ဍဳဂ္ပါင္လာ.ဆာ္ - (ေဒါင္ပိုင္လားဆိုင္ဒ္) - ျပည့္စံုပါေစ

Tuesday, April 5, 2011

အထူးအဆန္း / ဇေဝဇဝါ / ပေဟဠိ (၁)


     တစ္သက္တာမွာ သိတတ္ကတည္းကစၿပီး ေတြ႕ျမင္မွတ္သား ေလ့လာေမးျမန္းသင္ယူၾကတာ
သဘာဝပါ ။ သဘာဝနဲ႔မဆန္႔က်င္တဲ့က်ေနာ့္မွာလည္း ငယ္စဥ္ဘဝတစ္ေလ်ာက္ စိတ္ထဲအထူးအ
ဆန္းျဖစ္တာ ၊ နားမလည္ပဲ ဇေဝဇဝါျဖစ္ခဲ့တာေတြနဲ႔ ပေဟဠိလိုျဖစ္ေနခဲ့တဲ့အရာေတြ ရွိေနခဲ့ပါတယ္ ။
အခ်ိဳ႕လည္း အေျဖေတြ႕ခဲ့ၿပီးပါၿပီ ၊ အခ်ိဳ႕လည္း သိသလိုလိုျဖစ္လာေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘဲဥအစ
ရွာမရေသးပါဘူး ။

     အဲဒီအထဲက လတ္တေလာမွတ္မိသမွ်ကို ေရးခ်ၾကည့္ပါမယ္ ။ သိတဲ့အေျဖအခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ မအား
ေသးလို႔ ေနာက္စာတစ္စုက်မွ ေရးျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဒီၾကားထဲမွာေတာ့ ထင္တာ ျမင္တာ
သိတာေတြကို ေျပာသြားၾကလို႔ရပါတယ္ ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မွားတယ္မွန္တယ္ဆိုၿပီး စီရင္ခ်က္ေတြ ခ်
မွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ၊ စိတ္ထဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္သေဘာထားၿပီး ေျပာႏိုင္ပါတယ္ ။

(၁) က်ေနာ္တို႔ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာက ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္နဲ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာပါ ။ ဒီေတာ့ အျခား ဆိုရွယ္
လစ္ႏိုင္ငံတို႔ ကြန္ျမဴနစ္တို႔ဆိုရင္ မိတ္ေဆြေတြေပါ့ဗ်ာ ။ လူလူခ်င္းတန္းတူရည္တူ သေဘာထားတဲ့၊
သမာသမတ္က်တဲ့ ဝါဒေတြေပါ့ ။ (အဲဒီတုန္းကထင္တာကို ေျပာတာပါ) ။

     ဒါနဲ႔ဓါတ္ပံုေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာလူေတြသြားၾကလာၾကတာ စက္ဘီးေတြနဲ႔
ဆိုတာသြားေတြ႕ပါတယ္ ။ ပီကင္းၿမိဳ႕ကလမ္းမက်ယ္ႀကီးမွာ မီးပိြဳင့္လြတ္တာကိုေစာင့္ေနတဲ့ စက္
ဘီးအုပ္ႀကီးပံုေတြကို ခုထိျမင္ေယာင္ေနပါေသးတယ္ ။

     ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ၊ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ သြားလာတာကိုၾကည့္မိေတာ့ ဦးေႏွာက္ေျခာက္
သြားတယ္ဗ် ။ ဟုတ္တယ္ေလ လူတိုင္းတန္းတူပဲလို႔ဆိုၿပီး သူတို႔ကစက္ဘီးမစီးပဲ အင္မတန္ခန္႔
ညားတဲ့ က်ည္ခံဇိမ္ခံကားမဲမဲႀကီးေတြနဲ႔ခ်ည္း ျမင္ရတာကိုး ။ အမွန္ပါ ၊ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ထူး
ဆန္းအံၾသဖြယ္ရာ ပေဟဠိႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။

