ဍဳဂ္ပါင္လာ.ဆာ္ - (ေဒါင္ပိုင္လားဆိုင္ဒ္) - ျပည့္စံုပါေစ

Sunday, June 3, 2012

ေဒၚစုခရီးစဥ္နဲ႔ မဲေဆာက္ဖက္ လက္တစ္ေကာ္



     ဟုတ္ပါတယ္ လက္တစ္ေကာ္ထဲပါ ၊ လက္တစ္ႏိႈက္စာ နက္နက္နဲနဲ မဟုတ္ပါဘူး ။
     လတ္တေလာ ေဒၚစု သြားခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲနည္းနည္း ေပၚလာလို႔ပါ ။
     အခ်ိဳ႕လည္း ေဒၚစုရဲ့ လံုျခံဳေရးကို စိုးရိမ္ၾကတယ္ ၊ အခ်ိဳ႕လည္း ေကာလဟာလဆန္ဆန္ ဒ႑ာ
ရီဆန္ဆန္ ၾကားဖူးတာေတြ ရွိတဲ့အေပၚ စိတ္မွန္းနဲ႔ ပူပင္ၾကတာေတြ ရွိၾကေလေတာ့ အနည္းအက်ဥ္း
ေလာက္ ေျပာျပခ်င္လို႔ပါ ။ 

*  ေဒၚစုခရီး 

     ဘန္ေကာက္ကေန ရႊတ္ကနဲမဲေဆာက္ေရာက္သြားတဲ့ ေဒၚစုတစ္ေယာက္ မဲလခိုလႈံရာစခန္းမွာ
အခ်ိဳ႕လူ ေတြနဲ႔ေဆြးေႏြးၿပီး မရပ္မနား ဘန္ေကာက္ဆီ ခရီးျပန္ႏွင္သြားတာ လူအမ်ားသိၿပီးၾကၿပီလို႔
ယူဆပါတယ္ ။ ေထာက္ျပတယ္ေျပာေျပာ အျပစ္ရွာတယ္ဆိုဆို တစ္ခ်ိဳ႕အခ်က္ကေလးေတြကို ျမင္
      မိတယ္ ။ 

          Ø    မဲေဆာက္မွာ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ေနခဲ့ၾကတဲ့သူေတြကို ႏႈတ္ေတာင္မဆက္ႏိုင္ပဲ ထြက္သြား
               တယ္ ၊ 
          Ø   ေက်ာင္းသားေဆးခန္းလို႔ေခၚတဲ့ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ေဆးခန္းကို မဝင္ျဖစ္ဖူး ၊ 
    Ø    မဲေဆာက္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ အဖြဲ႕စည္းေပါင္းစံုနဲ႔ မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ဖူး ၊

     ေဒၚစုကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ေနခဲ့ၾကတဲ့ လမ္းေဘးက ပရိသတ္ကို ႏႈတ္ေတာင္ဆက္မသြား
ႏိုင္ခဲ့တာ ကေတာ့ လံုျခံဳေရးအတြက္လား မေျပာတတ္ပါ ။ ႀကိဳးစားပမ္းစား ေစာင့္ေနရာက အရိပ္
ေယာင္ေလးေတာင္ မေတြ႕လိုက္ရပဲ ၊ ကားႀကီး ဝူးကနဲ ျဖတ္သြားတာေလာက္ ျမင္လိုက္ရသူေတြ
အဖို႔ ဘယ္လိုခံစားရမယ္ဆိုတာေတာ့ သူတို႔ကိုပဲ သြားေမးရေတာ့မွာပဲ ။ ပြန္းကေလးေတြမဟုတ္
လား ၊ သူတို႔လည္း ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မွာလည္း ။

     ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းသားေဆးခန္း ။
     ေလဆိပ္ကလာရင္ မဲလစခန္းသြားမယ့္လမ္းခြဲကေန ေလးခြနဲ႔ လွမ္းပစ္ရင္ေတာင္ ထိႏိုင္တဲ့ ဒီ
ေဆးခန္းကို ေရာက္မသြားခဲ့တာေတာ့ နည္းနည္းရုပ္ဆိုးသလို ခံစားရတယ္ ။ ဒီေဆးခန္းကို မဝင္
တာဟာ ကိုေက်ာ္သူတို႔ နာေရးအသင္းကို လစ္လ်ဴရႈၿပီး ေက်ာ္သြားတာမ်ိဳးနဲ႔ ညီမွ်ပါတယ္ ။

