ပင္လံုနဲ႔ယွဥ္တဲ့ အလြတ္သေဘာ အေျဖရွာခ်က္တခ်ိဳ႕ (၅)

ေဆြးေႏြးပြဲပို႔စ္ေတြမွာ ဒီပို႔စ္ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးအပိုင္းပါ။ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတာထက္

ရပ္တည္ခ်က္ေတြကို ေျပာၾကတာလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့မို႔လို႔ အခ်ိန္ယူ

ျပင္ဆင္ခြင့္ရတဲ့အျပင္ အျပင္အဆင္ေတြနဲ႔ပါေပါင္းၿပီး လိုခ်င္တဲ့လမ္းကို ေၾကာင္းေပး

ႏိုင္ခြင့္ရတာေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးသြားသူေတြ (အထူးသျဖင့္ အမည္မသိ) အတြက္ အား

 အားနည္းခ်က္ေတြ ျဖစ္သြားေစႏိုင္တာမို႔ ဖတ္ၿပီး မွ်တေအာင္ ခ်ိန္ညွိၾကေစခ်င္ပါတယ္။

(မန္းကိုကို)

Anonymous said...

Great to see a lot of discussions. It is good to learn that there are people

who are still interested in own affairs. I have mentioned that why I think

PinLong 2 will pose political and even personal risks for Daw Su. I will try

to discuss why we cannot give easy promises, and Daw Su should avoid

places where all kind hearted people will likely to give in promises. Regional

autonomy, we discussed above can be fatal for us, for Shans, then next

possile merger with Thailand, same for others. Same for Ka Chins, there are

also Jain Phaws in China, it is one of the official minorities there, and also

ethnic Ka Chins are in India. Nagas are in Nagaland (they are fighting for

their separation from India). So while it is true that Burmese think Nagas as

naked people, they can merge with their Naga states, and their autononmous

state can be spring board for bigger states. So even if we want to give greater

autonomy, we cannot give them just like that. It will be inviting disaster for

future Burma. All things are connected, so when you think of A, you have to

analyse B and conjecture C and contemplate D. Then you act. KIA officers

were trained in Chinese military academies and some in Indian, they even

have engineering corps. They are not rag tag army. KIA is ahead of KNU in

that case. KNU is still pinned down in warlordism and failed to train
next generation Kayins.

So Burmese have to aware that our issue is not only local but regional.

Wrong move, we will be f..ked by neighbours and it will not be pleasant.

Bangladesh is an immigrant (both legal and illegal) exporter nation, we have

a lot of Burmese muslims and so it is possible that a lad from Bangladeshi

can use Burma to reach Malaysia via Thailand. If we are to our borders

unchecked, our country will be next Afganistan, a transit for extremists.

Under those circumstances, integration is the only solution, if we can make

sure that all Burmese citizens as kids go through identical curriculum, all Ka

Chins, Ka Yins, Mons and Ka Lars (our Ka Lars) and Ta yotes (our ta yotes)

can speak fluent Burmese, we can easily screw the extremists as it will be

easy to catch them.

That is how we can surrect an invisible wall between us and those who

will infilterate us. We can differentiate our ka lars and their ka lars, our ta

yote and their ta yotes, our ka yins and their ka yins, kind of. So like it or

not integration or Burmanization is pragamatic solution for us. So apart

from economical and financial reasons, now a social engineering reason in

favour of integration.

  January 15, 2011 1:22 AM


မန္းကိုကို said...

