ေရာက္တတ္ရာရာ အြန္လိုင္းမွာ



     ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းေတြက ေတြ႕မိတဲ့ သတင္း ၊ ေဖ့ဘြတ္ ၊ ဘေလာ့နဲ႔ အေထြေထြတိုလီမုတ္စေလးေတြ
ကို ေကာက္စုထားတာပါ ။

*    ပထမ ေဖ့ဘြတ္မွာ လင့္တစ္ခုေတြ႕လို႔ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ေဆးမႏိုင္ေလာက္ေတာ့ဖူးလို႔ထင္ရတဲ့
မဟာ့မဟာမ်ိဳးခ်စ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ စာမ်က္ႏွာဆီ ေရာက္သြားပါတယ္ ။ ဒီဆရာသမားခမ်ာ ကိုယ့္
အမ်ိဳးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ လူမ်ိဳး ဘာသာ အေတြးအေခၚေတြကေနစၿပီး ခြဲျခားပစ္လိုက္တာ က်ေနာ့္ခန္႔မွန္း
ေျခ ျမန္မာျပည္မွာလူေကာင္းဆိုလို႔ သူအပါအဝင္လူ ၅၀ % ေလာက္က်န္ရင္ ကံေကာင္းပါပဲ ။ ဒီတင္
အေတြးကမၻာထဲကကၽြႏ္ုပ္မွာေတာ့ ေတြးစရာေတြပိုလာသေပါ့ ။

တိုတိုရႈပ္ရႈပ္



     မအားမလပ္မို႔လို႔ တိုတိုတုတ္တုတ္ပဲ ေရးေတာ့မယ္ ။

     ျမန္မာျပည္မွာ ငလ်င္လႈပ္ျပန္ၿပီ ၊ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီးေသၾကတယ္ ၊ ေျမအက္ေၾကာင္းေတြက (ဖို႔ေျမေတြ
ထင္ရေပမယ့္) တစ္သက္မွာ ျမန္မာျပည္ထဲေတြ႕ဖူးတဲ့ အျပင္းဆံုးငလ်င္လို႔ေျပာရမယ္ ။ ခုထိ အာ
ဏာပိုင္လုပ္ေနသူေတြရဲ့ အားႀကိဳးမာန္တက္လႈပ္ရွားမႈေတြက ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ ၊ နားကြဲမတတ္တိတ္
ဆိတ္ေနတုန္းပါ ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ယွဥ္လို႔မရႏိုင္တာသိပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ လူေတြကိုတန္ဖိုးသိပ္
မထားတဲ့ ႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕နဲ႔ေတာင္ လုပ္ကိုင္မႈေတြမွာ ယွဥ္လို႔မရတာက ျပႆနာ ။

Jim Rohn ရဲ့လက္ေဆာင္



     ဒီကေန႔ေခတ္ႀကီးဟာ ဘာျဖစ္တယ္ညာျဖစ္တယ္ေတြနဲ႔ စကားခ်ီးေတြ လုပ္မေနေတာ့ပါဘူး ။
     လိုရင္းအေနနဲ႔ ႀကီးပြားတိုးတက္ေရး လမ္းညႊန္ဆရာႀကီး Jim Rohn ရဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ေမးခြန္း ၄ ခု
ကိုပဲ သင့္ေတာ္သလိုစကားေတြနဲ႔ မွ်ေဝလိုက္ပါရေစ ။

(၁) ဘာေၾကာင့္လဲ (why?)

စာအုပ္ေဒြဝယ္ဒယ္

     ဟုတ္ကဲ့ မန္းကိုကို မေၾကာင္ေသးပါဘူး (ဒါေပမယ့္ ထင္ျမင္သူအေပၚလည္း မူတည္ႏိုင္ပါတယ္) ။
     စာအုပ္အပါအဝင္ တိုလီမုတ္စအစံုဝယ္ၿပီး ႀကီးပြားသြားၾကတဲ့ ကုလားပဲကုလားေတြကို အားက်ေပ
မယ့္ အခုေျပာမွာက စာအုပ္တစ္မ်ိဳးထဲနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္ ။

     ဒါနဲ႔ခင္ဗ်ား စာအုပ္ဝယ္ဖူးသလား ။
     ဝယ္ဖူးတယ္ .. ဟုတ္လား ၊ ဒါဆို ေနာက္တစ္ေယာက္ .. ဟုတ္တယ္ ၊ ခင္ဗ်ားပဲ ။ ခင္ဗ်ားလို စာ
အုပ္မဝယ္ဖူးမွ ဆက္ရႊီးလို႔ရမွာေလဗ်ာ ။

ဆူနာမိ



                                             ﻩ     ႏွစ္ေလးဆယ္မွာတခါ
                                                    အိႏိၵယသမုဒၵရာေအာက္
                                                    က်ေရာက္မည့္
                                                    ဆူနာမိ ရိုင္းလိုက္ျပန္၏ ...

