စကားစျမည္ - ေထာက္မယ္ လွမ္းမယ္



   မႏွစ္ကေပါ့ဗ်ာ ၊ က်ေနာ္အခၽြန္ေကာင္းတာနဲ႔ ကရင္လူငယ္ေတြအပါအဝင္ အြန္လိုင္းဖိုရမ္ေယာင္ေယာင္
လုပ္ျဖစ္ၾကပါေလေရာ ။ ဘယ္သူ႔မွလည္းမထိခိုက္ပဲ ဒုကၡေရာက္နိမ့္က်ေနတဲ့ ကိုယ့္ေသြးသားေတြအတြက္
လည္း လမ္းစေလးေတြ ေပၚလာႏိုင္ရဲ့ဆိုၿပီး အားတက္သြားပါတယ္ ။

   စတာနဲ႔ က်ေနာ္ကပဲမိုက္မဲစြာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ။ တစ္ဆက္ထဲျဖစ္လာတဲ့ တံု႔ျပန္
မႈအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း ပက္လက္လန္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ လိုရင္းကေတာ့ အဖြဲ႕သူအဖြဲ႕သား အေတာ္ မ်ားမ်ားက ရန္သူလို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ နအဖရဲ့ သလ်ိဳ ဒလန္ ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိုးရိမ္
ၾကတယ္ ၊ ေၾကာက္ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုယံုရမလဲ ၊ ဒိုင္စားသြားမယ္
စသည္ျဖင့္ေပါ့ ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ အတန္အသင့္ရသြားၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္က
ေတာ့ ဆက္လုပ္မွာေတြအတြက္ ဦးခ်ိဳးလိုက္သလိုပါပဲ ။

   ဒါကို ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစိတ္အပိုင္းေလးေတြ ခြဲၿပီးေတာ့ျမင္မိတယ္ဗ် ။ ဒါနဲ႔ ဒါကခင္ဗ်ားတို႔
ကရင္ေတြကိစၥေလဗ်ာလို႔ေတာ့ တထစ္ခ်မေျပာခ်င္ပါနဲ႔ဦး ၊ ေထာက္လွမ္းေရးဆိုကာမွေတာ့ အားလံုးနဲ႔
ဆိုင္လာၿပီလို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမင္ပါတယ္ ။ စိတ္ထဲရွိတာေတြ ၊ ေတြ႕ၾကံဳဖူးတာေတြနဲ႔တြဲၿပီး ေျပာၾကည့္
မယ္ဗ်ာ။

   ပထမဆံုး ေၾကာက္တာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ပါ ။ မန္းကိုကို ေၾကာက္တတ္တယ္လို႔ ပထမဆံုး ဝန္ခံပါရေစ ။
ဒီလို ဝန္ခံျခင္းအားျဖင့္ ေနာင္ကိုသူမ်ားသိသြားမွ အရွက္ကြဲတာနဲ႔စာရင္ ခံသာတယ္လို႔ သေဘာရလို႔ပါ ။
ဒါနဲ႔ ေၾကာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သတံုးဗ်ာ ၊ ေၾကာက္ေတာ့ ရန္ကင္းတာေပါ့ေနာ ။ ဒါလည္း မဟုတ္ေသးဖူးလား ၊
ေၾကာက္ရင္လြဲ ရဲရင္မင္းျဖစ္ ဟုတ္လား ။ မင္းျဖစ္ရင္ မင္းခံ ဆိုတဲ့စကားလည္း ရွိေသးတယ္ေလ ။ ကဲ
စကားရႈပ္ေအာင္ေျပာေနမိၿပီ ။ သတိရတာေလး တစ္ခုရွိပါတယ္ ၊ အဲဒါကေတာ့ မင္းသိခၤရဲ့ မႏုစာရီဝတၳဳ
ထဲမွာ သူရဲေကာင္းေတြဟာ သူတို႔တေတြ သူရဲေကာင္းေတြမဟုတ္ဖူးလို႔ အထင္ခံရမွာကို ေသမေလာက္
ေၾကာက္ၾကတယ္ဆိုပဲ ။

