အခြင့္အလမ္းတစ္ရပ္လား



     NLD အပါအဝင္ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူေတြအေနနဲ႔ လက္လြတ္ခဲ့တဲ့ အခြင့္အေရးႀကီးငယ္ေတြဟာ
မနည္းေတာ့ဘူးလို႔ေျပာရင္ မွားမလား ။ အခြင့္အေရးေတြဟာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
အခ်ိန္အတိုင္းအတာအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ေတြ႕လာေရာက္လာတတ္တာ အားလံုးသိၾကမွာပါ ။ တကယ့္အခြင့္
အေရး ၊ အေယာင္ျပနဲ႔ မသဲမကြဲအခြင့္အေရးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိႏိုင္ရာမွာ ျမင္တာတစ္ခုကို ေျပာၾကည့္မယ္ ။

     အဲဒါကေတာ့ ခုတေလာသတင္းသဲ့သဲ့ထြက္လာတဲ့ ေမွာ္ဘီဖက္က စစ္တပ္အေရးအခင္းပါ ။
     သူတို႔ရဲ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကိုၾကည့္ေတာ့ (အမွန္သာျဖစ္မယ္ဆိုရင္) ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးအတြက္
ေကာင္းတဲ့ဦးတည္ခ်က္ေတြ ပါတယ္လို႔ျမင္မိပါတယ္ ။

     ခုထိ ဘီဘီစီနဲ႔ ေသာသီးခိုဘေလာ့ေတြရဲ့ ေနျပည္ေတာ္အတြင္းေရးဆိုတဲ့ စာေတြေလာက္မွာပဲ
အဓိကေတြ႕ရလို႔ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ မီဒီယာနဲ႔ လူထုသတိထားေထာက္ခံမႈေတြ မရေသးဘူးလို႔ ယူဆလို႔
ရပါတယ္ ။

        ခုျဖစ္ေနတာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတိုင္းအတြက္မဟုတ္ဘူးလား ။
        ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့သူေတြ ဘာလို႔ဆြံ႕အေနၾကတာလဲ ။
        ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ စစ္တပ္မပါရဖူးလား ။
        အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆိုတာကို ယံုၾကည္လက္ခံၾကသလား ။
        အန္အယ္ဒီကေကာ ဘာလို႔အနည္းဆံုး ႏႈတ္အားျဖင့္မေထာက္ခံေသးတာလဲ ။

     ပထမဆံုးသေဘာထားတာကိုေျပာရရင္ ဒီအျဖစ္မွာပါေနၾကတဲ့ တပ္သားနဲ႔ အရာရွိေတြဟာ
အသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ထားရတဲ့လုပ္ရပ္ကို လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ
လႈပ္ရွားမႈကို အေရးထားဖို႔ ေထာက္ခံဖို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ တိုက္ၾကခိုက္ၾက ေသေၾကၾကေစဖို႔ မရည္
ရြယ္ပါဘူး ။ စားဝတ္ေနေရးနဲ႔ အေထြေထြၾကပ္တည္းခံစားေနရတာေတြကို အျခား ျမန္မာျပည္
သူျပည္သားအားလံုးနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းခံစားေနၾကရတဲ့ ျပည္သူရဲ့အစိတ္အပိုင္းတစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့ လက္
နက္ကိုင္အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ရဲ့ ႀကိဳးပမ္းရုန္းကန္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳသင့္တယ္ ယူဆမိလို႔ပါ ။ အခြင့္အ
ေရးတစ္ခုကို အလဟႆ မျဖစ္ေစခ်င္ဖူး ။

     ဒီေနရာမွာ စစ္သားဆိုတာကို နည္းနည္းထည့္ေျပာခ်င္တယ္ ။
     စစ္သားကို စစ္သားလို႔ျမင္ရင္ အရပ္သား ၊ ေက်ာင္းသား ၊ ဘုရားသားေတြဆိုၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးခြဲျခား
ျမင္မိၾကမယ္လို႔ထင္တယ္ ။ စစ္တပ္ဆိုတာ အထင္ႀကီးေအာင္အဂၤလိပ္လိုေျပာရင္ေတာ့ institution
တစ္ခုပဲ ၊ ဗမာလိုရွင္းရွင္းျပန္လိုက္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုပဲ ။ အဖြဲ႕အစည္း
တစ္ခုဆိုရင္ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ လူအခ်ိဳ႕ကေန သူတို႔ရဲ့ဘဝမွာ ခဏတာအတူခိုေအာင္းၾကတဲ့
အစုေလးတစ္စုသာပါ ။

