ေရာက္တတ္ရာရာ အြန္လိုင္းမွာ



     ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းေတြက ေတြ႕မိတဲ့ သတင္း ၊ ေဖ့ဘြတ္ ၊ ဘေလာ့နဲ႔ အေထြေထြတိုလီမုတ္စေလးေတြ
ကို ေကာက္စုထားတာပါ ။

*    ပထမ ေဖ့ဘြတ္မွာ လင့္တစ္ခုေတြ႕လို႔ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ေဆးမႏိုင္ေလာက္ေတာ့ဖူးလို႔ထင္ရတဲ့
မဟာ့မဟာမ်ိဳးခ်စ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ စာမ်က္ႏွာဆီ ေရာက္သြားပါတယ္ ။ ဒီဆရာသမားခမ်ာ ကိုယ့္
အမ်ိဳးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ လူမ်ိဳး ဘာသာ အေတြးအေခၚေတြကေနစၿပီး ခြဲျခားပစ္လိုက္တာ က်ေနာ့္ခန္႔မွန္း
ေျခ ျမန္မာျပည္မွာလူေကာင္းဆိုလို႔ သူအပါအဝင္လူ ၅၀ % ေလာက္က်န္ရင္ ကံေကာင္းပါပဲ ။ ဒီတင္
အေတြးကမၻာထဲကကၽြႏ္ုပ္မွာေတာ့ ေတြးစရာေတြပိုလာသေပါ့ ။

     အရင္ဆံုးေတြးမိတယ္ ငါအပါအဝင္ ျမန္မာျပည္က လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာဟာ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ေန
ၿပီလဲလို႔ပါ ။ စာေရးဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ေရးဖူးသလို ကိုလိုနီေခတ္အတြင္း သူတို႔ရြာမွာ မ်က္ႏွာျဖဴ
အရာရွိလာေတာ့ အိမ္သာသီးသန္႔ေဆာက္ေပးရရာက မ်က္ႏွာျဖဴရဲ့ေခ်း ဘယ္လိုလဲဆိုတာ သြား
ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့တယ္ ဆိုပဲ ။ အခုက်ေနာ္ေျပာတဲ့မ်ိဳးခ်စ္ႀကီးကေတာ့ ေရႊေခ်ာင္းေတြယိုမခ်တာသိၿပီး
သားမို႔ သြားမေခ်ာင္းေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ... :-)

     ဒါေပမယ့္ လြယ္လြယ္ကူကူေလးေတြေတာ့ ေတြးမိပါတယ္ ။ ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ လူေတြထဲ ေနနတ္
ဘုရားက ဆင္းသက္လာသူေတြမရွိသလို ဘာသာႀကီးေတြလည္း အစျပဳခဲ့တာမရွိပါဘူး ။ ဒါ့ျပင္ ေတြ႕
ဖူးသမွ်ထဲမွာလည္း သတ္လို႔မေသသူေတြ မရွိေသးပါဘူး ။ (ဒီေတာ့ လိုက္အသတ္ခံေနၾကရတဲ့ စစ္ေျပး
ျပည္ေျပးေတြရွိတာ သဘာဝက်ပါတယ္) ။ ေနာက္ၿပီး လူသား clone ေတြလည္းမရွိပါဘူး ။ ဒီေတာ့
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေတြးအျမင္မတူၾကမွာ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး ။ အဲဒါကို တူေအာင္လုပ္ရမယ္
တို႔ ၊ မတူတာကိုမေျပာရဖူးတို႔ ၊ စသည္ျဖင့္ မရမကညွိေနသူေတြသာရွိၾက ႀကိဳးစားေနၾကတာပါ ။ (ဒါ
တင္မက “ေလးစားမႈ”ကို မတည္ေဆာက္ပဲ အမိန္႔အာဏာနဲ႔ရေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနၾကတာက
လည္း တစ္ေမွာင့္) ။