   ဘေလာ့ကို ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ ထားခဲ့သလိုျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ။

   ကိုတင့္ဦးမွတ္ခ်က္ကို စာျပန္ဖို႔ ဗမာလို ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒကို အင္တာနက္ထဲက ဆြဲခ်
ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း ကြန္ျပဴတာ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ ျဖစ္သြားတာနဲ႔ ရွိသမွ်မွတ္တမ္းေတြပါ အားလံုး
ေပ်ာက္၊ လူလည္း တတ္သမွ် မွတ္သမွ်နဲ႔ ျပန္ျပင္ရင္း ခုမွ ျပန္ဝင္လာႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။

   အနီးဆံုး အမည္မသိရဲ့ မွတ္ခ်က္ကို အရင္အတိုခ်ဳပ္ ျပန္ေျပာပါ့မယ္။

     ေယဘုယ်အေနနဲ႔ အမည္မသိရဲ့ မွတ္ခ်က္ဟာ “ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္တယ္” ဆိုတာ
ေတြအေပၚ ေကာက္ခ်က္ဆြဲထားရံုမက ေဆြးေႏြးခ်က္ဆိုတာထက္ ရပ္တည္ခ်က္ သေဘာ
ထားျဖစ္ေနတာေၾကာင့္လည္း ေဆြးေႏြးလို႔ ရေကာင္းတာမ်ိဳး မဟုတ္ဖူးလို႔ ယူဆမိလို႔ပါ။

     လူမ်ိဳးစုတိုင္းအတြက္ ေရွ႕ေနလုပ္ဖို႔ သင့္ေတာ္တဲ့အေနအထား မရွိေပမယ့္ ကရင္တစ္မ်ိဳး
အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းေတြးၾကည့္ပါမယ္။ ေသခ်ာတာက လက္ရွိ တိုက္ေနခိုက္ေနၾကတာ
ဟာ ႏိုင္ငံသစ္ေထာင္ဖို႔ မဟုတ္ပါ။ ဒီေခတ္ ဒီအေျခေနမ်ိဳးမွာလည္း ႏိုင္ငံပိစိေကြးေထာင္ဖို႔
သင့္ေတာ္တဲ့ အေနအထားလည္း မရွိပါဘူး။ ယိုးဒယားႏိုင္ငံမွာ ကရင္ေတြ ရွိေပမယ့္လည္း
ျပည္နယ္ေထာင္ဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားၾကသူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ကေန႔ ကရင္ေဒသလို႔ ေခၚလို႔
ရတဲ့ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ေရာေႏွာေနထိုင္ ေနၾကပါတယ္။ ဒါ
ငါတို႔နယ္ဆိုၿပီး ဒီမိုကေရစီနည္းအရ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္လို ေနရာမ်ိဳးမွာ
လက္ဝါးႀကီးအုပ္လို႔လည္း မရေကာင္းပါဘူး။

     ဒီေတာ့ ကရင္ေတြနဲ႔ အခုျဖစ္ေနၾကတာကိုၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံၿပိဳကြဲဖို႔ ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ မဆိုင္ပဲနဲ႔
ဒီနယ္မွာ ရွိေနသူေတြကို ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာ အသိအမွတ္ျပဳမလဲ၊ ျပည္မရဲ့ “ငါတို႔
စီမံသမွ် တစ္လံုးမက်န္ လိုက္နာရမယ္” ဆိုတဲ့ အေနအထားကေန ဘယ္ေလာက္အထိ
အေလွ်ာ့ေပးႏိုင္မလဲ ဆိုတဲ့ ပုစာၦအေပၚသာ မူတည္ေနတာပါ။

     ဒါေပမယ့္ ၆၂ ေနာက္ပိုင္း ဝါဒျဖန္႔တာေတြကို စြဲေနေအာင္မွတ္သူ ျပည္မသား (ဗမာ)
အေတာ္မ်ားမ်ား အေနနဲ႔ေတာ့ ေလွ်ာ့ဖို႔မေတြးမိၾကတာလည္း သိပါတယ္။ တစ္ဖက္မွာလည္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးၾကမယ္လုပ္တိုင္း ငါတို႔ဆီလာ၊ အပစ္ခဏရပ္မယ္၊ လံုျခံဳေရး တာဝန္
ယူတယ္၊ က်န္တာဘာမွ မေတာင္းနဲ႔၊ ၿပီးရင္ အၿပီးလက္နက္ခ် ဆိုတဲ့ လုပ္ပံုကိုင္နည္းေတြ
ဟာ အေထာက္အကူမျဖစ္သလို လူသားေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အသိ
အျမင္ အေတြး အလုပ္ေတြကအစ ထိန္းခ်ဳပ္လမ္းေၾကာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားတာဟာလည္း ကိုယ္
လိုခ်င္တာရဲ့ ဆန္႔က်င္ဖက္ကိုပဲ တြန္းပို႔ေနတယ္ဆိုတာ လူမႈေရးဘာသာရပ္ လိုက္စားစရာ
မလိုပဲ သိျမင္ႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
January 18, 2011 4:41 AM