(၂) ေနာက္တစ္ႀကိမ္က ဦးဝိစာရလမ္းေပၚက တပ္မေတာ္ခန္းမမွာ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံက
လာျပတဲ့ျပခန္းကို သြားၾကည့္ခဲ့တာ မွတ္မိပါေသးတယ္ ။ အဲဒီတုန္းက ေခါင္းေဆာင္ႀကီးကင္အီ
ဆြန္းေခတ္ေပါ့ ။ မိတ္ေဆြႏိုင္ငံရဲ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက သူ႔လူေတြရဲ့အမြန္းတင္တာကို အင္မတန္
ခံရတာပဲ ၊ ဓါတ္ပံုတိုင္းလိုလို သူခ်ည္းပဲ ၊ က်ဳပ္တို႔ဦးေနဝင္းႀကီးလိုေပါ့ ၊ ေနရာတိုင္းမွာ သူ႕မ်က္
ႏွာ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက စိတ္ထဲဘာမွေတာ့ သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး ။

     မ်ားမၾကာခင္ႏွစ္ေတြမွာေပါ့ဗ်ာ ၊ ဒိုင္းဆို အာဇာနည္ကုန္းမွာ ေျမာက္ကိုရီးယားကြန္မန္ဒိုေတြ
က ဗံုးခြဲပစ္လိုက္တာမွ ဖြတ္ဖြတ္ကိုေၾက ၊ ေတာင္ကိုရီးယားဝန္ႀကီးေတြ ေသလိုက္သမွ ေသာက္
ေသာက္လဲ ၊ ေနာက္ဆက္တြဲက သည္းထိတ္ရင္ဖို (အေသခံကြန္မန္ဒိုေတြကိုလိုက္ရတဲ့) လူဖမ္း
ပြဲေတြ ။

     က်ဳပ္သိတာက အရင္းရွင္စနစ္သာဆိုးတာကိုး ။ သူတို႔က ကုန္ပစၥည္းေတြပိုေနရင္ေတာင္ မရွိ
ဆင္းရဲသားေတြကိုေဝမေပးပဲ ပင္လယ္ထဲသြန္ခ်ပစ္တတ္တဲ့ လူစိတ္နည္းပါးၾကတဲ့စနစ္နဲ႔ လူေတြ
လို႔ သိထားတာကိုး ။ ၿပီးေတာ့အဲဒီထဲက ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ေဟာင္း
ေတြ ျဖစ္ေနၾကတာမ်ားျပန္ေတာ့ မဆန္႔က်င္ရင္ေတာင္ မိတ္ေဆြမဟုတ္တဲ့အဖြဲ႕ဝင္ေတြေပါ့ ။

     အဲ .. ဒါေပမယ့္ ခုဗံုးေဖါက္တာက မိတ္ေဆြႏိုင္ငံကဆိုေတာ့ … အေတြးရအေတာ္ၾကပ္ၿပီး အေျဖ
ရွာမတတ္ပဲ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ ။

(၃) တစ္ရက္မွာေတာ့ သတင္းစာထဲ လစာစာရင္းေတြ ပါလာခဲ့တယ္ ။ ျမန္႔မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္
ပါတီနဲ႔ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြရဲ့လစာေတြပါ ။ အျမင့္ဆံုးကေတာ့ သမၼတႀကီးလည္းျဖစ္ ၊ ပါတီဥကၠ႒ႀကီး
လည္းျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းေပါ့ဗ်ာ ။

     လူေတြရဲ့သဘာဝကလည္း အျမင့္ဆံုးနဲ႔အနိမ့္ဆံုး ၊ အတိုဆံုးနဲ႔အရွည္ဆံုး ၊ အေကာင္းဆံုးနဲ႔အဆိုး
ဆံုးေတြကို ပိုသတိထားမိတတ္ၾကတာကိုး ။ လူကိုကို အဲ .. မန္းကိုကိုလည္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ရဲ့လ
စာကိုသတိထားၾကည့္မိေတာ့တာေပါ့ ။ က်ပ္ ၂၅၀၀/- ဆိုပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ရာထူးကႏွစ္ခုယူထားေတာ့
က်ပ္ ၅၀၀၀ ေပါ့ဗ်ာ ။

