အတၱေတာင္ကိုေက်ာ္၍ အမုန္းသမုဒၵရာထဲသို႔ ခုန္ဆင္းျခင္း

   အရင္က မေျပာျဖစ္ခဲ့တာေလးေတြကို စုစည္းလိုက္ပါတယ္ ။

   ဒါေတြအားလံုးဟာ က်ေနာ့္သေဘာထားပါ ။ တိက်တဲ့ စာအုပ္စာတန္း အခ်က္အလက္ေတြကို အေျခ

ခံမထားပါဘူး ။ သိနားလည္ထားတာေတြနဲ႔ ကိုယ္ေတြ႕ ၾကားသိခဲ့ရတာေတြရယ္ကို ယွဥ္တြဲၿပီး ယထာ

ဘူတက်ေအာင္ ႀကိဳးစားေတြးျမင္ၾကည့္ထားေပမဲ့ လြတ္ကြက္ ဟာကြက္ေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။ စိတ္

ခံစားခ်က္အေပၚ အေျခမခံတဲ့ ေဆြးေႏြးအၾကံျပဳခ်က္ေတြကို အျမဲတမ္း လက္ခံနားေထာင္ေပးသြားမွာပါ ။

Russia ေရာက္ လူဆိုးေတြလား

   ဒီမိုကေရအစီအေၾကာင္း ေျပာဆိုၿပီး လိုလားေၾကာင္း အရိပ္အေယာင္ ျပမိတာနဲ႔ “ဒီမိုေတြ” ဆိုတဲ့

ရထားတြဲထဲ ေရာထည့္ခံရတတ္သလို ၊ ရုရွကို ပညာေတာ္သင္ သြားသူေတြ အပါအဝင္ လူမ်ားစု စီး

ေမ်ာေနတဲ့ ပင္မသေဘာထားေတြကို လက္မခံပဲ ေမးခြန္းထုတ္သူေတြကိုလည္း အာဏာရွင္ေတြရဲ့

လက္ကိုင္တုတ္စာရင္းထဲ အေမးအျမန္းမရွိ တြန္းသြင္းတတ္ၾကျပန္တာ မၾကာမၾကာ ေတြ႕ေနရပါ

တယ္ ။

   မၾကာခင္က ထြက္လာခဲ့တဲ့ သတင္းတစ္ခုကို ၾကည့္မိပါတယ္ ။

   ရုရွတကၠသိုလ္တစ္ခုက ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းအေဆာင္ေတြကေန ႏွင္မ

ထုတ္ရေလေအာင္ သံအမတ္ႀကီးဆီက ေရးပို႔တဲ့ သတိေပးစာ တစ္ေစာင္ရယ္ ၊ မိန္းမအဝတ္စားနဲ႔

ကေနတဲ့ ပံုအပါအဝင္ အျခားဓါတ္ပံုအခ်ိဳ႕ ပါပါတယ္ ။

   ဒါကို ဆြမ္းႀကီး ဝိုင္းေလာင္းသူေတြရွိသလို ၊ မခံႏိုင္လို႔ ျပန္ပက္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေက်ာင္းသားေတြလည္း

ရွိပါတယ္ ။ တကယ္ပဲ စစ္ဗိုလ္ေတြအားလံုး အဲဒီလိုပဲလား ၊ သူတို႔က အေျခာက္ေတြလား စသည္ျဖင့္

ေမးခြန္းေတြ ရွိလာပါတယ္ ။

   က်ေနာ့္အေတြ႕အၾကံဳနဲ႔ သိနားလည္သမွ်ေတာ့ - ျမန္မာျပည္ အစားစာေတြဟာ အိႏၵိယအစားစာ

ေတြေလာက္ မနံေပမဲ့ ၊ အနံ႔သက္ျပင္းသလို ၊ ျမန္မာေတြရဲ့ ေနထိုင္ စားေသာက္ ခ်က္ျပဳတ္မႈ အေလ့

ေတြဟာ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ အသင့္တင့္ ညစ္ပတ္သလို ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။ ယင္ေကာင္ ၊ ပိုးဟပ္နဲ႔