   ဒါေပမယ့္ မန္းကိုကိုဟာ ဝတၳဳထဲက သူရဲေကာင္းလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ အျပင္မွာ တကယ္ေၾကာက္တာပါ ။
တခါ အခ်ိဳ႕ကလည္း အမွန္ကိုေျပာရဲတာကိုက သတၱိရွိတာလို႔ ေျပာၾကျပန္တယ္ ။ မသိဘူးဗ်ာ ၊ ေၾကာက္ပါ
တယ္ဆိုမွ ေနရင္းထိုင္ရင္း သတၱိရွိတဲ့သူ ျဖစ္သြားရျပန္ၿပီ ။ ကိုယ့္မွာက ကိုယ့္ေျခေပၚကိုယ္ မရပ္ႏိုင္မွာ
စိုးတယ္ေၾကာက္တယ္ ၊ အခုပညာေရးမွာ မေအာင္ျမင္မွာေၾကာက္တယ္ ၊ မိသားစုအေပၚတာဝန္ မေၾကမွာ
ကိုေၾကာက္တယ္ ၊ မထင္မွတ္ပဲ လူေတြထဲက (အရူးထၿပီး) ကိုယ့္ကိုနာက်င္ေအာင္ ထိခိုက္ေအာင္လုပ္မွာ
ေၾကာက္တယ္ ၊ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တယ္လို႔ ထင္သူေတြကို (ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ) အကာအကြယ္မေပးႏိုင္မွာေၾကာက္
တယ္ ။ စာရင္းလုပ္ရင္ေတာ့ ကုန္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး ။

   ေၾကာက္တာဟာ မေကာင္းဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းတာေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ ထင္မိတယ္ ။ ေၾကာက္လို႔
ႀကိဳးစားရင္ ေအာင္ျမင္ဖို႔တြန္းအားအျဖစ္ေျပာင္းသြားႏိုင္မယ္ ၊ ထိခိုက္နာက်င္မွာေၾကာက္ေတာ့ သတိပိုရွိ
လာတာေပါ့ ၊ သတိရွိေအာင္ လူေတြမွာ တရားေတာင္ႀကိဳးစားထိုင္ရေသးတာပဲေနာ ။ ေနာက္ၿပီးတစ္ခုရွိ
ေသးတာက ေၾကာက္တာနဲ႔ ကာယေလ့က်င့္ခန္း အနည္းအက်ဥ္းလုပ္ထားတဲ့ အခံရွိေတာ့ ကိုယ့္ကိုရန္ျပဳ
လာမယ့္လူေတြကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ အေသအေၾကခုခံမိရင္ တစ္ဖက္ကအံ့အားသင့္ၿပီး ေနာက္ေကာက္
က်သြားႏိုင္ေျခကလည္း ရွိလာျပန္ေသးသကိုး ။

   ေနာက္ ေတြးမိတာတစ္ခုက လူသားမွန္ရင္ ရုပ္နဲ႔စိတ္တြဲၿပီး ျဖစ္တည္ရွိေနတာ သဘာဝပဲ ၊ ဒီတင္ “စိတ္”
ရွိရင္ ေၾကာက္တာအပါအဝင္ ခံစားမႈေတြနဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားၾကတာပဲ ။ အရွိကိုအရွိအတိုင္း မေျပာပဲ ဟန္ေဆာင္
ေနၾကရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္နဲ႔ကိုယ့္စိတ္ မတြဲမိတဲ့ဘဝကို ေနေနၾကသလား ။ ေျပာရင္း
နဲ႔ လမ္းလည္းေခ်ာ္လာၿပီ ၊ ကိုယ့္အေၾကာက္ဋီကာကို ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္ထားအံုးမယ္ ၊ ေနာက္အေၾကာက္
တစ္မ်ိဳးဖက္ ဆက္သြားလိုက္ဦးမယ္ ။

   ဒီကေန႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေနရာတကာမွာ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ရွိတယ္ဆိုၿပီး ေၾကာက္ေအာင္လုပ္ထား
ႏိုင္တာဟာ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုလို႔ေတာင္ ေခၚလို႔ရႏိုင္ပါတယ္ ။ သူတို႔ကေတာ့ ေၾကာက္
ၾကေလ ႀကိဳက္ေလပါပဲ ။ တကယ္ေကာ ေၾကာက္သင့္သလား ။ အၿငိမ္းစားစစ္အရာရွိတစ္ေယာက္ရဲ့ စကား
အရ “ျမန္မာျပည္ေထာက္လွမ္းေရးဟာ အလကားပါကြာ ျဖစ္လာၿပီဆိုမွ လက္ပူတိုက္ၾကတာပါ” တဲ့ ။ ဒါ
တစ္ခု ထဲကိုၾကည့္ရင္ေတာ့ သတင္းေပးေတြရွိတာမို႔သာ အလုပ္ျဖစ္တာလို႔ တြက္လို႔လည္း ရႏိုင္ပါတယ္ ။
တဖက္မွာၾကည့္ရင္ ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္သူေတြအတြက္ အကန္႔အသတ္ဆိုတာ အျမဲရွိေနမွာပါ ။ ဒီအထဲ
မွာ လူမႈေရးအကန္႔ အသတ္ဟာလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ပါ ။ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ေဆြမ်ိဳးစပ္လို႔ရၾက
တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ကေတာ့ တစ္ပန္းသာတာေပါ့ဗ်ာ ။ ဒါ့ျပင္ (အေပၚဆံုးမွာေျပာခဲ့တဲ့ ဖိုရမ္လို
ေနရာမ်ိဳး အပါအဝင္) စိတ္ရင္းေစတနာမွန္နဲ႔ အမ်ားအက်ိဳးလုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေရရွည္မွာ ဝံပုေလြဟာသိုး
ေတြၾကား ဆက္ေနသြားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဖူးလို႔လည္း ယံုၾကည္မိပါတယ္ ။ (ဒီေနရာမွာ စိတ္ရင္းေစတနာမွန္နဲ႔
အမ်ားအက်ိဳးကိုလုပ္ဖို႔ ဆိုတဲ့စကားကိုေတာ့ အထူးအထူးျပဳေျပာပါရေစ ။)

   ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔တစ္ဆက္ထဲ “ေသာသီးခို” ဘေလာ့မွာ ပါေနက် “ေနျပည္ေတာ္ အတြင္းေရးမ်ား”
ဆိုတဲ့ စာေတြအေၾကာင္း မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ ေျပာျဖစ္ပါတယ္ ။ ေသာသီးခိုဘေလာ့မွာလည္း “စစ္တပ္
မွာ ဆက္သြယ္ေရးစာေတြကို အဲဒီလိုမေရးဘူးကြ” ဘာညာနဲ႔ လာေလွာင္သူေတြလည္း ေတြ႕မိပါတယ္ ။
အဲဒီစာေတြဟာ အစစ္ပါလို႔ အာမခံေပးဖို႔လည္းမဟုတ္ ေကအင္ယူအတြက္ ေၾကာ္ျငာေပးေနတာလည္း
မဟုတ္ေပမယ့္ ျပည္မကလူအေတာ္မ်ားမ်ား မသိေသးတာေလး အခ်ိဳ႕ကို နည္းနည္းေလး ေျပာျပခ်င္ပါ
တယ္။

   ေကအင္ယူဟာ ေရရွည္ရပ္တည္လာတဲ့အဖြဲ႕အစည္းမို႔လို႔ သူတို႔လုပ္ႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္ ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က အနားယူထားၿပီးျဖစ္တဲ့ ေကအန္ယူဆက္သြယ္ေရးစက္ကိုင္တစ္ဦးနဲ႔
ေတြ႕ဖူးပါတယ္ ။ အနားယူထားၿပီးျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔နဲ႔အတူ ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ့ ဆက္သြယ္ခ်က္ေတြကို ၾကား
ျဖတ္ဖမ္းၿပီး မွတ္တမ္းလုပ္ထားတဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြက ဂံုနီအိတ္နဲ႔ ၄-၅ လံုးေလာက္ ပါလာခဲ့ပါတယ္ ။
ထိုင္းေထာက္လွမ္းေရးေတြ လိုက္လာလို႔သာ ဖ်က္ဆီးလိုက္ရတာပါ ။ ဒါက ဆက္စပ္ေတြးစရာတစ္ခု ။

   ေနာက္တစ္ခုက ျပည္မမွာ အရပ္ထဲတင္မကပါဘူး ၊ စစ္တပ္ထဲမွာပါ ေကအန္ယူဆီကို သတင္းပို႔ေပး
ေနသူေတြ ရွိပါတယ္ ။ ေကအန္ယူတစ္ဖြဲ႕ထဲ မကပါဘူး ။ ျမန္မာျပည္ သူပုန္အဖြဲ႕တိုင္းအတြက္ စစ္တပ္
ထဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ဝင္ေတြက ရွိေနပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရးေတြလည္း
ရွိတာပဲ ၊ ေပၚသြားမွာေပါ့လို႔ ထင္ၾကမယ္ ။ မလြယ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ ၊ အဲဒီသတင္းေပးေတြက ဗမာေတြျဖစ္ေန
လို႔ပါ ။ အလြန္ကံမေကာင္းလြန္းလို႔ မိသြားခဲ့တာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိပါတယ္ ။ ယံုရခက္ရင္ေတာ့ ဗကပေတြ
ကိုသာ ေမးၾကည့္ၾကပါဗ်ား ။ လိုရင္းေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေနရာတိုင္းေၾကာက္စရာမလိုတာနဲ႔ ျမန္မာျပည္
စစ္တပ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနၾကသူေတြၾကား ေထာက္လွမ္းေရးအပိုင္းေတြမွာ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာမညီေပမယ့္ တန္ျပန္
ထိန္းညွိထားတာေလးေတြ အခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိတာမို႔ အရာရာတိုင္းဟာ ရိုးရွင္းလြန္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြ မဟုတ္ၾကဖူး
ဆိုတာပါ ။

မန္းကိုကို
၁၄၊ ၀၂၊ ၂၀၁၁