     ေန႔စားလစာ ၆ က်ပ္ ျပား ၅၀ ေလာက္ ရွိတဲ့ေခတ္မွာ သူ႕လစာက အေတာ္မ်ားတယ္ေျပာလို႔ရ
ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ့လစာဟာ တိုယိုတာဟိုင္းလက္တစ္စီး တစ္သိန္းခြဲဆိုတဲ့
ေခတ္ထဲ ဘာမွမရွိသလိုပါပဲ ။ ဒါ့ျပင္ မႏၱေလးေရာက္ခဲ့တုန္းက အေမက “အဲဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းရဲ့
ေႏြရာသီစံအိမ္ေပါ့” လို႔ ေျပာျပခဲ့တဲ့အခါ ၊ ႏိုင္ငံျခားသြားၿပီး ျမင္းေလာင္းတယ္လို႔ၾကားရတဲ့အခါ ၊
မိန္းမမ်ားတယ္လို႔သိရတဲ့အခါ ၊ သားသမီးေျမးေတြ တိုင္းျပည္တြင္းစီးပြားေရး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လူမႈေရး
ေတြထဲ ယွက္ႏြယ္မႈေတြ ၊ သူဝတ္စားသံုးေဆာင္တာေတြ အျပင္အဆင္အသံုးအစြဲေတြ ျမင္လာရၿပီး
အရာရာနဲ႔ အခါခါေတြသိၾကားလာရတာေတြမ်ားေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့လြဲေနသလို စိတ္ထဲျဖစ္လာ
တယ္ ။ (သာတူညီမွ်တာနဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလို  ကားႀကီးေတြစီးတာ
ကေတာ့ အေသးအမႊားတစ္ခ်က္လို႔ဆိုၾကပါစို႔) ။ ဒါေပမယ့္ ဘာေတြလြဲေနမွန္းေတာ့ မသိ မေျပာ
တတ္ဖူးျဖစ္ေနခဲ့ဖူးပါတယ္ ။

(၄) ေနာက္တစ္ခုက ၁၉၈၆-၈၇ ဝန္းက်င္ေလာက္မွာပါ ။
     အရင္ပို႔စ္ေတြမွာ ေရးေျပာခဲ့ဖူးသလိုပဲ မ.ဆ.လ စနစ္ေအာက္မွာ ကိုယ္လုပ္တာမွန္တယ္ထင္ၿပီး
အဆိပ္တက္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေပါ့ ။ ထားဝယ္ၿမိဳ႕ကို အလည္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ မျမင္ဖူးတာ
ေတြျမင္ၿပီး သတိထားမိတာေတြ အခ်ိဳ႕ထဲကတစ္ခုကေတာ့ အဲဒီကလူေတြဟာ ဘားအံဖက္ကလူေတြ
လိုမဟုတ္ပဲ ဘီဘီစီကို ေျဗာင္ဖြင့္နားေထာင္ၾကတာကိုေတြ႕ရတယ္ ။ စိတ္ထဲထူးဆန္းေနခဲ့တာေတြ
ထဲမွာ သိကၽြမ္းလာခဲ့ရတဲ့ စေကာကရင္မိတ္ေဆြေလးတစ္ေယာက္ကေျပာတဲ့စကားကို အခုထိမွတ္မိ
ေနတုန္းပါ ။ စိတ္ထဲထူးဆန္းသလိုလို ခံစားခဲ့ရၿပီး အင္မတန္ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔ ေျပာ
သြားခဲ့တယ္ဆိုတာဟာလဲ ခုထိသေဘာေပါက္နားလည္ထားတုန္းပါ ။

     သူေျပာတာက “ဒီစနစ္မွာ မူကေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ၊ လူေတာ့မေကာင္းဘူး” တဲ့ ။

     အခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ “ဒါကေလးမ်ား” လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာၾကပါမယ္ ၊ က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ တ
ကယ့္မွတ္မွတ္ရရစကားေတြပါ ။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ရဲ့ အျပင္စည္းကလူတစ္ေယာက္
ေျပာတာကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ၾကားဖူးတာပါ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း တခါတရံမွာ စစ္တပ္ထဲကလူေတြရယ္ ၊
သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္းျဖစ္ေနသူေတြကေန အတိုက္အခံေတြနဲ႔ အျခားသိနားလည္
သူေတြေျပာတဲ့ (ဒီမိုကေရစီ) အေၾကာင္းေတြကို အလြယ္တကူလက္ခံဖို႔အခက္အခဲရွိတယ္ဆိုတာ နား
လည္ေပးပါတယ္ ။ အားလံုးမဟုတ္ေပမယ့္ အဲဒီအထဲကအခ်ိဳ႕လူေတြမွာေတာ့ သူတို႔သင္ယူမွတ္
သား သိနားလည္ထားတာထက္ ေဘာင္ေက်ာ္ၿပီးနားလည္ဖို႔ ၊ လက္ခံလာၾကဖို႔ရာမွာ အကန္႔အသတ္
အခက္အခဲေတြ ရွိတတ္ၾကပါတယ္ ။ (တကယ္တန္းမွာေတာ့ သူတို႔ခ်ည္းမဟုတ္ပါဘူး ၊ ျမန္မာျပည္
သူျပည္သားေတြအပါအဝင္ လူသားအမ်ားစုကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ ) ။

