လို႔ ျပန္ဖ်က္ၿပီးမွ ထြက္ခဲ့လိုက္တာပါ ။

     ဘယ္လိုပဲဆိုဆို မင္းအခုလုပ္ေနတာေတြကေတာ့ အားရစရာမေကာင္းရင္ေတာင္ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔
ေျပာႏိုင္ၿပီးသားပါ ။ တို႔တေတြ ပူးေပါင္းေဆြးေႏြးလုပ္ကိုင္ဖို႔ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမယ့္ မင္းလမ္းကိုမင္းဆက္
ေလွ်ာက္ရင္ပဲ မင္းရဲ့တာဝန္ေတြေက်ေနပါၿပီ ။ ေအာင္ျမင္ပါေစကြာ ။
                                               ----------------------------
     တကယ္ေတာ့ အင္တာနက္ေပၚမွာ ေတြ႕ဆံုရတဲ့သူေတြအမ်ားစုဟာ အျပင္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္
ေယာက္ ေတြ႕ဖူးခဲၾကပါတယ္ ။ ဒီထဲမွာမွ အျပင္ကတကယ့္လူနဲ႔ အင္တာနက္ေပၚကကိုယ္ခြဲဟာ မတူ
ၾကပါဘူးလို႔ ဆိုသူမ်ားလည္း ရွိပါတယ္ ။ စိတ္ရဲ့ထြက္ေပါက္တစ္ခုအေနနဲ႔ အသံုးျပဳတဲ့ေနရာ ၊ အခ်ိန္ယူ
ျပင္ဆင္တင္ျပႏိုင္တဲ့ေနရာမို႔ မူရင္းလူပုဂိၢဳလ္ရဲ့ တစ္စိတ္တစ္ေဒသေလာက္ပဲ လွစ္ဟျပႏိုင္တယ္ဆိုတာ
ေယဘုယ်ေတာ့ သေဘာတူပါတယ္ ။

     ဒါေပမယ့္ အေသခ်ာၾကည့္ရင္ေတာ့ စာေရးသူေတြရဲ့စိတ္ထားဟာ ပိတ္မထားတဲ့ျပဴတင္းေပါက္ကေန
လွမ္းျမင္ေနရသလိုပါပဲ ။ စိတ္ဆတ္တာ ၊ အပ်က္ျမင္တတ္တာေတြကအစ ထားရွိတဲ့စိတ္ေစတနာေတြဟာ
ဖံုးဖိလို႔မရႏိုင္တာ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္မွာ ေတြ႕ရစျမဲပါ ။ ဒါေတြနဲ႔ေထာက္ခ်င့္ရင္ အျခားသူေတြနဲ႔ မၾကာ
ခဏရန္လုပ္တတ္သူတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္မိတ္ေဆြလို႔ထင္ရေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ရင္ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္
လာတတ္တာ ေမွ်ာ္လင့္ထားလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္ ။ ကိုယ္က ရိုးသားပြင့္လင္းတာပဲ ၊ ေကာင္းတာကိုဦးတည္တဲ့
စိတ္ေစတနာေတြရွိတာပဲဆိုၿပီး အဆိုးအားလံုးနဲ႔ကင္းလြတ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွေမွ်ာ္လင့္လို႔မရႏိုင္တာ အေတာ္
မ်ားမ်ားက သိၿပီးသားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္ ။

     ဘယ္လိုေျပာေျပာ အင္တာနက္ေပၚေရာက္မွေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ေရြးစရာလမ္းေတြက အမ်ားႀကီးပါ ။ အ
ေပ်ာ္ေလပန္းတာကအစ ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ ဘဝတိုးတက္ဖို႔လမ္းစရွာတာအဆံုးေပါ့ ။ ဒါ့ျပင္ ေရြးထား
တဲ့လမ္းမွာေလွ်ာက္ရင္း အပင္ျမင့္လို႔ေလတိုက္ခံရတာကအစ အပင္နိမ့္လို႔ ေသးနဲ႔အပန္းခံရတယ္ေျပာ
ေျပာ ၾကံဳလာၾကရမွာေတြကေတာ့ အနဂၢပါ ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားေကာဘယ္လိုလဲ ။ ေကာင္းတဲ့ဖက္ ၊ အက်ိဳး
ရွိတဲ့ဖက္ကို ဦးတည္တဲ့လမ္းမ်ိဳး အတူတူေရြးေလွ်ာက္ရေအာင္ဗ်ာ ။