ႂကြက္ေတြကို ဆြဲေဆာင္တဲ့ ငပိ ကေနစတဲ့ အေျခခံ အစားအေသာက္ေတြကို သံုးၾကတာ ျငင္းလို႔မရ

ပါ ။ ေဝးေဝးလံလံေတာင္ ၾကည့္စရာမလိုပါ ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံကေနစၿပီး မေလးရွား ၊ စကၤာပူႏိုင္ငံေတြကိုပဲ

ၾကည့္လိုက္ရင္ ၊ ရန္ကုန္လို ၿမိဳ႕ႀကီးမွာေနခဲ့လို႔ ၿမိဳ႕ႀကီးသားလို႔ ထင္ရေပမဲ့ ၊ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေတာ

သားလိုျဖစ္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီး ၾကံဳၾကရတာပါပဲ ။ အျပဳအမူ ၊ အဝတ္အစား ၊ အေနအထိုင္သာမ

က တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္းေရးအပိုင္းမွာလည္း ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ၾကာၿပီးမွ အလုိက္သင့္ ေနႏိုင္ ျပင္ႏိုင္လာၾက

တာပါ ။

   မိန္းမအဝတ္အစား ဝတ္တာ ၊ ကတာ ဟာမ်ိဳးဟာလည္း သာမန္အသိုင္းအဝိုင္းေတြမွာ လုပ္တတ္

ၾကတာပါပဲ ။ ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္ မရွိသေလာက္ျဖစ္ၿပီး အဖြဲ႕အစည္းစိတ္ဓါတ္ ဝင္သြားသူေတြဆီမွာ

ေတာ့ အုပ္စုလိုက္ လုပ္သမွ်ဟာ တင့္တယ္ေနမွာပါပဲ ။ ရွက္ဖို႔ေနေနသာသာ ေပ်ာ္စရာလို႔ေတာင္

ထင္ေနႏိုင္ၾကပါေသးတယ္ ။ လုပ္သင့္တယ္လို႔ မဆိုလိုပါ ၊ ျဖစ္တတ္တာကို ေျပာတာပါ ။ မည္သူ

မဆို ဒီလိုပဲ သခၤန္းစာယူ ရင့္က်က္လာၾကရတာကို ေထာက္ျပခ်င္တာပါ ။

   က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြထဲက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြဟာ

သာမန္ အရပ္သားေတြထက္ အမ်ားႀကီး ပိုထူးၿပီး ျဖစ္ပ်က္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အျခားျမန္မာ ျပည္

သားေတြလည္း အဲဒီလို အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ စုစည္းေနထိုင္မိၾကရင္ အဲသည္လိုပဲ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါတယ္ ။ နား

လည္ေပးႏိုင္ၾကရင္ ပဋိပကၡေတြလည္း နည္းသြားႏိုင္ပါတယ္ ။

   ေနာက္ၿပီး ဓါတ္ပံုတစ္ပံုထဲမွာ ပါတာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ စစ္ဗိုလ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ခရီးသြားအိတ္

ေတြထဲမွာ  ဒုကၡသည္အိတ္လို႔ ေခၚတတ္ၾကတဲ့ ေႁမြခြံအိတ္ေတြလည္း ပါတာကို ေတြ႕ရပါတယ္ ။ အဓိ

ပၸါယ္ကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အခြင့္ထူး ပိုရၾကေပမဲ့ ျမန္မာျပည္က လာတာခ်င္းတူရင္ေတာ့ နည္း

တာနဲ႔ မ်ားတာပဲ ကြာပါတယ္ ။ တစ္မူးေလာက္ပဲ ပိုရႉႏိုင္ၿပီး ၊ ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲ မတိမ္းမယိမ္းေတြပါပဲ ။

   ဒီေတာ့ က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ ဘာမွ အေထြထူး ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုေနစရာ မလိုလွဘူး ယူဆပါ

တယ္ ။ အေျပာမေတာ္ေတာ့ ဟိုတစ္ခါ ေဒၚစုပံုကို သံရံုးအဝင္ဝမွာ သြားခ်ၿပီး ၊ ေဒသခံ ႏိုင္ငံသားက

ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္တာကို စစ္အစိုးရလူက ေစာ္ကားပါတယ္ဆိုၿပီး အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္း လုပ္ခဲ့ၾက

သလို လမ္းေခ်ာ္သြားတာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္မွာစိုးပါတယ္ ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ငယ္ရြယ္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ ျဖစ္ေန

ေသးေပမဲ့ ေတြးတတ္ ဆင္ျခင္တတ္သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိႏိုင္တာမို႔ အရသာခံ ေျပာဆိုၾကမယ့္

အစား ၊ ဆင္ျခင္ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးတာ ေတြက ပိုေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္ ။ စုန္း

ျပဴးကေလးေတြ ရွိေနတတ္တာဟာလည္း ေနရာတိုင္းမို႔ ၊ တစ္ ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္စအတြက္လည္း

အားလံုးကို ၾကံဳးၿပီး မေျပာသင့္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္ ။ ေတြးမိတာရွိပါ တယ္ ၊ သာမန္ျပည္သူေတြ အ

ေနနဲ႔ စိတ္ေတြ မြန္းၾကပ္ပိတ္ေလွာင္ေနၾကတာမို႔ ၊ ထြက္ေပါက္ရွာရင္း အခြင့္သင့္ လာတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြ

မွာ လြတ္ထုတ္ၾကရာက တခါတရံ အရွိန္လြန္သြားၾကတာမ်ိဳးေတြလည္း ပါမွာပါပဲ လို႔ပါ ။

   ဝလူမ်ိဳး

   “ဝ”ေတြအေၾကာင္းကိုေတာ့ ငယ္စဥ္ကတည္းက ၾကားဖူးေနခဲ့ပါတယ္ ။ အႏွစ္ ၃၀ ဝန္းက်င္ ဆိုပါစို႔ ။

   အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း မဒမ္မန္းကိုကိုဆီကတဆင့္ ထပ္ၾကားရတာေတြ ရွိတဲ့အျပင္ ၊ သတင္းနဲ႔

စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ဖတ္မွတ္ဖူးတာေတြ အသင့္တင့္ရွိခဲ့ပါတယ္ ။ အထူးသျဖင့္ စစ္နဲ႔ပတ္သက္တာေတြ ၊

မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြက မ်ားပါတယ္ ။

   ျပည္မ စစ္တပ္ထဲမွာ “ဝ” ကေလးငယ္ေတြကို သနားလို႔ ေခၚလာတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ငယ္စဥ္က

တည္းက ၾကားေနခဲ့ရပါတယ္ ။ ကယ္တင္လာခဲ့ၾကသေယာင္ ဆိုေပမဲ့ သူတို႔ေလးေတြရဲ့ လူမႈဘဝ တိုး

တက္လာတဲ့သတင္း ၾကားရခဲပါတယ္ ။ ခိုင္းဖို႔ ေခၚလာတဲ့သေဘာမ်ိဳးက ပိုမ်ားပါတယ္ ။

   သူတို႔ဟာ အရင္က ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ့ ကြပ္ကဲမႈေအာက္မွာ ရွိခဲ့ၿပီး ၊ ခုေနာက္ပိုင္းလည္း မူးယစ္ေဆး

ဝါးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မၾကာခဏ သတင္းထြက္လာတတ္တာရယ္ ၊ တရုတ္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိ

တာေၾကာင့္လည္း  တိုင္းရင္းသားမဟုတ္ဖူးလို႔ ဆိုခ်င္သူေတြလည္း မရွားပါ ။

   က်ေနာ္ ျမင္သမွ်ေတာ့ - လူဦးေရ သိန္းကဏန္းပဲရွိတဲ့ သူတို႔တေတြဟာ လုပ္ရဲကိုင္ရဲ ရွိသူေတြပါ ။

သခင္ လက္ေျပာင္းတာေတြ အဆင့္ဆင့္ ၾကံဳခဲ့ၾကရၿပီး ၊ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ အမ်ိဳးမျပဳတ္ဖို႔ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံေန

ရတဲ့ လူမ်ိဳးစုတစ္စုပါ ။ တရုတ္နဲ႔ ေပါင္းေနတာမို႔ တစ္ဂိုဏ္းထဲ သြတ္သြင္းတာထက္ သူတို႔ ဘာေၾကာင့္