   ေနာက္ၿပီး ဒီဆရာသမားက သူ႕လိုလူေတြရဲ့ေဘာင္နဲ႔မဝင္တဲ့ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္နဲ႔ ဘေလာ့နာမည္ေတြကိုပါ
စာရင္းလုပ္ထားသဗ် ။ ဒါေပမယ့္ သူသတိမထားမိလို႔လားေတာ့မေျပာတတ္ဖူး က်ေနာ့္ဘေလာ့နာမည္
မပါဘူး ။ ဘာလို႔ေျပာရလည္းဆိုေတာ့ သူေျပာတဲ့မမွန္မကန္သူ တိုင္းဖ်က္ျပည္ဖ်က္ပုဂၢိဳလ္ “စံ” ေတြ
ထဲမွာ က်ေနာ္က ၉၀% ေလာက္ ဝင္ေနေတာ့တာကိုး ။ အင္းေလ .. သူ႕စာရင္းမွာကိုယ္မပါတာလည္း
တစ္မ်ိဳးေကာင္းတာပါပဲ ၊ စိတ္မရႈပ္ရေပဘူးေပါ့ ။

*    ေနာက္တစ္ခုက အႏုျမဴဓါတ္ေရာင္ျခည္ကိစၥ ။
     မဒမ္မန္းကိုကိုကေန အျပင္ကျပန္လာေတာ့ သတင္းေတြသယ္လာတယ္ ။
     အထူးဆန္းဆံုးကေတာ့ အႏုျမဴမိုးသတင္းပါ ။ ကေလးအေမတစ္ေယာက္ဆိုရင္ အႏုျမဴေပါင္းဖို
ေပါက္ကြဲၿပီးေနာက္တစ္ေန႔ သူ႕ကေလးေတြအျပင္ေခၚသြားမိတာ အဲဒီေန႔မိုးမရြာလို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ့
ဆိုပဲ ။ “ေသဟဲ့နႏၵိယ” လို႔သာ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနတယ္ ။ အႏုျမဴေရာင္ျခည္ဆိုတာ အေျမာက္နဲ႔လွမ္း
ထုသလိုမ်ား ေရာက္လာတတ္တယ္လို႔ထင္သလား မေျပာတတ္ဘူး ။ သတင္းေတြနားမေထာင္မိ
လို႔လား (နားမလည္လို႔လား) ၊ အျခားသိနားလည္သူေတြကို မေမးမျမန္းလို႔လားေတာ့မသိဘူး ၊ ၾကား
ရသူကိုယ့္မွာေတာ့ အပ္အူအူျဖစ္သြားတယ္ ။ ဒါနဲ႔ သတင္းေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ တရုတ္ျပည္မွာ
လန္႔ၿပီး အိုင္အိုဒင္းဆားအဝယ္လိုက္ေနတာနဲ႔ အာရွတစ္ခြင္မွာ လန္႔ျဖန္႔ေနၾကတာကိုလည္း သြားဖတ္
မိတယ္ ။ သတင္းနဲ႔ အသိဗဟုသုတေတြ ပင္ကိုယ္နည္းၾကတာ ဒါမွမဟုတ္ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြရဲ့ ျဖန္႔
ေဝမႈအားနည္းၾကတာလို႔ ေျပာရင္လည္းရႏိုင္မယ္ထင္တယ္ ။