     ဆိုလိုတာက ခင္ဗ်ားကို ျပည္သူလူထု ဒါမွမဟုတ္ အရပ္သားလို႔ေျပာရင္ တစ္သက္လံုးစာမွန္ေန
မွာပဲ ။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ား ၁၀ ႏွစ္သားနဲ႔ စစ္ထဲဝင္လို႔မရသလို အသက္ျပည့္ရင္လည္း
သံေယာဇဥ္ကလြဲရင္ စစ္သားဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုပ္ကို ဆက္စြဲကိုင္ထားလို႔ မရေတာ့ဘူးေလ ။ စစ္သားဘဝ
မွာလည္း ၂၄ နာရီ စစ္ဝတ္စံု ဝတ္မထားႏိုင္သလို မိန္းမ ကေလးနဲ႔ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြကိုလည္း စစ္
သားစစ္သမီးေတြ လုပ္ထားလို႔မရပါဘူး ။ ဝန္ထမ္းေတြလည္း ထို႔နည္းလည္းေကာင္းပါပဲ ။

     ဒီေတာ့ ျပည္သူ (အရပ္သား) ထဲကပဲ အဖြဲ႕အစည္းအားလံုးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အဆိုးအေကာင္း
အားလံုး သေႏၶတည္ ေပၚထြက္လာတာပါ ။ အစုအဖြဲ႕ျဖစ္သြားလို႔ စိတ္ထားေတြအေပၚ သက္ေရာက္
မႈရွိတာေတြနဲ႔ ရာထူးျမင့္သြားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လူဆိုတာေမ့သြားတတ္တာေတြကေတာ့ မလိုလား
အပ္တဲ့ သဘာဝအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုပါ ။ ဒီေနရာမွာ ဒါေတြဟာ မလိုလားအပ္တဲ့ သဘာဝအစိတ္အ
ပိုင္းတစ္ခုဆိုတာျမင္လာၿပီး ျဖတ္ေတာက္ျပစ္ဖို႔ ၊ သံသရာဆိုးကေန ထြက္ႏိုင္ေအာင္လို႔ ႀကိဳးစားမယ့္
လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ မေထာက္ခံပဲ ေနၾကရမွာလည္းလို႔ ေလးေလးနက္နက္ ေမးခ်င္
ပါတယ္ ။

     ဒီေနရာမွာ တစ္ခ်က္ရွိတာက နအဖစစ္သားေတြ ၊ မေကာင္းတာလုပ္တဲ့အဖြဲ႕သားေတြဆိုတဲ့ သ
ေဘာထားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ပါ ။ အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားတပ္ေတြေကာ သူတို႔ေနရာမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ပို
ေကာင္းႏိုင္ၾကေလမလားဆိုတာက အင္မတန္ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ေဆြးေႏြးျငင္းခံုရမယ့္အခ်က္ပါ ။
ျဖစ္ခဲ့ၿပီးတာေတြဟာ အေၾကာင္းရင္းခံေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို တခါတရံမွာ လူဆိုးႀကီးေတြဟာလည္း
သူတို႔ဘဝထဲမွာ ဓါးစာခံေတြျပန္ျဖစ္ေနတတ္ၾကတဲ့ သေဘာသဘာဝရွိတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ၾက
ရင္ေတာ့ အခုျဖစ္ေနတဲ့ အဆိုးသံသရာကို ျဖတ္ေတာက္ႏိုင္မယ့္အခြင့္အေရးမွာ အစြဲကင္းကင္းနဲ႔
ေတြးေတာဆံုးျဖတ္ လုပ္ကိုင္လိုက္ၾကပါ ။

     အခ်ိန္တိုင္းဟာ တန္ဖိုးရွိပါတယ္ ။
     အခြင့္အေရးတိုင္းဟာ လူေတြအတြက္ ထာဝရေစာင့္မေနပါဘူး ။ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ရွိပါတယ္ ။
(ဥပမာ - လက္ရွိတင္းခံထားတဲ့ ေမွာ္ဘီတပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင့္ထားႏိုင္မလဲဆိုတာမ်ိဳးပါ) ။
     လြန္သြားမွ ၊ အသက္ေတြ အလကားစေတးလိုက္ၾကရၿပီးမွ ေနာင္တေတြ မရၾကေစခ်င္ပါ ။


မန္းကိုကို
၁၇၊ ၀၄၊ ၂၀၁၁