စကားစျမည္ ~ ဟိုေရာက္သည္ေရာက္



     သတင္းေတြေလွ်ာက္ဖတ္ ၊ ဘေလာ့ေတြေလွ်ာက္လည္ ၊ ေတြးခ်င္ရာေလွ်ာက္ေတြးနဲ႔ ေရးခ်င္ေျပာခ်င္
စရာေတြကေတာ့ တန္းစီေနတာပဲဗ်ာ ။ ေရးစရာမ်ားလြန္းၿပီး ေရးမမွတ္ထားမိတာတစ္ေၾကာင္း ၊ ကြန္ျပဴ
တာေရွ႕ အထိုင္မ်ားလြန္းလို႔ မိန္းမေငါက္တဲ့အခါ လန္႔ျဖတ္ၿပီး မွတ္ဥာဏ္အခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတတ္တာ
တစ္ ေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ စာေတြအျဖစ္ ထြက္လာသင့္သေလာက္ ထြက္မလာၾကေတာ့ဖူးဗ် ။ ဘယ္လိုပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ လက္က်န္ေတြထဲက မွတ္မိသတိရ ေရးခ်င္တာေလးအခ်ိဳ႕ေတာ့ ေရးခ်လိုက္သဗ်ိဳ႕ ။

     ပထမကေတာ့ သတင္းႀကီးတဲ့မင္းသမီးေတြအေၾကာင္းေပါ့ဗ်ာ ။ မင္းသမီးေတြဆိုေပမယ့္ မိန္းမေတြ
လည္း မဟုတ္ၾကျပန္ဘူး ။ သိၾကတဲ့အတိုင္း လြတ္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားပါ ။ အရင္က ဒီလိုေျပာင္ေခ်ာေခ်ာ
လံုခ်ည္ေတြ ဝတ္ခဲ့ဖူးၾကေပမယ့္ ခုေလာက္ေတာ့ သရုပ္မပ်က္ဖူးေပါ့ေလ ။ ေယာက်ၤားဆင္လို႔ ေခၚလို႔ရတဲ့
အဆင္ကေလးေတြနဲ႔ေပါ့ ။ ခုဟာက ဘုရင္ေခတ္မွာ မင္းသမီးေတြအတြက္ရက္တဲ့အဆင္ေတြကို သာမန္
အရပ္သူေတြ မဝတ္ရဖူးလို႔ ပညတ္ထားခဲ့တာကို သြားသတိရမိတယ္ ။ အမတ္မင္းမ်ားက်ေတာ့ ဒီမိုကေရ
စီစနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚေနၾကတဲ့ေခတ္ ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ အာဏာကိုမသံုးပဲ လူေတြမဝတ္ရဲ
တာကိုပဲဝတ္ျပၿပီး သာမန္ျမန္မာျပည္သားေတြနဲ႔မတူေအာင္ လုပ္ေနၾကသလားလို႔မ်ား ေတြးမိေလရဲ့ ။ အျမဲ
ဆိုရင္ ဒီမိုဆိုသူေတြကို တန္ျပန္ေျဖရွင္းေပးေနတဲ့ သတင္းနဲ႔ဘေလာ့မ်ားမွာလည္း ဘာမွမေတြ႕ရလို႔ သူတို႔
လည္းဒီကိစၥကုိ ခိုးလိုးခုလုနဲ႔ ေျပာလည္းမေျပာရဲ ျဖစ္ေနၾကပံုရပါတယ္ ။ က်ေနာ့္ တစ္ေယာက္ထဲသေဘာ
ကေတာ့ လြတ္ေတာ္အမတ္ဟာ မိန္းမစိတ္ဝင္ေနသူ ၊ ေယာက်ၤားစိတ္ဝင္ေနသူပါဆိုလည္း ျပႆနာမရွိ
ပါဘူး ။ ခုဟာက ဝတ္စားမႈဓေလ့ထံုးတမ္းတစ္ခုကို မ်က္စိမွိတ္ၿပီး (ညႊန္ၾကားခ်က္အရ) စည္းေက်ာ္လာပံု
ရလို႔ ထည့္ေျပာမိတာပါ ။