   ဆက္ဖတ္ေတာ့ ဆန္းစစ္ထားတဲ့သတင္းတစ္ခုအရ ဂ်ပန္ႏ်ဴကလီးယားကိစၥဟာ အရင္ဆိုဗီယက္က
ခ်ာႏိုဘိုင္းစက္ရံုေပါက္ကြဲမႈနဲ႔ တျခားစီဆိုတာ ရွင္းျပထားပါတယ္ ။ အေျခခံတစ္ခ်က္ကေတာ့ ခ်ာႏိုဘိုင္း
တုန္းက ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ ေရဒီယိုသတၱိႂကြပစၥည္းေတြ ၁၀ ကီလိုမီတာအျမင့္အထိ တက္သြားခဲ့ၿပီး
ဂ်ပန္မွာေတာ့ မီတာ ၅၀၀ ေလာက္ပဲ ေရာက္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္ ။ ဒါ့ျပင္ အခုဓါတ္ေရာင္ျခည္ဟာ ေရနဲ႔
အလြယ္တကူေရာစပ္သြားတာမ်ိဳး မရွိဖူးလို႔လည္းဆိုပါတယ္ ။ က်န္တာေတာ့ အခ်ိန္မရွိလို႔ ဆက္မဖတ္
ေပမယ့္ ေယဘုယ်ေတာ့ နားလည္မႈနည္းနည္းရသြားပါၿပီ ။ ေက်ာင္းေရာက္ျပန္ေတာ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္
ေတြဟာ အေရွ႕ဖက္ပဲသြားစရာရွိတယ္လို႔ သိရျပန္ပါတယ္ ။ ေျပာတဲ့အတိုင္းလည္း အေမရိကန္ကို
ေနာက္တေန႔ေရာက္လာတာ သတင္းေတြကၾကားရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အႏၱရယ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတိုင္း
အတာပဲ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ဒါဟာလည္း လက္ခံႏိုင္စရာပါ ။ သာမန္အားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ပတ္ဝန္း
က်င္မွာ အႏၱရယ္မျဖစ္ေလာက္တဲ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ေတြ အျမဲပ်ံ႕လြင္ေနတယ္လို႔ ဖတ္မွတ္ဖူးရတာမို႔
အလုပ္ရႈပ္ခံၿပီးေၾကာက္မေနပါဘူးဗ်ာ ။ အနီးကလူေတြ ေၾကာက္ပါေစ ။ (ဒါေပမယ့္ အနီးကလူေတြကို
ကိုယ္ခ်င္းမစာလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါ ၊ အေဝးကေန မိုးၿပိဳမွာစိုးေနတဲ့သူေတြကို ေျပာပါတယ္) ။

*    ေနာက္တစ္ခုက တေလာကေရးမိခဲ့တဲ့ “အြန္လိုင္းေပၚမွာေျခေခ်ာ္မိသမွ်” ကို အခ်ိဳ႕လည္း မွတ္မိ
မွာပါ ။ အဲဒီအထဲမွာရည္ညႊန္းခဲ့တဲ့သူေတြရယ္ အျခားက်ေနာ့္နဲ႔ စိတ္ထားမကိုက္ညီတဲ့ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ ၊
ဘေလာ့နဲ႔ သတင္း႒ာနေတြအေၾကာင္း နည္းနည္းစကားခံထားခ်င္ပါတယ္ ။ ဥပမာ ဧရာဝတီဆိုရင္
သူ႕မွတ္ခ်က္ေတြမွာ အေပါင္းအႏႈတ္ - like/dislike - ေတြေတာင္ က်ေနာ္သြားလုပ္လို႔မရပါဘူး ။
block လုပ္ထားတယ္လို႔ ယံုၾကည္ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာေတာ့ “လင့္” ေတြအား
လံုးကို သင့္ေတာ္သလိုခ်ိတ္ထားမယ္ဆိုတာ အသိေပးခ်င္ပါတယ္ ။ လိုအပ္ရင္ အခ်ိဳ႕ဆိုဒ္ေတြကို အျခား
ဆိုဒ္ေတြထက္ ေနရာပိုေပးထားတာမ်ိဳးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။ ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ဘယ္သူမဆို က်
ေနာ့္နဲ႔သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္ရံုနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ပင္ကိုယ္အရည္အေသြး နိမ့္မက်သြားပါဘူး ။ ဒါကိုအသိအ
မွတ္ျပဳၿပီး (အထူးသျဖင့္ အက်ိဳးရွိႏိုင္မယ့္ ၊ သြားဖတ္လို႔ အက်ိဳးမယုတ္မယ့္) သက္ဆိုင္ရာလင့္ေတြကို
သင့္ေတာ္မယ္ထင္သလို က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာ ေနရာႀကိဳးစားခ်ထားတယ္ ဆိုတာကိုပါ။ လာဖတ္တဲ့လူ
ေတြ ၊ အထူးသျဖင့္ ပံုမွန္လာတဲ့သူေတြ မ်က္စိမလည္ေအာင္ေျပာျပထားတာပါ ။ လုပ္သင့္ရင္ေတာ့
ဘယ္သူကိုမဆို ဆန္႔က်င္ဖက္အေနအထားကေန လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္သင့္ရင္လည္း လုပ္ရမွာ
ပါပဲ ။