မန္းကိုကို
၂၅၊ ၀၂၊ ၂၀၁၁

- ေလျဖန္းတာလဲမ်ားေနၿပီး ၊ ေနာက္ရက္ပိုင္းကို critical thinking ဒုတိယပိုင္းၿပီးေအာင္ ေရးလိုက္ပါဦးမယ္ ။
- ေနာက္တစ္ပတ္ဆို ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ၿပီ ၊ ပို႔စ္ခပ္က်ဲက်ဲနဲ႔ အက်ိဳးမ်ားမွာေတြကိုပဲ ေရးဖို႔ႀကိဳးစားဦးမွ ။

10 comments:

  1. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႕ၾကံဳလာခဲ့သမွ် အေတြ႕ အၾကံဳေပါ့ဗ်ာ... အပင္ျမင့္လို႕ ေလတိုက္ခံ၇တာျဖစ္မွာပါ.. လူအမ်ိဳးမ်ိဳးစိတ္အေထြေထြ ပါ၀င္ ကူးခတ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေရစီးေၾကာင္းထဲ ေအာင္ျမင္စြာ ဆက္လက္ ကူးခတ္ႏိုင္ပါေစဗ်ာ။

    ReplyDelete
  2. ေတာင္းေပးတဲ့ဆုအတြက္ ေက်းဇူးပါကြာ ၊
    အားလံုးဟာ ေနာင္ကိုပိုေကာင္းတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်ႏိုင္ဖို႔ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြလို႔ သေဘာထားၿပီး ေက်းဇူးေတာင္ တင္သင့္ပါတယ္ ။

    ဒါေပမယ့္ မေျမွာက္ပါနဲ႔ကြာ ၊ အပင္နိမ့္လို႔ ေသးပန္းခံရတာ သိၿပီးသားပါ .. :-)

    ReplyDelete
  3. ဘာအခု မွ ေၾကာက္ပါၿပီလဲ။ မရေတာ့ ဘူး ဟြန္း။ :P

    ReplyDelete
  4. ဟာ .. စစ္ကူမ်ားရမလားမွတ္ပါတယ္ ေသးဝိုင္းပန္းမယ့္ဟာေတြက မနည္းပါလား .. :-)

    ReplyDelete
  5. ကိုယ္ေကာင္းေအာငါေနရင္ လံုေလာက္ပါတယ္...

    သူမ်ားေျပာတာ ေလာက္ကေတာ့ ခင္လိႈင္ ေျပာသလိုပဲ “လႊတ္ထားလိုက္ သံပတ္ကုန္ရင္ ရပ္သြားလိမ့္မယ္..

    ခင္မင္စြာျဖင့္

    ReplyDelete
  6. @ ကိုထြဋ္ - ဝင္လာအားေပးသြားတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။
    အခက္အခဲ တစ္ခုပဲရွိတာက ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ ကိုယ္သာသံပတ္ ကုန္သြားမွာစိုးတာကိုပါ .. :-)

    ReplyDelete
  7. အြန္လုိင္းဆုိတာ လမ္းရွည္ႀကီးတစ္ခုလုိပါဘဲ။ ေျပျပစ္တဲ့ တစ္ေနရာရွိမယ္။ ခ်ိဳင့္ေပါတဲ့ တစ္ေနရာရွိတယ္။ ညီညာတဲ့ တစ္ေနရာရွိမယ္။ ေခ်ာက်ိက်ိ ႏြံေတြ ရွိမယ္။
    ဒါေၾကာင့္ မ်ားမ်ား ေလွ်ာက္သူေတြ ဒါမွ မဟုတ္ ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္သူေတြ မၾကာခဏ ေျခေခ်ာ္ လက္ေခ်ာ္ ျဖစ္ဖူးၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ေျခေခ်ာ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္ ေခ်ာ္ခဲ့လဲ မသိခဲ့ဘူး။