မန္းကိုကို said...

     အင္း .. ကိုတင့္ဦး ေျပာသြားတာေတြနဲ႔ ကိုေက်ာ္ထင္ ျပန္ေျပာသြားတာေတြနဲ႔တင္ အတိုခ်ဳပ္
အေတာ္ငံုမိေနပါၿပီ။

     ကိုတင့္ဦးေျပာသြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဂ်ပန္ကို ေခၚခ်င္သူေတြ မပါတာမ်ိဳး၊ တပ္ေတြ
ကို “မင္းတို႔ၾကည့္လုပ္လိုက္ကြာ” လို႔ လြတ္လိုက္တာမ်ိဳးေတြကို အနည္းအက်ဥ္းသိေပမယ့္ ဆရာ
သမားက စီကာပတ္ကံုး ေစ့ငုေပးလိုက္ေတာ့ ပိုရွုင္းသြားတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး
ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ရင္ ျပည္ေထာင္စု ၿပိဳကြဲဖို႔မရွိဖူးလို႔ ယူဆတာ၊ လက္ရွိ ပင္လံုကို အျပစ္ေျပာေန
တာေတြဟာ ၆၂ နဲ႔ ေနာက္ပိုင္း စစ္တပ္ ထိပ္တန္းအရာရွိေတြရဲ့ သေဘာထားလို႔ နားလည္
တာေတြမွာလည္း အျမင္တူတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

     ကိုေက်ာ္ထင္ရဲ့ comprehensive process တစ္ခု လိုေနတယ္ဆိုတာလည္း မွန္ပါတယ္။
တကယ္တန္း လုပ္ခ်င္ၾကဖို႔နဲ႔ တကယ္လုပ္ဖို႔ပဲ လိုေနပါတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္ အေျခအေန
ဟာ သဘာဝအရ ပူးကပ္တြဲျမဲေနၾကတာ မဟုတ္ပဲ ဇြတ္အတင္း ဆြဲခ်ည္ထားတာနဲ႔ တူတာ
ေၾကာင့္ အခန္႔မသင့္ရင္ တစ္စစီေၾကမြဖို႔အထိ အျမဲတန္း စိုးရိမ္ေနရတာပါ။ အမွန္မွာေတာ့
ကိုတင့္ဦးေျပာခဲ့သလိုပဲ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ခံယူပြဲေတြလုပ္ၿပီး တြဲေရးခြဲေရး ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ခြဲ
ေရးႏိုင္ဖို႔ အင္မတန္ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥပါ။ က်ေနာ္ျမင္တာ တစ္ခုကေတာ့ တကယ္တန္းမွာ အား
လံုးအတြက္ အဆင္ေျပႏိုင္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းကို လြယ္ေအာင္ ရွင္းေအာင္ (simplify) လုပ္
လို႔ရပါတယ္၊ သိပ္ရႈပ္ေထြးလွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စကားေတြကိုလည္း သာမန္လူတိုင္း
နားလည္ေအာင္ သံုးစြဲလို႔ ရပါတယ္။ မရတာကေတာ့ လူေတြရဲ့ စိတ္ႏွလံုးကို ေျပာင္းလဲလာ
ဖို႔ပါ။