                                     ﻩﻩ      ဆုမၾတာ ဖူးကက္နဲ႔ ျမန္မာ
                                               သီရိလကၤာနဲ႔ အိႏိၵယဆိပ္ကမ္း
                                               ေသြးရည္ေတြ လႊမ္းခဲ့ေပါ့ ...

ခက္ဗမာ



     ပို႔စ္ေခါင္းစည္းၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲဇေဝဇဝါမ်ား ျဖစ္သြားၾကသလား ။
     ဗမာစာ ဗမာစကားခက္လို႔ အတိုဆံုးစကားလံုးခ်ဳပ္ၾကည့္လိုက္တာပါ ။ (ေနာက္ၿပီး မ်က္စိထဲစူးဝင္
စိတ္ဝင္စားသြားေအာင္ ဖန္တီးၾကည့္တာလို႔လည္း သေဘာထားခ်င္ထားလို႔ရပါတယ္) ။
     ဘာလဲ မခက္ဖူးလို႔ျငင္းခ်င္လို႔လား ၊ ဘယ္ရမတံုးဗ် ၊ ကိုယ့္ဘေလာ့နဲ႔ကိုယ္ဆိုေတာ့ တစ္ဖက္သတ္
ဇြတ္ျငင္းပစ္မွာေပါ့ .. ဟဲ ဟဲ ။

     က်ဳပ္ကေတာ့ ထိုင္း နဲ႔ ဗမာတို႔ရဲ့ စာနဲ႔စကားကို ခက္တဲ့ဖက္မွာမတိမ္းမယိမ္းလို႔ပဲ သေဘာထားတယ္ ။
     ဟုတ္တယ္ေလ .. က်ေနာ္တို႔က ေမြးကတည္းက သိျမင္ၾကားလာၾကရလို႔သာ လြယ္တယ္ထင္ၾကတာ
ကိုး ၊ ပိုက္ဆံေပးၿပီးသင္ခိုင္းရင္ေတာင္ လိုအပ္တဲ့လူေတြကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွဒုကၡခံမသင္ဖူး စိတ္ခ် ။

Critical Thinking မိတ္ဆက္ (၂)

     Critical Thinking မွာ အေျခခံအက်ဆံုး သတ္မွတ္ထားတဲ့ “စံ” ေတြရွိပါတယ္ ။

     အဲဒါေတြကေတာ့ -

       (၁)  ၾကည္လင္ျပတ္သားျခင္း  (Clarity)
       (၂)  အႏုစိတ္ျခင္း  (Precision)
       (၃)  တိက်မွန္ကန္ျခင္း  (Accuracy)
       (၄)  သက္ဆိုင္ဆက္စပ္ျခင္း  (Relevance)
       (၅)  ေရွ႕ေနာက္ညီညြတ္ျခင္း  (Consistency)
       (၆)  က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္တဲ့ မွန္ကန္ျခင္း  (Logical correctness)
       (၇)  ျပည့္စံုျခင္း  (Completeness)
       (၈)  တရားမွ်တျခင္း  (Fairness) တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။

အေမ့ခံ လူသား

     စိတ္ကူးထဲမွာ ေနရာယူထားတာေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီ ၊ အဆင္ေျပေျပမေျပေျပ ခ်ေရးလိုက္ေတာ့မယ္ ။
ေလာေလာဆယ္စဥ္းစားထားတာ (၃) မ်ိဳးရွိတယ္ ။

(၁) ဖက္နဲ႔ထုပ္ထားတဲ့ အသက္

     အရပ္ထဲမွာ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေမာင္ႏွမေတြ လိုက္ၿပီးအရိုက္ခံေနရတယ္ဆိုရင္ ငံု႔ခံမယ့္လူ
အေတာ္နည္းမယ္ ထင္ပါတယ္ ။