     အြန္လိုင္းေပၚက (အထူးသျဖင့္ ဘေလာ့) မိတ္ေဆြေတြကိုလည္းေျပာခ်င္တာေတြ ရွိပါေသးတယ္ ။
စိတ္ဆိုးၾကရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ပါ ၊ မသင့္မေတာ္ ေခ်ာ္ေနတာေတြကို ေထာက္ျပေျပာဆိုမွ အားလံုး
အတြက္ေရရွည္မွာ အေကာင္းဖက္ဦးတည္ႏိုင္မယ္ထင္လို႔ပါ ။

     ပထမမိတ္ေဆြကေတာ့ ယိုးဒယားႏိုင္ငံကိုေရာက္ရွိေနထိုင္ၿပီး အဲဒီႏိုင္ငံကို ခ်ိဳးႏွိမ္ေျပာထားတာ
ေတြ႕ရပါတယ္ ။ ပုဂိၢဳလ္ေရးအရ စိတ္ထဲဘာမွမရွိေပမယ့္ ဆရာသမားရဲ့အေတြးက နည္းနည္းေခ်ာ္ေန
တယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္ ။ အေသးစိတ္မေျပာခ်င္ေပမယ့္ လိုရင္းကေတာ့ ယိုးဒယားဟာျမန္မာျပည္ရဲ့
ဝင္ေရာက္တုိက္ခိုက္မႈနဲ႔ ဖ်က္ဆီးမႈေတြကို (အထူးသျဖင့္ ဒုတိယအႀကိမ္မွာ) အေတာ္ခံစားခဲ့ရပါတယ္ ။
သူတို႔ရဲ့ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္နဲ႔ႏြယ္ၿပီး တစ္ဖက္သတ္စြပ္စြဲတာေတြ ၊ လူငယ္ေတြကို လူမ်ိဳးေရးမုန္း
တီးစိတ္ သြတ္သြင္းေပးတာေတြရွိေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံေရာ ျမန္မာျပည္ပါ ၂၁ ရာစုထဲ ေရာက္ေနၾကၿပီဆိုတာ
သတိထားဖို႔လိုပါတယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၃-၄၀၀ က သူတို႔ကိုဝါးရင္းတုတ္နဲ႔ အႏိုင္ယူခဲ့ေကာင္း ယူခဲ့
ပါလိမ့္မယ္ ။ ခုေခတ္မွာေတာ့ လက္နက္စြမ္းရည္ကိုအသာထားလို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအရပ္သားေတြလက္ထဲ
မွာတင္ တရားမဝင္လက္နက္ေတြက သန္းကဏန္းမရွိရင္ေတာင္ သိန္းကဏန္းရွိပါတယ္ ။ ဒါ့ျပင္ ဒ႑ာ
ရီဆန္ဆန္ စကားေတြကိုသံုးၿပီးေတာ့လည္း သူတစ္ပါးကို မႏွိမ့္ခ်သင့္ပါဘူး ။ အဲဒါေတြဟာ အထင္ေတြ
ပါ ၊ ဒါေတြကိုအခ်က္အလက္နဲ႔ေထာက္ခံမယ့္ (ယိုးဒယားသမိုင္းကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔နားလည္တဲ့)
ျမန္မာျပည္သားလည္း ခုထိတစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ဖူးေသးပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ယိုးဒ
ယားေတြရဲ့ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္နဲ႔ ဘုရားပုထိုးေတြကေတာ့ အခ်က္လက္မွန္ေတြအျဖစ္ ရပ္တည္
ေနၾကမွာပါ ။

     ဒီလိုေျပာလို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံက သိပ္ေကာင္းေနသလားဆိုေတာ့လည္း ေျပာစရာေတြကအမ်ားႀကီးပါ ။
တေလာက လူသိမ်ားတဲ့ဘေလာ့ဂါ ဦးမင္းဒင္ႀကီး ဓါးျပအတိုက္ခံရသလိုျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳးက အဆိုးေပါင္း
အမ်ားႀကီးထဲက တစ္ခုပါ ။ သူတို႔ဆီမွာလည္း ျမန္မာျပည္နဲ႔မတူေပမယ့္ လူမႈေရးဆိုင္ရာမွာ အျမင္က်ယ္
ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာဖို႔ အမ်ားႀကီးလိုေနပါေသးတယ္ ။ မဆီမဆိုင္ လူမႈေရးဖက္ဆြဲတယ္လို႔ အခ်ိဳ႕လည္း
ထင္ႏိုင္ပါတယ္ ၊ ဆက္ႏြယ္မႈေတြကိုေျပာရင္ တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုျပင္ေတြလို ျဖစ္ေနမွာမို႔ ေနာက္
ေနာင္မ်ားမွပဲ အဆင္ေျပသလိုေရးပါရေစ ။