     ဒီေဆးခန္းေလးဟာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေလာက္ ကိုယ္က်ိဳး မဟုတ္ပဲ လူမ်ိဳးဘာသာအဆင့္တန္း
မခြဲျခား ေငြေၾကးမယူပဲ ျမန္မာျပည္ကလူေတြကို ကူညီရပ္တည္လာတာဟာ ကမၻာကေတာင္ သိ
ပါတယ္ ။ အလႉေငြ မေလာက္ငတာ ၊ ေဒသခံအာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ေမာင္းထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားတာေတြကို
ၾကံ့ၾကံခံၿပီး လိုအပ္ေနသူေတြကို ဒိုင္ခံကူညီခဲ့တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ ။ ျမဝတီေရာ မဲေဆာက္တစ္ဝိုက္
မွာ ျမန္မာျပည္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ေရာက္လာၾကသူေတြ အားထားခဲ့ရတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ
က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ခိုလႈံအားကိုးရာ ေဆးေပးခန္းႀကီးပါ ။ မေရာက္ျဖစ္တာဟာ အခြင့္လမ္းတစ္ရပ္
ဆံုးသြားတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္ ။

     ဒီေနရာကို ေရာက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့ သားေကာင္ေတြ ၊ ဝမ္းစာရွာသူေတြနဲ႔ ေအာက္
ေျခလူတန္းစားမ်ိဳးစံုရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို မ်က္ျမင္ေလ့လာႏိုင္တဲ့အျပင္ ၊ အစိုးရ မဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႕
စည္းအေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႕လို႔ရတဲ့ ေနရာပါ ။ ဒါ့ျပင္ မဲေဆာက္မွာ အလုပ္သမားေတြရဲ့ အခြင့္
ေရးေတြကို ကူညီေပးေနတဲ့ ေရာင္ျခည္ဦးတို႔လို ၊ နာေရးကူညီမႈ အသင္းတို႔လိုေတြနဲ႔လည္း ခဏ
တျဖဳတ္ေတြ႕ၿပီး အားေပးစကား ေျပာသြားႏိုင္မယ္ဆိုရင္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ အသက္ကို အေလာင္း
စားလုပ္ၿပီး ရပ္တည္ရတတ္တဲ့ သူတို႔ေလးေတြအတြက္ အားျပည့္ေစမွာပါပဲ ။

     ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက မဲလစခန္းမွာ ေဒၚစု မိန္႔ခြန္းမေျပာျဖစ္တဲ့ကိစၥ ။
     ထိုင္းက စီစဥ္တယ္လို႔လည္း ေျပာသူက ေျပာၾကတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ စခန္းထဲကလမ္းမွာ ျဖတ္
လာရင္း ကားေပၚက စကားေျပာတဲ့အခါ အသင့္ေျပာႏိုင္တဲ့ လက္ကိုင္မိုက္ကရိုဖုန္းေလာက္မွ အ
သင့္မရွိတာကလည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ လိုသလားလို႔ ေတြးစရာပါ ။ 

*  ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ 

     ေဒၚစုခရီးစဥ္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာကို ဝန္ခံရပါလိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚစုကို
မထိနဲ႔လို႔ စိတ္ထဲရွိသူေတြနဲ႔ေတာ့ ထိပ္တိုက္မျငင္းခ်င္ပါဘူး ၊ ကိုယ္က အရာရာ အေကာင္းျမင္ေပး
ၿပီး ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕သီမယ့္သူမွ မဟုတ္ပဲ ၊ အဲဒီလို ျမင္ေပးျဖစ္ရင္လည္း ေျမာင္းထဲက်ေအာင္ ဝိုင္း
တြန္းခ်ေပးသူလိုမ်ိဳး ခံစားမိမွာ အမွန္ပဲ ။ အဲ .. ခရီးစဥ္ထဲ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြရဲ့ ျဖစ္ေနက်နဲ႔ ျဖစ္ႏိုင္
      ေခ်ရွိတဲ့  အေၾကာင္းရင္းေတြကိုပဲ စာရင္းလုပ္ၾကည့္ပါ့မယ္ ။ 

            Ø   ထိုင္းႏိုင္ငံ တာဝန္ရွိသူေတြရဲ့ အစီအစဥ္အတိုင္း လိုက္ေလွ်ာက္ရလို႔ ၊ 
            Ø   အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ ၊ 
            Ø   အန္အယ္လ္ဒီရဲ့ ဆက္သြယ္ေရးကရိယာပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ သံုးစြဲႏိုင္ဖို႔ ဓနအင္အား နည္းပါးလို႔ ၊ 
            Ø   အန္အယ္လ္ဒီက စီစဥ္လုပ္ကိုင္သူေတြရဲ့ စီမံခန္႔ခြဲေရးဆိုင္ရာ အားနည္းမႈ ၊ စတာေတြ ျဖစ္ႏိုင္
         ပါတယ္ ။