     ေျပာရင္းနဲ႔ေတာ့ေခ်ာ္လာၿပီ ။ ထားပါေတာ့ ၊ ေရးခ်လိုက္မွ ကိုယ္ေရးေနတာ တိုတိုတုတ္တုတ္ မဟုတ္မွန္းခုမွသတိထားမိလာတယ္ ။ ဒီေတာ့ ေခါင္းထဲဝင္လာတဲ့ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ ေႂကြးေၾကာ္
သံေလးနဲ႔ပဲ ခဏအဆံုးသတ္ေပးထားလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ ။ သည္းခံၾကပါေလကုန္ ။

ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေ၇း … ေအာင္ရမည္ ၊ ေအာင္ရမည္ ။
(အခမ္းအနားေတြမွာ ေရွ႕ကေနတိုင္ေပးတဲ့လူေတြအနားက ေအာ္ၾကတဲ့အသံေတြျဖစ္ပါတယ္) ။

ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေ၇း … ေအာ္ရမည္ ၊ ေအာ္ရမည္ ။
(ပါတီအေပၚ ယံုၾကည္မႈအားေကာင္းတဲ့ အဲဒီေခတ္လူငယ္ေတြရဲ့ ေနာက္ဖက္ကေအာ္သံပါ) ။

ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေ၇း … အြန္ရမည္ ၊ အြန္ရမည္ ။
(ေနာက္တာမဟုတ္ပါ ၊ ရြာကတက္လာၿပီး မျဖစ္မေနေအာ္ခိုင္းထားလို႔ မပီကလာပီကလာနဲ႔
ေအာ္ေနရတဲ့ ကရင္ေတြရဲ့ အသံပါ) ။

 
မန္းကိုကို
၀၅၊ ၀၄၊ ၂၀၁၁

5 comments:

  1. လာမယ္လာမယ္နဲ႕ အလုပ္မ်ားေနလို႕ မလာျဖစ္ခဲ့ဘူး..

    အခုေတာ့ ၂ ခု ဖတ္သြားတယ္... ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ အြန္မအြန္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ မသိဘူး ဒီက ဆိုရွယ္ ဒီမိုေတြကေတာ့ မိုက္တယ္.. လူေတြ ကို အလုပ္မရွိလဲ ေကြ်းေမြးထားတယ္ ကိုမန္းေရ.. (ဒါေပမယ့္ ဖိအားေတြလည္း ေပးတာပဲေပါ့) ။ ဟိုတေလာက ဦးခ်စ္လွိုင္ေျပာတဲ့ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ႀကီး မေအာင္ျမင္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ ဖတ္လိုက္ရေတာ့ အဟုတ္လိုလိုဘာလိုလိုနဲ႕ ..တကယ္ေတာ့ သူ (ဦးေနဝင္းနဲ႕ အေပါင္းအပါေတြ)ပဲ ခ်မ္းသာခဲ့တာ ၿပီးေတာ့ တျခားကိစၥေတြ အမ်ားႀကီး ပဲ ရွိေသးတယ္မလား.. ေသခါနီးေတာ့ ဦးေနဝင္းႀကီးတရား ရသြားတယ္လို႕ ေျပာတာကို ဖတ္ရေသးတယ္.. ။ ဆိုရွယ္လစ္ပါလို႕ သိတာေလးနဲနဲေရးတာပါ..။

