အသင္းအဖြဲ႕၊ အခြင့္အေရး၊ ေငြေၾကးအက်ိဳးအျမတ္နဲ႔ အနာဂါတ္မ်ား

   ေလာကမွာ ကိုယ္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ရာ လူမ်ားစုရဲ့ ဆႏၵကို လစ္လ်ဴရႈသင့္သလား။
   နအဖကို ဆန္႔က်င္ေနသူေတြဟာ ေၾကးစားေတြလား၊
   ဒါမွမဟုတ္ ဒီဆန္႔က်င္ေနသူေတြကို အပုပ္ခ်ေနသူေတြကသာ နအဖနဲ႔ မကင္းရာမကင္းေၾကာင္း ျဖစ္ေန
တာလား။


   အထူးသျဖင့္ ပညာတတ္ဆိုသူေတြ၊ ျပည္သူေတြရဲ့ ဆႏၵကိုသိႏိုင္ဖို႔ သုေတသနလုပ္မလား အာဏာပိုင္
ေတြရဲ့ ေျပာသမွ်ကို နားေထာင္လက္ခံမလား။ သုေတသနကို ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာဖတ္ၿပီး လုပ္မလား၊
ရပ္ကြက္ထဲဆင္းၿပီး အလႊာစံုက လူေတြကို ေမးခြန္းေမးမလား။

   ခပ္ငယ္ငယ္တုန္းက မဆလရဲ့ ေရွ႕ေဆာင္လူငယ္နဲ႔ လမ္းစဥ္လူငယ္ေတြမွာ ပါခဲ့ရင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္
ေယာက္က ဦးသန္႔အေရးအခင္းမွာ ပါဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ ကိုယ့္အဖြဲ႕အစည္းကို ပမာပခန္႔ လုပ္တယ္
ဆိုၿပီးေျပာေတာ့ မခံခ်င္ျဖစ္ဖူးတယ္။ ကိုယ့္အသိ အျမင္ အေတြးေတြက မ်က္ေတာင္တဆံုးေတာင္ မရွိ
ခဲ့ပဲကိုး။ နမူနာအေနနဲ႔ စာၾကည္တိုက္ကိုပဲၾကည့္၊ တစ္ရက္ကို ၂ နာရီေလာက္ဖြင့္တယ္၊ မဂၢဇင္းေလး၊
ေတဇနဲ႔ ေရႊေသြးစာေစာင္အပါအဝင္ ဆယ္အုပ္ေလာက္ဖတ္စရာရွိခဲ့တာမ်ိဳး။ တကၠသိုလ္တက္ေတာ့
စာၾကည့္တိုက္မရွိဖူး၊ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ေတြဆိုတာ မေတြ႕ဖူးဘူး။

   ခုေတာ့ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။
   ဒီအရြယ္မွာ မဆလကို ေကာင္းတယ္၊ မွန္တယ္လို႔ ဆက္ေျပာေနရင္ေတာ့ ကိုယ္ဟာဘယ္လိုလူမ်ိဳး
ျဖစ္ေနမလဲ။

   ကိုယ့္ရဲ့ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့ေနာက္ခံေၾကာင့္ ခုခ်ိန္မွာ “နအဖ”ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာေနသူ လူငယ္ေတြကို
ကိုယ့္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္က မတူေတာ့ျပန္ဘူး။ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြက အေတာ
မသတ္ ရွာေဖြလို႔ရတဲ့ လြယ္တဲ့ေခတ္ကို ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ထက္ အခြင့္အေရးပိုရေပမယ့္ ကိုယ္
ပိုင္အသိဥာဏ္ကို လႊာမသံုးတဲ့ ဒီလူငယ္ေတြကို ဘယ္လိုမ်ားေျပာျပရမလဲ။

   အခြင့္အေရးကို သာမန္ထက္ပိုရတဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ထဲမွာ ဝင္ပါေပ်ာ္ေမြ႕ေနရာက အုပ္စုစိတ္ဓါတ္ (group/
organizational mentality) ဝင္ၿပီး မာန္အဆိပ္တက္တဲ့အခ်ိန္ ကုန္ဆံုးသြားရတဲ့အခါမ်ိဳး၊ အုပ္စုအျပင္ကို
အကန္ထုတ္ခံလိုက္ရတဲ့အခါမ်ိဳး ၾကံဳတဲ့အခါ သတိဝင္ သိလာၾကေပမယ့္ အခ်ိန္ေႏွာင္းတာပဲ မ်ားပါတယ္။
ေရေႃမြျဖစ္မွေတာ့ ဘာမွလုပ္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။

   ေမးစရာျဖစ္လာတာက ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလိုလူေတြသိပ္မ်ားေနၿပီလား၊ ဒီလူေတြကို ေမြးထုတ္ေပးေနတဲ့
လူမႈယႏၱယားကို တည္ေဆာက္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနၿပီလား။ ျမန္မာျပည္အနာဂါတ္ဟာ ဒီလိုလူေတြနဲ႔ ေမွး
မွိန္ဖို႔လမ္းကို ဦးတည္ေနသလား။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိႏိုင္အံုးမလား။

   ကိုယ္ဟာ အဲဒီအထဲက တစ္ေယာက္ပဲဆိုတာ မေတြးမိတဲ့သူေတြထဲမ်ား ပါေနသလား။


မန္းကိုကို
၀၉၊ ၁၁၊ ၂၀၁၀

(က) မအားမလပ္နဲ႔မို႔ လက္တန္းခ်ေရးလိုက္တဲ့ facebook က စာစုေလးပါ။ လာသာလာ ဘာမွမေတြ႕ပဲ
      ျပန္သြား ၾကရသူေတြ ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ လြယ္လြယ္ကူကူရတာကေလး တင္ထားေပးတာပါ။ နားလည္
      ေပးႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
(ခ) ျမဝတီနဲ႔ ဘုရားသံုးဆူမွာ အခက္အခဲျဖစ္ေနၾကသူေတြ ရွိပါတယ္။ ကူညီႏိုင္ၾကရင္ နီးစပ္ရာလူေတြ
     ကတစ္ဆင့္ လႉႏိုင္တန္းႏိုင္ၾကရင္ သာဓုႀကိဳေခၚလိုက္ပါရေစ။ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ ဟိုဖက္ ဒီဖက္ဆိုတာ
     ထက္ ကူညီဖို႔က အဓိကပါ။ လက္လြတ္ ကိုယ္လြတ္နဲ႔ ေျပးလာၾကရသူေတြကို သတင္းေတြမွာ ေတြ႕
     ႏိုင္ၾကမွာပါ။