     ကိုတင့္ဦးအေနနဲ႔ ၄၇ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ဖက္ဒရယ္စနစ္အေၾကာင္းေတြ ရႏိုင္သေလာက္
ဆက္ေဆြးေႏြးေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းမွာပါပဲ။ က်ေနာ္သိတာေတြက တစ္စစီ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။
(အေပၚမွာလည္း ဝင္းဂိတ္ရဲ့ ခ်င္းဒစ္နဲ႔ ေမဂ်ာစီးဂရင္းရဲ့ ေလထီးေပ်ာက္က်ားေတြကို နည္းနည္း
ေရာသြားေသးတယ္)။ ဆရာၿပီးခ်ျပမွ က်ေနာ္တို႔တေတြ ဝိုင္းျဖည့္ေပးၾကတာေပါ့။ :-)
January 18, 2011 5:42 AM


ေက်ာ္ထင္ said...

     က်ဳပ္ဟာ ဗမာလူမ်ိဳးၿဖစ္ေပမယ္႔ anonymous ေၿပာသြားတဲ႕ burmanization နဲ႕ပတ္သက္
လို႔ လံုး၀သေဘာမတူပါဘူး။

     ဒါေပမယ္႔ ဒီအဆို၊အၿမင္ေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႔ တိုင္းရင္းသားေတြဖက္က အၿမင္က ပိုသင္႔
ေတာ္မယ္ထင္လို႔ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က အေသးစိတ္ကို မေၿပာေတာ႔ပဲ ရွပ္ၿပီးေတာ႔ပဲ ေဆြးေႏြး
ပါမယ္။ ဆရာမန္းေၿပာထားတာေတြလဲ အေတာ္ေလး ၿပည္႔စံုထိေရာက္ပါတယ္။ က်ဳပ္က ဗမာ
ဖက္က အၿမင္အေနနဲ႕ ၿဖည္႔စြက္ရံုေလးသက္သက္ပါ။

     အခုလဲ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚၿပဳမူက်င္႔ႀကံေနတာေတြဟာ Burmanization လုပ္ေန
တာပဲ မဟုတ္လား၊ အခုလဲ တိုင္းရင္းသားဘာသာစကား မ်ားလြတ္လပ္စြာသင္ႀကားခြင္႔မရိွ၊
တိုင္းရင္းသား ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႔ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြကအစ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္
မွာလုပ္ေနရတာပါပဲ။ အပစ္ရပ္စဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာလဲ တိုင္းရင္းသားေတြကို စီးပြားေရးနဲ႕
ၿဖားေယာင္းၿပီး ေခၽြးသိပ္ထားခဲ႕ေပမယ္႔ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေအာင္ၿမင္ေနပါသလဲ။ လက္ေတြ႔
က်က် ၿမင္ေနရပါတယ္။ သေဘာကေတာ႔ အမည္မသိေၿပာသြားခဲ႕တဲ႕ အရာေတြအားလံုး
လက္ရိွက်င္႔သံုးေနပါတယ္။ က်င္႔သံုးတာလဲ ႀကာလွပါၿပီ။ ဘာလို႔မ်ား Burmanization မ
ေအာင္ၿမင္ပါသလဲ၊ ဘာလို႔မ်ား တစံုတရာ အက်ိဳးရိွမလာတဲ႕အၿပင္ နဂိုက ရင္ႀကားေစ႔မလိုလို
ေတာင္ ၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ၿပႆနာက ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမသြားပဲ ပိုဆိုးလာ
မေယာင္ၿဖစ္လာရပါသလဲ၊ အိမ္နီးခ်င္း နိုင္ငံေတြနဲ႕ နယ္ခ်င္းစပ္ေနတဲ႕ ေဒသက တိုင္းရင္း
သားအားလံုးလိုလို ခြဲထြက္ဖို႔ လုပ္ႀကလိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႕ အၿမင္ဟာ အေတာ္႔ကို အေပၚယံဆန္
လြန္းပါတယ္။ မိုးၿပိဳမွာ ေတြးေႀကာက္ေနတဲ႕ တစ္တူတူးလိုပါပဲ။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ လက္ရိွ
ခံစားခ်က္ ယံုႀကည္ခ်က္ေတြကို ခနေဘးဖယ္ထားၿပီးခြဲထြက္ဖို႔ လုပ္ႀကမယ္ပဲ ဆိုပါအံုး။
majority vote နဲ႕ႀကည္႔ရင္ အေတာ္႔ကို ၿဖစ္နိုင္ေခ်နည္းလြန္းပါတယ္။ ဒါ႔အၿပင္ အခုလက္ရိွ
ကမာၻဟာ အရင္ကလို ခြဲခ်င္သလိုခြဲခြင္႔ရိွတဲ႕ ကမာၻမဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။ ဆူဒန္လုိ အသက္
ေသြးေတြ အမ်ားႀကီးစေတးခံရၿပီး၊ ေတာင္နဲ႕ေၿမာက္ အမုန္းႀကီးမုန္း အကြဲႀကီးကြဲေနႀကတဲ႕
နိုင္ငံမွာေတာင္မွ တရား၀င္ referendum လုပ္ၿပီးခြဲေရး တြဲေရး အတြက္ စဥ္းစားရပါတယ္။