ဒီလို လုပ္ရသလဲဆိုတာ အရင္းအျမစ္ကို လိုက္သင့္ပါတယ္ ။ အေပၚယံလွ်ပ္ၿပီး အမုန္းပြားတာမ်ိဳးေတြ

ဟာ အက်ိဳးမျဖစ္ပါဘူး ။

   စာေတြထဲမွာေတာ့ ကရင္ေတြရဲ့ “ဖားစည္”ေတြကို သြန္းလုပ္ခဲ့သူေတြဟာ “ဝကရင္”ေတြျဖစ္တယ္

လို႔ ဆိုထားပါတယ္ ။ စာရဲ့ဆိုလိုခ်က္ကို အတိအက် အနက္ျပန္ျပဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေပမဲ့ အနည္းဆံုးေတာ့

“မြန္ကရင္” ၊ “ဗမာကရင္” ဆိုတဲ့ စကားေတြနဲ႔ ႏိႈင္းခ်ိန္ရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက

“ဝ”နဲ႔ ကရင္လူမ်ိဳးေတြ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ယူဆလို႔ ရပါလိမ့္မယ္ ။

Rohingya

   အကိုင္မေတာ္ရင္ အပူေလာင္တတ္တဲ့ hot potato ကေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာေပါ့ဗ်ာ ။

   ေျပာၾက ဆိုၾက ဆဲၾက ၊ ကိုယ့္ဖက္ကိုယ္ယက္ၾက ၊ မာန္ဝင့္ၾကနဲ႔ ခံစားမႈေနာက္ လိုက္ေနၾကသူေတြ

က အမ်ားစုပါ ။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ ဆက္စပ္ၿပီး ရင္ေလးစရာေတြက အပံုအပင္ ။

   အတိုဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားအမ်ားစုဟာ ဓါးစက္ကို နတ္ပန္းဆိုၿပီး ပုခံုးေပၚ

ထမ္းထားခ်င္တာနဲ႔ သြားတူေနသလို ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ဒုကၡကို ဒုကၡလို႔မျမင္ၾကပဲ ၊ ကိုယ့္ဆႏၵေတြ

နဲ႔ ယစ္မူးသာယာေနၾကၿပီး စကားစလိုက္ရံုနဲ႔ မ်က္လံုးမီးဝင္းဝင္းေတာက္ ရန္ရွာမယ့္ အမိုက္ေမွာင္ဖံုး

ေနတဲ့ ယကၡ ကုမ ၻန္ေတြလည္း မရွားပါ ။ ႏိုင္ငံတိုးတက္ဖို႔ဆိုၿပီး ပညာဗဟုသုတ အေတြးအေခၚျမွင့္

တင္မယ့္ critical thinking ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို ေလ့လာသင္ယူ အသံုးခ်ဖို႔ကို အသာထားလို႔ အေျခခံအ

ဆင့္ common sense ေတာင္ အေတြးထဲကပ္ႏိုင္ၾကဖို႔ အခက္အခဲျဖစ္ေနသူေတြက အမ်ားစုလို႔ေတာင္

ယံုၾကည္ယူဆမိပါတယ္ ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မုန္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အရွိကို အ

ရွိအတိုင္း ျမင္ၾကည့္ၾကမွ ေရွ႕ဆက္မယ့္ ကိုယ္စီဘဝခရီးအတြက္ အေကာင္းဆံုး အမွန္ဆံုး ဆံုးျဖတ္

ခ်က္ေတြ ခ်ျဖစ္ၾကေအာင္ရယ္ပါ ။ ပ႒ာန္း ဆက္ေနၾကတယ္ေျပာေျပာ က်ေနာ္ တို႔အားလံုးရဲ့ အနာဂါတ္

ေတြဟာ ဆက္စပ္ေနၾကတာပါ ။ ဆံုးရံႉးစရာ ရွိရင္လည္း ေဝမွ်ခံၾကရမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။

   ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့နာမည္ကို က်ေနာ္မသိခဲ့ရိုး အမွန္ပါ ။