*     ေနာက္တစ္ခုက ဘေလာ့ေရးသူေတြထဲ တစ္ေယာက္မက ျဖစ္ေနၾကတာေလးေတြရွိပါတယ္ ။
အဲဒါကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးတိုက္ခိုက္မႈေတြပါ ။ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ကို္ယ္စီနဲ႔ျဖစ္ေန
ၾကေပမယ့္ အျခားသူေတြကို စိတ္ရွိတိုင္းမေျပာသင့္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္ ။ စကားလံုးေတြဟာ တစ္
ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကူးလူးဆက္သြယ္ဖို႔အကူအညီေပးေပမယ့္ အသံုးျပဳပံုနည္းနည္းလြဲတာနဲ႔ ထိ
ခိုက္နာက်င္ေစတတ္ပါတယ္ ။ ကိုယ္ေျပာတာကတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ေလာကႀကီးမွာ အေျခအေန
ဆင္တူတဲ့လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိတတ္တာေၾကာင့္ မဆီမဆိုင္ကိုယ့္ကိုေျပာတာလို႔ထင္ၿပီး မဆင္
မျခင္ဝင္ၾကမ္းၾကတဲ့အခါ မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ရႈပ္ကုန္ပါေတာ့တယ္ ။ ထားသင့္တဲ့က်င့္ဝတ္ေတြဆိုတာ
လည္း နကိုကမျပည့္စံုၾကရတဲ့အထဲ ဘူးေလးရာ ဖရံုဆင့္ပါပဲ ။

     က်င့္ဝတ္အေၾကာင္းေျပာရင္း ႀကံဳတုန္းတစ္ခုေျပာခ်င္တာက နာမည္မေဖၚပဲေရးၾကတဲ့သူေတြအ
ေၾကာင္းပါ ။ အခ်ိဳ႕သူေတြမွာေတာ့ ေထာက္ထားစရာေတြေၾကာင့္ နာမည္မေဖၚတာ နားလည္ေပးလို႔
ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ “အမည္မသိ”အေနနဲ႔ ေရးခြင့္ရတာဟာ ေဘာလံုးပြဲမွာ free kick
ေပးကန္သလိုမ်ားထင္ၾကသလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါ ၊ ဆန္ကုန္စာေလးေလွ်ာက္ေရးတတ္တာေတြ
အေတာ္ေတြ႕ရပါတယ္ (ေပ်ာ္ရႊင္လို႔ စေနာက္တာ မပါပါ) ။ အခ်ိဳ႕ဘေလာ့ေတြမွာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္
စိန္ေခၚရံုတင္အားမရပဲ ဒိထက္တစ္ဆင့္တက္ၿပီးလည္း နာမည္ ၊ လိပ္စာ ၊ အီးေမးလ္ေတြပါ ေတာင္း
တတ္ၾကပါေသးတယ္ ။ ျမန္မာျပည္သားအေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ အရိုးစြဲေနတဲ့ ၊ သူတစ္ပါးကိုဒုကၡေပး ေက်ာ
ခ်င္တတ္ၾကတဲ့စိတ္ထားလို႔ နားလည္ရပါတယ္ ။ ဆက္စပ္ၿပီး ကိုေမာင္ေမာင္ဝမ္းရဲ့ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေခါင္းစဥ္
ကို သြားသတိရၿပီးသေဘာက်မိပါတယ္ ။ “လူတစ္ေယာက္ကိုလက္သီးနဲ႔ထိုးဖို႔ဆိုတာ ကိုယ့္မွာေမးရိုး
ရွိရတယ္” တဲ့ ။


 
မန္းကိုကို
၁၉၊ ၀၃၊ ၂၀၁၁

စာႂကြင္း ။   ။ ဒီပို႔ကိုေရးထားတာ ႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္ရွိၿပီမို႔ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းသြားတာအခ်ိဳ႕ ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။