     ဆက္ေျပာရရင္ေတာ့ စိတ္လည္းမဝင္စားဖူး စိတ္မဝင္စားလို႔လည္းမျဖစ္ဖူးဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္နဲ႔ လႊတ္
ေတာ္သစ္အေၾကာင္း ခ်ည္းျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ ။ ကေမၻာဇဦးခင္ေရႊနဲ႔ထင္ပါရဲ့ ျပန္ရွာလို႔မရတဲ့ အင္တာဗ်ဴး
တစ္ခုထဲကပါ ။ သူ႕စကားအရ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ပါဘူးဆိုလား (အမတ္ေတာ့ျဖစ္ေနၿပီ) ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ
ကို လူႀကီးေတြက လုပ္ပါလိမ့္မယ္တို႔ (သူ႔လိုထိပ္တန္း စီးပြားေရးသမား လႊတ္ေတာ္အမတ္က တစ္ခ်က္မွ
အေလွ်ာ့မေပးပဲ ေခါင္းခ်ည္းၿငိမ့္မယ့္ပံုပဲ) ဆိုတာေတြဖတ္လိုက္မိေတာ့ အေတာ္အားတက္သြားတယ္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္ေနသူမ်ားဖက္က ေျပာတာပါ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဆရာႀကီးမွာ ေကာင္းကြက္ေလးေတြေတာ့ရွိပါရဲ့ ။
လယ္သမားေတြ သီးထပ္စိုက္ဖို႔ ၊ အလုပ္ခ်ိန္နည္းၿပီး အခ်ိန္ပိုေတြမ်ားေနတာေတြတို႔လိုမွာေတာ့ စီးပြားေရး
သမားပီပီ မွန္မွန္ကန္ကန္ေထာက္ျပသြားတာ ေတြ႕မိပါတယ္ ။ ဒီလိုပဲ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားႀကီးပိုေနတဲ့
လုပ္အားေတြအေၾကာင္း မေရးျဖစ္ေသးေပမယ့္ ေယဘုယ်ေတာ့ သေဘာတူရမွာပါပဲ ။

     ေနာက္တစ္ခုက မဇၥ်ိမမွာပါတဲ့ သတင္းတိုကေလးဖတ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ဦးသန္းေရႊနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လႊတ္
ေတာ္အမတ္တစ္ေယာက္က “အသက္ၾကီးလာေတာ့လည္း လွ်ာကလိပ္လာၿပီဆိုေတာ့ အေျခအေန သိပ္
မေကာင္းေသးဘူးေပါ့” တဲ့ ။ ဟင္ … အရင္းမရွိအဖ်ားမရွိနဲ႔ အသက္ႀကီးလာလို႔ လွ်ာလိပ္တာေတာင္ အေျခ
ေနမေကာင္းေသးဖူးဆိုေတာ့ .. အေျခအေနသိပ္ေကာင္းသြားၿပီဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္သြားမွာလည္း ..
ေတာ္ေတာ္ေနာက္တဲ့လူဗ်ာ ၊ ေတြးစရာက .. အဲ .. ခင္ဗ်ားတို႔သိပါ တယ္ဗ်ာ ၊ သူတစ္ပါးကို အပ်က္ဖက္
လည္း ေျပာရမွာဝန္ေလးပါတယ္ ။ တစ္ဖက္မွာလည္း လူဖတ္မ်ားတဲ့ သတင္းမွာပါလာလို႔ မ်က္စိကမခြာ
ႏိုင္ပဲ ျမင္မိတာပါ ။ ေနာက္ၿပီး ထိုင္ခံုေနရာလုေနၾကပံုေထာက္တဲ့ သတင္းေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးမို႔ ဆက္
မေျပာေတာ့ပါဘူး ၊ ဖံုလိပ္ႀကီးေတြစဲသြားမွ က်န္ခဲ့တဲ့ကၽြဲႀကီးေတြ ေပၚလာမွာပါ ။