    ျမန္မာျပည္သားေတြလား... အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး တကယ္အျဖစ္အပ်က္.. (လက္ေတြ႕)ရယ္ကဘာပါ.. သီအိုရီကပါ... ရွင္တို႕ ခင္ဗ်ားတို႕ ျဖစ္ေနတာကဘာပါလို႕ ျမင္ေအာင္ ျပရမွာေတြ အမ်ားႀကီးကိုမန္းေရ.. ဒီမိုသမားနဲ႕ စစ္တပ္ကလူေတြ ျပႆနာ မေျပာနဲ႕ ဒီမိုသမားအခ်င္းခ်င္း.. ဘာမွ မလိုခ်င္တဲ့သူနဲ႕ ဒီမိုသမားေတြၾကားလဲ မတူတာေတြ မျဖစ္တာေတြ အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ အဲဒီမတူညီတဲ့ အေျခအေနေတြကို တကယ္နားလည္လာေအာင္ တဘက္ရဲ႕ အျမင္ကို ျမင္တက္ေအာင္ သိေအာင္ ၾကည့္တက္ဖို႕ မေဗဒါ တို႕အမ်ားႀကီးအမ်ားႀကီး က်ိဳးစားရအံုးမယ္.. ေအာ္ အဲဒီထဲမွာ ရိုင္းစိုင္းစြာ ဆဲဆိုတက္တဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြကို ယဥ္ေက်းေအာင္ လုပ္ေပးရမွာလည္း တခုရွိေသးတယ္ ကိုမန္း..။ သူက အေၾကာင္းအရာ တခု ျဖစ္လိမ္မယ္ထင္ပါ့... ။

    ေတာ္ပါၿပီ...

    ခင္တဲ့
    မေဗဒါ (၈၈)

    ReplyDelete
  2. http://digitalcommons.liberty.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1282&context=gov_fac_pubs&sei-redir=1#search=%22djilas+new+class%22
    http://www.george-orwell.org/Animal_Farm/index.html
    http://www.questia.com/PM.qst?a=o&d=6370146

    ReplyDelete
  3. ဗမာသူေတာ္ေကာင္း ၾကက္၁ေကာင္ခိုးမလႊတ္ဘူး

    ReplyDelete
  4. ၾကည့္လည္းလုပ္ပါကြာ မင္းေျပာခ်င္တာ ေျပာလိုက္ရလို႔ ကိုယ့္ဘာသာစိတ္ေျဖစရာ ရသြားေပမယ့္ ဝါးလံုးရွည္နဲ႔ရမ္းလို႔ အမ်ားနဲ႔ေရာရာ ထိသြားၾကသူေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲခုစရာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ေလ ။ ႏႈတ္တစ္ရာ စာတစ္လံုး ဆိုသလို ထိေရာက္မႈေတြရွိတတ္လို႔ စိတ္ေလွ်ာ့ႏိုင္တဲ့ အခါမ်ိဳးေတြမွာလည္း အျခားမတူတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ / ဆႏၵေဖၚျပပံုမ်ိဳးေတြကို ေရြးခ်ယ္သံုးႏိုင္ရင္လည္း တမ်ိဳးေကာင္းမယ္ထင္တာပါပဲ ။

    ဟိုဟာလုပ္ပါ ၊ ဒီဟာလုပ္ပါဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ ေျပာလို႔ရႏိုင္ေကာင္းတာမ်ိဳးမဟုတ္လို႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး ။

    ReplyDelete
  5. @ မေဗဒါ (၈၈)
    မေဗဒါေျပာတာ ဟုတ္ပါတယ္ ။
    တစ္ခုရွိတာကေတာ့ အလယ္အလတ္လစ္ဘရယ္ဝါဒ (အလယ္အလတ္ လက္ယာဝါဒီ) နဲ႔ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ (အလယ္အလတ္ လက္ဝဲဝါဒီ) ေတြဟာ အေတြးအေခၚ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြမွာ သိပ္မကြာၾကေတာ့ဘူးလို႔ေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္ ။

    ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ သူတို႔ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာသိပ္မရွိလွပါဘူး ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျပႆနာေတြဟာ အေတြးအျမင္ေဟာင္းေတြကို ဆုပ္တြယ္ထားတဲ ့၊ ပုဂိၢဳလ္ေရးအေပၚမူတည္တဲ့ စနစ္ေတြ အသိုင္းအဝိုင္းေတြမွာ ပိုရွိတတ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ၿပီးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာႀကီးျပင္းလာၾကၿပီး လူတန္းစားတစ္လႊာထဲအတြက္ ဦးတည္လႈပ္ရွားေနၾကတုန္းအဆင့္မွာ ရွိေနေသးသူေတြကို ေတြ႕ရေတာ့ ပထမေတာ့ အံ့ၾသမိသလို လူမႈေရး ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးေတြ ဆက္စပ္ေနတာေတြးမိၿပီး လက္ရွိအေနအထားထက္ ပိုပိုၿပီးသိခ်င္ သင္ယူခ်င္စိတ္ေတြပဲ ေပၚလာမိပါတယ္ ။

    ဦးခ်စ္လိႈင္ကိစၥကေတာ့ ၾကားမိေပမယ့္ အခ်ိန္ကုန္ခံဖတ္မေနေတာ့ပါဘူး ၊ ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ကိုယ္ခ်ဥ္တဲ့ လူ႕သဘာဝလို႔ပဲ နားလည္ရပါတယ္ ။ သူ႕လိုလူေတြဟာ ခ်မ္းသာသြားတယ္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္မထင္ပါဘူး ။ အေနေခ်ာင္ အစားေခ်ာင္အဆင့္ေလာက္ပါ ။ ဒါေပမယ့္ အႏူေတာမွာလူေခ်ာလုပ္ခြင့္ရလို႔ အရိုးပစ္ေပးတဲ့သူကို ေက်းဇူးရွင္ထင္ေနတာပါ ။ ဒါမ်ိဳးေတြကလည္း က်ေနာ့္အတြက္ လူမႈသိပၸံပညာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သိခ်င္ျမင္ခ်င္စိတ္ကို တြန္းပို႔ေပးတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါ ။

    တစ္ဆက္ထဲမွာပဲ လူမႈသိပၸံအပါအဝင္ ပညာရပ္ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုစာ ကင္းကြာသြားခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ အတူႀကီးျပင္းလာၾကတဲ့ မေဗဒါတို႔ က်ေနာ္တို႔တေတြမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကေတာ့ တင္းၾကမ္းျဖစ္ေနတာ မဆန္းဘူးလို႔ ျမင္မိပါတယ္ ။ ႀကိဳးစားစရာေတြ အမ်ားႀကီးဆိုတာလည္း လက္ခံပါတယ္ ။ ဒီအထဲမွာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆဲတတ္ေရးတတ္သူေတြဟာလည္း က်ေနာ္တို႔လို အသိဗဟုသုတ ေျခာက္ခန္းခဲ႔ရတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ မ်ိဳးဆက္ေတြထဲကပဲမို႔ လူမႈေရး(သိပၸံပညာပိုင္း) ျမင့္လာတာနဲ႔အမွ် နည္းသြားမယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း ေျပာင္းလဲမႈေတြရွိလာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။

    ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တကူးတက မွတ္ခ်က္ရွည္ရွည္ေရးသြားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ၊ စာျပန္ေရးတာလည္း ေလရွည္ၿပီး ပို႔စ္တစ္ပုဒ္စာေလာက္ ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ အက်ဥ္းနည္းနည္း ခ်ံဳးထားပါတယ္ ။

    @ tint
    ေဆြးေႏြးသူမ်ားရွိမလားလို႔ဗ်ာ .. လက္ခ်ာလာေပးသူနဲ႔ လာၾကံဳရတယ္ .. :-)
    ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာရယ္ အဲဒါေတြကို တခါမွေတာ့ မဖတ္ဖူးဘူး ။ အမွန္ကေတာ့ အဂၤလိပ္လိုဆိုရင္ ေဆာင္းပါးေတြကလြဲရင္ တစ္ခါမွ ဘာစာအုပ္ကိုမွ မဖတ္ဖူးဘူးေလ ... :-)

    စာရဲ့ အစကေလးေတြျမည္းၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမွာပဲ ၊ ဒါေပမယ့္ လက္ဝဲယိမ္းသူေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္မထားတတ္ရင္ ေသြးတက္စရာေတြပဲ ... :-)

    ReplyDelete