   ဒါေပမဲ့ မသိတာဟာ မရွိဖူးလို႔ အနက္မထြက္ပါဘူး ၊ အျခားနာမည္တစ္ခုနဲ႔ ရွိေနခဲ့ၾကႏိုင္ပါတယ္ ။

   အျခားနယ္ေတြကို ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ေပမဲ့ ၊ ဘားအံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာ့ ေျပာပါရေစ ။

   ငယ္စဥ္က ရခိုင္မွာ မြတ္ဆလင္ကုလားေတြ ရွိတယ္လို႔ သိခဲ့ရပါတယ္ ။ ၁၉၇၀ ေက်ာ္ပိုင္းမွာ ဘဂၤ

လားေဒ့ရွ္ကို တစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ ေမာင္းထုတ္ခဲ့ရာမွာ ၊ ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ ျပန္

ဝင္လာခဲ့တယ္လို႔ ၾကား သိခဲ့ရဖူးပါတယ္ ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က ရခိုင္မွာ တာဝန္က်ခဲ့တဲ့ စစ္ျပန္

တစ္ဦးရဲ့ အဆိုအရ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အဲဒီ မြတ္ဆလင္ကုလားေတြထဲက ရြာစြန္မွာ ေနသူမ်ိဳးေတြကို

ညအခ်ိန္သြားၿပီး မိသားစုအလိုက္ သတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့ၾကတာေတြ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။

   ေနာက္ထပ္ ရခိုင္မွာ ေနဖူးသူတစ္ေယာက္ရဲ့ အေျပာအရေတာ့ - ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ကုလားေတြ

ဟာ ရခိုင္ျပည္နယ္က ဘယ္သူမွ မစားတဲ့ ေရစိုစပါးေတြကို သူတို႔စားဖို႔အတြက္ ေလာင္းေလွလို လက္

ေလွာ္ေလွရွည္ႀကီးေတြနဲ႔ လာခိုးဝယ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ဒါကို ဗမာေရတပ္ကသိရင္ အေျမာက္

နဲ႔လိုက္ပစ္ပါတယ္တဲ့ ။ အဲဒီကမွ အေျမာက္ဆံ ေလွနားက်လို႔ ေလွေမွာက္ရင္ေတာင္ ကုလားေတြဟာ

လက္ပစ္ကူးၿပီး ေျပးၾကပါသတဲ့ ။ ငယ္စဥ္ ဘယ္လိုမွ မခံစားတတ္ ၊ မစာနာတတ္စဥ္အရြယ္က သိခဲ့ရ

တာေလးေတြပါ ။

   အရြယ္နည္းနည္း ရလာေတာ့ မွတ္ပံုတင္လုပ္ၾကရာမွာ သိလာရတာေတြ ရွိျပန္ပါတယ္ ။

   မွတ္ပံုတင္မွာ အဖိုးအဖြားေတြရဲ့ မိဘေတြအထိ ျဖည့္ၾကရရာမွာ ေတာ္ရံု တိုင္းရင္းသားေတြေတာင္

မျဖည့္ႏိုင္ ၾကပါဘူး ။ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္ ကုလားေတြကို စာရင္းေကာက္ရာမွာလည္း အခ်ိဳ႕အဖိုး

ႀကီး အဖြားႀကီးေတြဆို သူတို႔မိဘေတြဟာ ဘဂၤလားက လာတာပါလို႔ ေျဖၾကပါတယ္ ။ အတိအက်

လည္း မေျပာတတ္ၾကေတာ့ပါဘူး ။ သူတို႔ေလသံအရလည္း အသံမပီသူေတြမဟုတ္လို႔ ဒီမွာေမြး ဒီ

မွာႀကီးၾကတာ သိသာပါတယ္ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ စာရင္းခ်ဳပ္ေတာ့ မွတ္ပံုတင္ မရၾကပါဘူး ။ သူတို႔

ထဲက ဘားအံသားျဖစ္လ်က္နဲ႔ ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္တာနဲ႔ အဖမ္းခံရသူမ်ိဳးလည္း ေတြ႕ဖူးပါတယ္ ။ တဆက္