     ေနာက္တစ္ခုက ဒီေကဘီေအ ျမဝတီလမ္းကို လံုးဝပိတ္သလိုလုပ္ေနတဲ့ကိစၥ ။ သာမန္လက္လုပ္လက္
စား ျပည္သူေတြရဲ့ ထၼင္းလုပ္ကို သြားပုတ္သလိုျဖစ္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္တြင္းကိုယ္တူးတဲ့လုပ္ရပ္ပဲ ျဖစ္သြားႏိုင္
တာမို႔ ရထားၿပီးသားႏိုင္ငံေရးအျမတ္ေတြ မေလ်ာ့ခ်င္ရင္ လုပ္ပံုကိုင္နည္းေတြ ေျပာင္းဖို႔လိုမွာေတာ့ ေသခ်ာ
ပါတယ္ ။ ဒီလမ္းမွာ အရပ္သားေတြဟာ စစ္ကားေတြနဲ႔လမ္းၾကံဳလိုက္ရင္ ေစ်းေတာ္လို႔ရယ္ ၊ အစစ္အေဆး
မရွိလို႔ရယ္ ၊ ကုန္သည္ေတြဆိုရင္လည္း ကုန္ပစၥည္းပို႔ဖို႔ အသံုးခ်လို႔ရႏိုင္တာမို႔ ေဒြးေရာယွက္တင္ျဖစ္ေနတဲ့
အေျခအေန တစ္ရပ္ျဖစ္ေနခဲ့တာၾကာပါၿပီ ။ ခုလိုလမ္းပိတ္ေတာ့ စစ္သားေတြပါ အရပ္ဝတ္အရပ္ကားေတြနဲ႔
ေရာေယာင္ၿပီး ျဖတ္သန္းဖို႔ႀကိဳးစားမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာေတာင္မွ မလိုခ်င္တာ
ေတြဝင္မလာ ေအာင္ (အေကာက္ခြန္ဂိတ္လိုေနရာေတြမွာ) လံုးဝပိတ္ေလ့မရွိပဲ ေရွာင္တခင္ ဝင္စစ္တာမ်ိဳး
ပဲ လုပ္တာကို အတုယူလို႔ရပါတယ္ ။ ဒါမ်ိဳးကို ကားေခါင္မိုးျပည့္စီးလာတဲ့လူေတြထဲက စစ္သားေတြကို
ေတာင္ ေရြးၿပီးထိေအာင္ေစာင့္ပစ္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕အတြက္ ျပႆနာရွိလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ပါဘူး ။

     ေနာက္ၿပီး ေကအန္ယူကစစ္တပ္ကိုသြားတိုက္တဲ့ ဗီဒီယိုေလးတစ္ခု ၾကည့္ျဖစ္တယ္ ။ စက္ေလွစီးတယ္ ၊
လမ္းေလွ်ာက္တယ္ ၊ ထၼင္းစားတယ္ ေသနတ္တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပစ္တယ္ ၊ ဒဏ္ရာရတဲ့လူကို ထမ္းၿပီးျပန္
လာတယ္ ။ ေကာင္းေရာ ။ ဘယ္လိုသတင္းနဲ႔ အျမင္မ်ိဳးကိုေပးခ်င္လို႔ ဒီဗီဒီယိုကိုတင္သလဲေတာ့မသိဘူး ။
ဒါေပမယ့္ မီဒီယာရဲ့သေဘာတရားေတြကို နားလည္စရာမလိုပဲနဲ႔ေတာင္ ေဝဖန္စရာေတြက အျပည့္ျဖစ္ေန
ေတာ့ ဆက္မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ သာမန္စိတ္ကူးေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဖန္တီးလို႔ရတာေတြ
အမ်ားႀကီးရွိတာကို ျမင္လာႏိုင္ၾကပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းပါတယ္ ။ ဆက္စပ္ၿပီးသတိရတာက ပါလက္စတိုင္း
မွာ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ဗီဒီယိုကင္မရာေတြကို လူေတြၾကားအခမဲ့လိုက္ေဝၿပီး အစၥေရးကို
မီဒီယာ လက္နက္နဲ႔တိုက္ဖို႔ စီစဥ္ေနၾကတဲ့အေၾကာင္းပါ ။ ဒီပံုစံကို ျမန္မာျပည္တြင္းမွာစြန္႔စားၿပီး လုပ္ေနခဲ့
ၾကသူေတြ ေပၚေနခဲ့ၿပီးတာ လူတိုင္းလိုလိုအသိပါ ။ နယ္စပ္က စစ္ေျပးေနရသူေတြနဲ႔ အျခားႏိုင္ငံေရာက္
ေနၾကတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ေတြၾကားမွာလည္း ဒီလိုလုပ္ႏိုင္ၾကရင္ ႏိုင္ငံတကာရဲ့ သတိျပဳမႈကို
အနည္းနဲ႔အမ်ား ျဖန္႔ခ်ီဆြဲေဆာင္ႏိုင္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနၾကတာေတြကို ေလ်ာ့ေအာင္လုပ္ႏိုင္ လိမ့္မယ္လို႔
ယံုၾကည္မိတယ္ ။

     ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံအေၾကာင္းပါ ။ သူတို႔ကိုနယ္ခ်ဲ႕ခဲ့တဲ့ အီတလီေတြကို ေကာင္း
ေကာင္းဒုကၡေပးခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ရုပ္ရွင္ထဲေတြ႕ဖူးပါတယ္ ။ အ
သက္ ၇၀ ေက်ာ္ေပမယ့္ ျမင္းစီးၿပီးဦးေဆာင္ေနခဲ့တဲ့ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္မို႔လို႔ မွတ္မွတ္ရရပါပဲ ။ ေနာက္
တစ္ခုက သူတို႔ဆီမွာ သဲကႏၱာရထဲေဆာက္ထားတဲ့ အရင္ကမျဖစ္ႏိုင္ဖူးလို႔ ယူဆခဲ့ၾကတဲ့ဆည္ႀကီး ။ ၿပီး
ေတာ့ မေလးရွားမွာေနစဥ္က လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့အလုပ္မွာ ရွယ္ယာပါတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ဟာ အရင္က
လစ္ဗ်ားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔ သိခဲ့ရဖူးပါတယ္ ။ ႏွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ အာဏာယူထားတဲ့ ၊ အၾကမ္း
ဖက္သမားေတြကိုအားေပးၿပီး ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္အလုပ္ေတြလုပ္တတ္တဲ့ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ နာမည္ႀကီး
ကဒါဖီ ၊ ေရနံသိုက္ေတြအမ်ားႀကီးပိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြက်ေတာ့ တစ္ေန႔ US$ 2 ထက္ ဝင္ေငြနည္း
တယ္ဆိုတဲ့ CNN ေျပာတဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ခုျဖစ္ေနတဲ့ဆႏၵျပမႈေတြကေတာ့ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ဦးတည္လာ
ေနတဲ့ ေရွာင္လြဲလို႔မရတဲ့ ၊ ေနာက္ဆုတ္လို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေန အေနအထားတစ္ခုပါပဲ ။ တစ္
ဆင့္တက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသတစ္ခုလံုးမွာလည္း အေျပာင္းအလဲတစ္ခုကို ဦးတည္
ေနၾကပါၿပီ ။ တစ္ကမၻာလံုးကို ရိုက္ခတ္လာႏိုင္ေျခလည္းရွိပါတယ္ ။ မီးကုန္ယမ္းကုန္မေပါက္ကြဲေသးေပ
မယ့္ ဟိုဟိုသည္သည္ပြက္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္လည္း သက္ေရာက္ကူးစက္မႈမရွိဖူးလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး ။

     မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ တိုင္းျပည္အေျပာင္းအလဲႀကီးျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူေတြဘယ္ေလာက္အထိ အသင့္
ျဖစ္ေနၾကမယ္ဆိုတာကေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာပါ ။ ရာထူးလက္ရွိေတြထဲက ျပည္သူေတြနဲ႔ ဘယ္သူေတြ
ပူးေပါင္းလာႏိုင္မလဲ ၊ လူထုကေကာ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ခြင့္လြတ္လက္တြဲႏိုင္ၾကမလဲ ၊ ေခါင္းမာသူ
ေတြကေကာ သိမ္းၾကံဳးထားတာေတြနဲ႔ ဘယ္လိုေဖါက္ထြက္ရုန္းကန္ထြက္သြားၾကမလဲ ၊ လစ္ဟာသြားတဲ့
ကြက္လပ္ေတြကို အတိုက္အခံဆိုသူေတြဖက္က ဘယ္လိုနဲ႔ဘယ္ေလာက္ျဖည့္ေပးႏိုင္ၾကမလဲ ၊ ေရရွည္
နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ ေသြးေခ်ာင္းစီးမွာေတြကို ကာကြယ္ႏိုင္ၾကပါ့မလား ။ ေမးခြန္းေကာ
အေျဖေတြပါ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိၾကမွာပါ ။ မ်က္ရည္အနည္းဆံုးလမ္းကို ေရြးႏိုင္ၾကေစဖို႔
ေတာ့ ဆႏၵျပဳမိပါရဲ့ ။

 
မန္းကိုကို
၂၀၊ ၀၂၊ ၂၀၁၁