    အေတြးေလးေတြ အမ်ားႀကီးေပးတဲ့ ဘေလာ့ေလးမုိ႔ ထပ္ၿပီး လာအားေပးပါဦးမယ္။ လင့္ခ္ တစ္ခါထဲ ယူသြားလုိက္ပါတယ္။

    အားလုံး အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ။

    ခင္မင္လ်က္
    ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔)

    ReplyDelete
  8. အေရာက္ လာအားေပးတဲ့အတြက္ေရာ မွတ္ခ်က္နဲ႔အားေပးသြားတာအတြက္ပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ။
    သူတစ္ပါးကို ျပင္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္ကူတာမဟုတ္လို႔ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုပဲ ျပင္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း အေတြ႕အၾကံဳယူရင္း ဆက္ေလွ်ာက္သြားမွာပါ ။

    လင့္ယူသြားတာ ဝမ္းသာသလို အေတြးေတြ ဖလွယ္သြားေပးႏိုင္ရင္လည္း အတိုင္းထက္အလြန္ ျဖစ္မိမွာပါပဲ ။ ဆႏၵျပဳေပးသလိုလည္း ဆထက္တစ္ပိုး တူညီေသာအက်ိဳး ျပန္ရႏိုင္ပါေစဗ်ာ .. (ေျပာရင္းနဲ႔ အဖိုးႀကီး ေလသံေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ) .. :-)

    ReplyDelete
  9. မန္းေရ
    တၾကိမ္မရရင္ေနာက္တၾကိမ္ၾကိဳးစားၾကည့္ပါအံုး
    မန္းေစတနာနဲ.ဆႏၵေတြသူတို.ၿမင္လာ သိတတ္မွာပါ
    အခက္အခဲ တစ္ခုပဲရွိတာက ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ ကိုယ္သာသံပတ္ ကုန္သြားမွာစိုးတာကိုပါ လို.ေၿပာသလိုေပါ့
    ေကာင္းေအာင္ၾကိဳးစားေနသူတေယာက္ပဲ သံပတ္ကုန္သြားလဲ
    ဘာၿဖစ္လဲ ေကာင္းဖို.အတြက္ၾကိဳးစားေနတဲ့လူေလ တေန.ေတာ့ ေကာင္းဖို.အတြက္ၾကိဳးစားမူ.ေတြဟာအေထာက္အကူၿပဳ အသိမွတ္ၿပဳလာမွာပါ ဒါကိုယံုၾကည္ဖို.ေတာ့လိုမယ္ေနာ္

    မန္းနဲလဲ စကားေတြ အသိေတြအၿမင္ေတြေဆြးေႏြးခ်င္ပါေသးတယ္ က်ေတာ္မၾကာခဏ လာလာလည္ၿပီး မန္းေရးသားခ်က္ေတြဖတ္ပါတယ္ မန္းေရ အခ်ိန္ေလးမ်ားရရင္ ဒီထက္ဆက္ေရးပါလို. မန္.ခဲ့တယ္ေနာ္

    ညီငယ္

    ဆုေတာင္း

    ReplyDelete
  10. @ sutoung - လာအားေပးတာ ေက်းဇူးပါ ။
    ႀကိဳးစားတာကေတာ့ ရပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး ၊ တစ္ႀကိမ္နဲ႔တစ္ႀကိမ္ ဘယ္ေလာက္ျခားမလဲဆိုတာပဲ ကြာပါလိမ့္မယ္ ။

    ေဆြးေႏြးခ်င္တာေတြကိုလည္း မွတ္ခ်က္နဲ႔ျဖစ္ေစ အီးေမးလ္နဲ႔ျဖစ္ေစ ခ်န္ထားေပးလို႔ ရပါတယ္ ။ ေက်ာင္းတစ္ဖက္ ျဖစ္ေနၿပီမို႔ အခ်ိန္ေတာ့ နည္းနည္းၾကပ္လာလို႔ စာျပန္ေနာက္က်မွာမ်ိဳးေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။

    ReplyDelete