ဘဝရဲ့ ေျခတစ္လွမ္း

မေန႔ကစၿပီး စိတ္ကူးထဲေပၚလာမိတဲ့ မဲမေပးေရး လႈပ္ရွားမႈ (No Vote Campaign)
ကို စာစီၿပီး လက္လွမ္းမွီသမွ် သတင္း႒ာနနဲ႔ ဘေလာ့ခ္ေတြကို ပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပ
မယ့္ ခုထိေတာ့ ဘယ္သူမွ လကၡံၿပီးတင္ေပးတာေတာ့ မေတြ႕ရေသးပါဘူး။

ဒီလိုစိတ္ကူးေပၚလာၿပီး ႀကိဳးစားပမ္းစား အားတက္သေရာလုပ္ေနတာကို ဘယ္သူ
မွ အသိအမွတ္မျပဳရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀-၁၅ နွစ္ေလာက္ကဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်
မိမွာအမွန္ပဲ။ ခုေတာ့ ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပဲဆိုတာကိုေတြးၿပီး ေျဖသိမ့္နိုင္ပါတယ္။

မယ္။ အတၱဟိတအခ်ိန္ေလး ထားအံုးမွပါပဲ။

(ခုေတာ့ ဟစ္တိုင္ရဲ့ “အခြင့္အလမ္း” က႑မွာေတာ့ ေဖၚျပထားေပးပါၿပီ၊ ကိုညိဳႀကီး ကေတာ့
အရင္ဆံုး တင္ထားေပးတဲ့ ဘေလာ့ပါပဲ၊)

လိုရင္းေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အခ်ိန္တိုင္းဟာ တန္ဖိုး
ရွိပါတယ္။ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ခုကတည္းကစလုပ္ဖို႔ လိုေနပါၿပီ။ ခရီးသြားဖို႔  ေျခ
တစ္လွမ္းကေန စရပါတယ္။ နီးလာမွ ျပဴးျပဴးျပာျပာလုပ္ၿပီး လြန္သြားမွ အန္အယ္ဒီ
ေတာင္းပန္သလိုမ်ိဳး လုပ္ရင္ေတာ့ မိေအး ၃-၄ ခါ နာတာထက္ ဆိုးပါလိမ့္မယ္။

သတင္း႒ာနေတြရဲ့ သေဘာသဘာဝအရ နာမည္ရွိသူေတြ ဘာေျပာမလဲဆိုတာ
ေစာင့္ေနတာမ်ိဳးနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခု အရွိန္ရလာမွ ဝင္တြန္းၿပီး ခါေတာ္မီ လုပ္တာ
ေတြကေတာ့ သဘာဝပဲမို႔ ဘယ္သူ႔မွေတာ့ အျပစ္တင္စရာ မရွိပါဘူး။

(ကံ)၊ ဥာဏ္၊ ဝိရိယ သံုးပါးမွာ ဥာဏ္နဲ႔ ဝိရိယ စိုက္ထုတ္ေပးဆပ္ၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ၊
ပို႔လိုက္တဲ့စာကို လူတစ္ခ်ိဳ႕ဖတ္မိလိုက္တာကိုပဲ ေက်နပ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ စိတ္ထဲ
ကို မ်ိဳးေစ့ေလးတစ္ေစ့ ထည့္ေပးနိုင္လိုက္တာကိုပဲ ဂုဏ္ယူပါတယ္။

ကံ ရဲ့အက်ိဳးကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မွာပဲ။

ကဲ .. (ေက်ာင္းကေပးတဲ့) အိမ္စာေတြလဲရွိေသးလို႔ ဝိရိယ လွည့္စိုက္လိုက္ပါအံုး