ထဲ လဝကမွာလုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ့အေျပာအရ FRC ကိုင္ထား သူေတြကို သြားစစ္ရင္ သူ႕အိမ္မွာ

မဟုတ္ပဲ ေဘးအိမ္မွာေတြ႕ရင္ေတာင္ ဖမ္းခ်ဳပ္လို႔ ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ မွတ္သား စရာေကာင္းတဲ့

ခ်စ္စရာဥပေဒလို႔ ဆိုခ်င္သူမ်ား ရွိမလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါ ။ အနည္းဆံုး အိမ္နီးျခင္းႏိုင္ငံေတြမွာ

အဲဒီလိုမ်ားရွိခဲ့ရင္ ခုေလာက္ဆို ျမန္မာျပည္ဟာ ေျပာင္းလဲသြားေလာက္ပါၿပီ ။

   ဆက္စပ္ၿပီးေျပာခ်င္တာက ဘားအံၿမိဳ႕တစ္ဝိုက္က ကရင္ ၊ ပအို႔ဝ္နဲ႔ မြန္ရြာေတြဟာ ကုလားေကာ ၊

ဗမာေတြကိုပါ အဟန္႔အတားနည္းနည္းနဲ႔ လက္ခံတတ္တဲ့ အေလ့ရွိတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ဒါေၾကာင့္

ကုလားရြာေတြ ရွိသလို ၊ ဗမာရြာေတြလည္း ၾကားညွပ္ ရွိတတ္ပါတယ္ ။ အေပၚမွာေျပာခဲ့သလို ဘဂၤ

လားေနာက္ခံနဲ႔ မြတ္ဆလင္ကုလားေတြ ရွိသလို ၊ အထက္ျမန္မာျပည္ဖက္မွာ လူသတ္မႈတို႔လို အမႈ

က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီး တိမ္းေရွာင္လာတဲ့ ဗမာေတြလည္း အသင့္အတင့္ ခိုလႈံေနတာေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ သိ

သူမ်ားေျပာျပလို႔ မွတ္သားခဲ့ရဖူးပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို႔ တေတြ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနတတ္ၾကတာလား ၊

ဧည့္ဝတ္ေက်တာလား ၊ တံုးအၾကတာလားေတာ့ ကိုယ့္နယ္ နဲ႔ကိုယ္မို႔ အကတိလိုက္သလို ျဖစ္မွာစိုး

လို႔ အဆံုးအျဖတ္ မေပးခ်င္ပါ ။

   ခုေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သိလာရတာေတြ အနည္းအက်ဥ္း ရွိလာျပန္ပါတယ္ ။

   တစ္ခုကေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို သူတို႔ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ လက္မခံပဲ ခိုလႈံေရးစခန္း

ဖြင့္ထားေပးတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးပါ ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ရခိုင္မိတ္ေဆြႀကီးတစ္ဦးရဲ့ ေျပာျပခ်က္အရ ၊

အခု ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူေတြဟာ ဒုတိယကမၻာစစ္မတိုင္မီက ဘဂၤလားနဲ႔ ရခိုင္ၾကားမွာ ဟိုဖက္ကူး သည္

ဖက္ကူးၿပီး လယ္ယာကိုင္းကၽြန္းေတြမွာ သူရင္းဌားအလုပ္ လုပ္ခဲ့ၾကသူေတြ မ်ားတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။

လြတ္လပ္ေရးရလို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္ အတိအက်ခြဲၿပီး သတ္မွတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕ ဟိုဖက္က်န္ ၊

တခ်ိဳ႕ သည္ဖက္မွာရွိေနၾကတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္သြားၾကပါတယ္တဲ့ ။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔က မြန္ဂိုလီး

ယား ၊ အာရပ္နဲ႔ အာဖရိကမွာေနတဲ့ ေနရာအတည္တက် မရွိၾကတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြကို ေျပးျမင္မိလိုက္ပါ

တယ္ ။

   အေပၚက ေရးခဲ့တာေတြအျပင္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထည့္တြက္စရာေတြ အခ်ိဳ႕လည္း

ရွိပါေသးတယ္ ။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဟာ သူ႕လူနဲ႔သူေတာင္ ႏွစ္တိုင္းေရႀကီးၿပီး လူဦးေရလည္းမ်ားတာမို႔ ၊

ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူ သူတို႔နဲ႔ အရာရာထပ္တူမက်သူေတြကို တာဝန္ယူခ်င္မွာေတာ့ မဟုတ္ပါ ။ ရိုဟင္ဂ်ာ

ေတြအေနနဲ႔လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အႏွိမ္ခံ ဖယ္ၾကဥ္ခံထားၾကရရာမွာ လူသားေတြရဲ့ သဘာဝအတိုင္း

ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ ရရာနည္းလမ္းေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားလာခဲ့ၾကရတာေတြ ရွိမွာပါ ။ ဘာသာ ၊ ဓေလ့ စသည္ျဖင့္

ျမန္မာျပည္ရဲ့ ပင္မလူမ်ားစုနဲ႔ မတူေပမဲ့ အရာတိုင္းကို ျပစ္ခ်က္ေတြလို႔ ေျပာဖို႔လည္း ခက္မွာပါ ။

   ဆက္မေျပာခင္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္ ။

   ျပည္ပထြက္ၿပီး ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ရွာၾကတဲ့အခါ ၊ သန္းကဏန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ႏိုင္ငံမ်ိဳးစံုကို ေရာက္ၾကရ

ပါတယ္ ။ ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့ၾကရတာ အားလံုးသိပါတယ္ ။

  ဘယ္မွာမဆို ျမန္မာျပည္သားျဖစ္ရတာ မ်က္ႏွာငယ္ရတယ္ဆိုတာလည္း အမ်ားသိပါ ။ ကိုယ့္ကို အုပ္

ခ်ဳပ္သူေတြ မေကာင္းလို႔ခ်ည္းလား ဆိုေတာ့ ၊ မဟုတ္ပါ ။ ေရာက္တဲ့ႏိုင္ငံက လူခံေတြရဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံ

မႈကလည္း အင္မတန္ အေရးပါပါတယ္ ။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ၊ မေလးရွားႏိုင္ငံလိုေတြမွာ ၾကံဳေနၾက

ရတာ ဒုနဲ႔ေဒးပါ ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးတဲ့ ၊ ဒီမိုကေရစီ ရင့္က်က္ၿပီးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာင္ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိတတ္

ပါတယ္ ။ မေလးရွားမွာ ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေနတာေတာင္ အျမဲတမ္းေနထိုင္ခြင့္ မရတာေတြ ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ

မွာ မွတ္ပံုတင္ဝယ္ၿပီး ရပ္တည္ရတာေတြ ၊ နယ္စပ္တစ္ဝိုက္မွာ အသားလြတ္ အႏိုင္က်င့္တာနဲ႔ အခ်ိဳ႕

ဆို အသတ္ေတာင္ ခံခဲ့ၾကရတာေတြဟာ စာရင္းလုပ္ႏိုင္ရင္ စာရြက္ေတြနဲ႔ ဆံ့မွာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး ။

အဲဒီ ခံရတဲ့အထဲမွာ ကိုယ္ေတြလို ေက်ာမြဲေတြက အမ်ားစုေပါ့ ။

   ဆက္စပ္ေတြးၿပီး စာနာၾကပါလို႔ အင္မတန္ကို ေျပာခ်င္လွပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ .. ဒါေပမဲ့ ...

facebook လိုအေပၚမွာ တက္ၾကည့္လိုက္ရင္ မီးဝင္းဝင္းေတာက္မတတ္ မာန္ေတြနဲ႔ လက္သီးလက္

ေမာင္းတန္း ေနၾကတာဟာ ၊ အမုန္းအက္ဆစ္ျမစ္ထဲမွာ မာနေအာင္လံလြင့္ၿပီး အၿပိဳင္အဆိုင္ ပန္း

တိုင္ဆီကို အလုအယက္ သြားေနၾကသလိုပါ ။ ရင္ေလးဖို႔အသာထား အသက္ေတာင္ မရႉရဲေလာက္

ေအာင္ပါပဲ ။ ကိုယ့္ရဲ့ ေမတၱာေရတစ္စက္ ဟာ လက္တစ္ေဖ်ာက္ မတီးႏိုင္ခင္မွာ အေငြ႕ပ်ံသြားမွာ