     ေနာက္ဆံုးဗ်ာ တကယ္ကိုပဲ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတစု ဥပမာ. ရွမ္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ကရင္ပဲၿဖစ္
ၿဖစ္၊ က်ဳပ္တို႔ ဗမာေတြကို တကယ္မုန္းလုိ႔ မေပါင္းခ်င္ဘူး လံုး၀ကိုကြဲမွၿဖစ္မယ္ဆိုတဲ႕ သူမ်ား
တယ္ပဲဆိုအံုး။ အဲလို အေၿခအေန တကယ္ဆိုက္လာရင္ ဘာလို႔ က်ဳပ္တို႔ကလဲ အတင္းဆြဲထား
စရာလိုပဲ။ သူ႔ဟာနဲ႕သူ ကုန္းတြင္းပိတ္ နိုင္ငံပိစိေလးအေနနဲ႕ ေနပေစဆိုၿပီး သြားခြင္႔ေပးလိုက္
ရံုပါပဲ။ မေနခ်င္သူကို အတင္း ဆြဲထားရတာကမွ တိုင္းၿပည္ အႏၱရယ္လဲ မ်ားသလို၊ ၿပည္တြင္း
ၿငိမ္းခ်မး္ေရးလဲ ပိုထိခိုက္ပါလိမ္႔မယ္။ ဗမာၿပည္မွာ ကန္ထဲက ငါးႀကီးဘ၀နဲ႕ ေနရတဲ႕ တိုင္း
ရင္းသားလူမ်ိဳးစုဟာ၊ တရုတ္လို၊ အင္ဒီးယားလို တိုင္းၿပည္ႀကီးေတြနဲ႕ ေအာက္က်ခံသြားေပါင္း
ၿပီး ငါးပမႊားေလး အၿဖစ္ခံရေလာက္ေအာင္လဲ တိုင္းရင္းသားေတြ မတံုးေလာက္ဘူးဗ်..။

     ေၿပာစရာသိပ္မ်ားေပမယ္႔ မအားတာေရာ၊ တိုင္းရင္းသား အၿမင္ကို ဦးစားေပးခ်င္တာေရာ
ေႀကာင္႔ ဒီမွာပဲ ရပ္လိုက္ပါရေစ။
January 18, 2011 9:02 AM


An Asian Tour Operator said...

   ကဲ... ပဒို.. လုပ္ဗ်ာ။ ဒီကြန္မန္႕ေတြ အရမ္း တန္ဖိုးရွိ လို႕ (ေဆြးေႏြးခန္း တခုလို ျဖစ္ေနလို႕)
ပို႕စ္ အျဖစ္ တင္လိုက္ပါ့လား..ပဒို။
January 21, 2011 12:53 AM


မန္းကိုကို said...