အေသအခ်ာပါ ။

   ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီးမွာ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ အိႏိၵယကုလားေတြကို ဝါးလံုးရမ္း ေမာင္းထုတ္ခဲ့ၿပီးၿပီ ။

   ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီတက္ေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ ပုဂၢလိကပိုင္ေတြကို သိမ္းၾကံဳးယူခဲ့ၿပီးၿပီ ။

   ႏိုင္ငံေရးအသိ ၊ အတတ္ပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံရဲ့ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈေတြကို နိမ့္က်ႏိုင္သမွ် နိမ့္က်ေအာင္ ၊

ခၽြတ္ျခံဳက်ေအာင္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီ ။

   အခုလည္း အခြင့္ေရး တိုးလိုခ်င္တဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြကို အျပဳတ္ျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစား

ေနၿပီ ။

   စိုက္တဲ့အတိုင္း ရိတ္ရတယ္ဆိုတာ မၾကာခဏ ၾကံဳရတတ္တာမ်ိဳးပါ ။

   musical chair လိုပဲ အလွည့္က် ကံရထားႀကီးဟာလည္း ရပ္မေနတတ္ပါဘူး ။

   လူတိုင္းဆီ အသြင္တစ္မ်ိဳးေျပာင္းၿပီး ေရာက္လာေကာင္း ေရာက္လာမွာပါ ။

   ဘယ္သူမွလည္း လြတ္ကင္းမယ္လို႔ အာမခံခ်က္ မရွိပါ ။

   မၾကာမတင္မွာလည္း က်ေနာ္တို႔တေတြ မ်က္ေမွာက္ျပဳရမယ့္ ေသြးရင္းသားရင္းေတြ တစ္သုတ္ၿပီး

တစ္သုတ္ ရွိလာပါဦးမယ္ ။ သူတို႔ေတြထဲက တစ္သုတ္ကေတာ့ သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ျပည္ပထြက္ အလုပ္လုပ္

ၾကသူေတြရဲ့ ျပည္ပမွာ ေမြးဖြားလာၾကမယ့္ သားသမီးေတြပါ ။ ဘယ္လိုပဲ သြန္သင္သြန္သင္ ၊ သူတို႔စိတ္

ထားေတြဟာ ၾကားေန (hybrid) လို႔ ေခၚႏိုင္မယ့္ အျမင္ေတြနဲ႔ ေမြးဖြားလာၾကမွာပါ ။ ေသာင္း သိန္း

ကဏန္းရွိတဲ့ သူတို႔ေတြဟာ ခုခ်ိန္မွာလို မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနၾကတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ဦးေလးေတြ ၊ အေဒၚ

ေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသမိၾကပါလိမ့္ မယ္ ။ စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ျဖစ္တည္ၾကပါလိမ့္မယ္ ။ အေဝး

ကို ေရွာင္ဖယ္သြားၾကေကာင္း ေရွာင္ဖယ္သြားၾကပါလိမ့္မယ္ ။

   ဒီပို႔စ္တစ္ခုထဲနဲ႔ အဆိုးအေကာင္း ယွဥ္ၾကည့္စရာ အေသးစိတ္ကို ေရးျပဖို႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါ ။

   ဒါေပမဲ့ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ဖတ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ၊ စာဖတ္သူ မေတြးမိတာေလးအခ်ိဳ႕ ေတြးမိႏိုင္ဖို႔

ေစာင့္စားမိပါတယ္ ။

     က်ေနာ့္ ေျပာခ်င္တဲ့ သတင္းစကားေတြကို ျမင္မိပါရဲ့လား ။

     ကိစၥ မရွိပါ ။

     အခ်ိန္ေတြ ရွိပါတယ္ ။

     ထိုင္ေနတဲ့ခံုမွာ ေက်ာေလး အရင္မွီလိုက္ပါ ။

     အသက္ေလး ဝေအာင္ရႉလိုက္ပါဦး ။

     အဆင္ေျပသြားမွာပါ ။

     ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ။

မန္းကိုကို

၃၀ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၁