   ဆရာေလးလုပ္မွ ေတြးေနရၿပီ၊ :-)

   ပို႔စ္အျဖစ္လုပ္လိုက္ရင္ အနည္းအက်ဥ္းတည္းျဖတ္ရေတာ့မွာ။ ဒီေတာ့ ဝင္ေဆြးေႏြးထားတဲ့
သူေတြကို အခြင့္ေကာင္းယူသလို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ေလ။ ဒါ့ျပင္ ဒီေလာက္ရွည္တဲ့ဟာကို ဖတ္
ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကမလား၊ မဖတ္ပဲ ေက်ာ္သြားၾကမလား မသိဘူး။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက အ
ခ်က္အလက္နဲ႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဆြးေႏြးထားတာ မဟုတ္ေတာ့ နည္းနည္း ဝန္ေလးမိပါတယ္။

   ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဖတ္ရင္းေတာင္ ေခါင္းေတြ မူးလာၿပီ။ :-)
January 21, 2011 6:10 AM


An Asian Tour Operator said...

   ေသျခာဖတ္ၾကည့္ရင္ အခ်က္အလက္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံနဲ႕ ေဆြးေႏြး ထားတာမဟုတ္ဘူးလို႕
ေတာ့ေျပာလို႕ မရေပဘူးဗ်။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြတ္သေဘာ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ား ဆိုၿပီး
သက္ဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အသိေပးၿပီး တည္းတန္တာ တည္း ျဖတ္တန္တာ
ျဖတ္ လုပ္ၿပီး တင္လိုက္ယုံပဲ မဟုတ္လား။ အမ်ားဖတ္လို႕ ရတာေပါ့။ အႀကံေပးယုံသက္
သက္ပဲေနာ္ ပဒို။
January 21, 2011 5:43 PM


မန္းကိုကို said...

   ကဲ အေပၚမွာေတြ႕တဲ့အတိုင္းပဲ အမည္မသိ၊ ကိုေက်ာ္ထင္နဲ႔ ကိုတင့္ဦးေရ၊ စိတ္ေတာ့ပါ
လာၿပီ၊ လက္မခံရင္ေျပာၾကဗ်၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ ဝန္ခံျခင္းဆိုၿပီး
သေဘာထားလိုက္မယ္ေနာ။ :-)
January 21, 2011 9:05 PM


ေက်ာ္ထင္ said...

   No objection, Syar Mann! You can edit my posts as you wish to suit with your
blog post.
January 22, 2011 1:54 AM


Saw Thet Lin said...

   ဒီေဆြးေႏြးတာေတြကို ပို႔စ္ အျဖစ္ တင္ရင္ ေကာင္းပါသည္။
February 1, 2011 3:56 AM


မန္းကိုကို said...

@ Saw Thet Lin - လာဖတ္တာ ဝမ္းသာပါတယ္။

   ပို႔စ္အျဖစ္ တင္မလို႔ပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ တဆက္ထဲ အေနအထားေလးတစ္ခုလည္း ဖန္တီးခ်င္လို႔
အခ်ိန္ေတြယူရင္း ၾကာေနတာပါ။

   မၾကာခင္တင္မယ့္ ပို႔စ္တစ္ခု ႏွစ္ခုေလာက္ဆို ျပန္တင္လို႔ ရပါၿပီ။ ေျပာထားတာ ၾကာေနၿပီမို႔
ကိုေက်ာ္ထင္တို႔တေတြကိုလည္း အားနာလွပါၿပီ။ အက်ိဳးပိုမ်ားေအာင္ အရွိန္ယူတာ နည္းနည္း
မ်ားသြားသလို ျဖစ္ေနတယ္။
February 1, 2011 11:16 PM

မန္းကိုကို

၀၈၊ ၀၂၊ ၂၀၁၁