     ထိုင္းတာဝန္ရွိသူေတြက လမ္းေၾကာင္းေပးသလို လိုက္လုပ္ရတဲ့အခါ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈေတြ ရွိႏိုင္ပါ
တယ္ ။ ေနာက္တစ္ခုက ေဒၚစုအေနနဲ႔ တစ္ရက္ထက္ အခ်ိန္ပိုေပးႏိုင္ပံု မေပၚပါဘူး ။ ေလယာဥ္က
စီးလံုးဌားမဟုတ္ရင္ အခ်ိန္အကန္႔သတ္ ရွိပါတယ္ ။ (ဘန္ေကာက္ကေန မဲေဆာက္ကို ပန္ကာတပ္
ေလယာဥ္နဲ႔ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ စီးရပါတယ္ ) ။ မဲလစခန္းကို ေလယာဥ္ကြင္းကေန ပံုမွန္ ၄၀-
-၄၅ မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းရပါတယ္ ။ ယာဥ္တန္းနဲ႔ ပရိသတ္ေတြကို ေရွာင္ရတာနဲ႔ဆို အခ်ိန္ပိုကုန္
ႏိုင္ပါတယ္ ။

     ေဒၚစုလိုလူတစ္ေယာက္ ခရီးသြားၿပီဆိုရင္ ရံုးမွာ ဖံုးနဲ႔အင္တာနက္ ႏွစ္လံုးသံုးလံုးစီ ၊ အနားက
လိုက္သူေတြမွာလည္း လက္ပ္ေတာ့ကိုယ္စီ လက္ကိုင္ဖုန္းကိုယ္စီနဲ႔ တဂြမ္ဂြမ္ေျပာေနရမယ့္ ကိစၥ
ပါ ။ အန္အယ္လ္ဒီအတြက္ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားဖုန္းေျပာဖို႔ ေငြေၾကးမွလံုေလာက္ရဲ့လားလို႔
ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေတာ့ ေတြးမိပါရဲ့ ။ 

     ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ့ စီမံခန္႔ခြဲေရးဆိုင္ရာ အားနည္းတာပါပဲ ။ ေဒၚစုနားမွာ ဒီလုိကၽြမ္း
က်င္သူနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားသူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိသလဲ ပါသလဲေတာ့ မေျပာတတ္
ပါ ။ မရွိဘူး မျပင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္ခရီးစဥ္ေတြအတြက္ စိုးရိမ္စရာေပါ့ ။

     ေမ့ထားလို႔ မရတာကေတာ့ - ေဒၚစုခရီးစဥ္ကို အတိုင္းတာတစ္ခုအထိ ခ်ယ္လွယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားသူ
ေတြ ရွိႏုိင္တယ္ ဆိုတာပါ ။ ဒါက ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္သလို အန္အယ္လ္ဒီထဲကလည္း
 ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ အထူးသျဖင့္ အနီးကပ္လူေတြေပါ့ ။ ၿပီးရင္ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ရဲ့ ခ်ိန္ဆဆံုးျဖတ္မႈ
ဟာလည္း အေရးပါပါတယ္ ။ သူမ်ားခ်ည္း အျပစ္တင္လို႔ေတာ့ မရပါ ။

     ဒီေတာ့ ျခံဳေျပာရရင္ ေဒၚစုခရီးစဥ္ဟာ အားရစရာ သိပ္မေကာင္းလွတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ။ ျဖစ္
သင့္တာအခ်ိဳ႕ လစ္ဟာသြားခဲ့တယ္ ။ ဒါေတြကို အျမန္ျပန္ျဖည့္ဆည္း ဖာေထးႏိုင္ရင္ေတာ့ ပို
ေကာင္းပါလိမ့္မယ္ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေဒၚစုဟာ အရင္ကလို အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘဝနဲ႔  စိတ္ဓါတ္ခိုင္
က်ည္ေအာင္ထားၿပီး အမ်ားေမတၱာကို ခံယူေနရရာက ၊ ခုေတာ့ လက္ေတြ႕လုပ္ကိုင္ၿပီး ဂုဏ္သိ
ကၡာတည္ေဆာက္ (သို႔) ထိန္းသိမ္းေနရတဲ့ အေနထားကို ေရာက္ေနၿပီမို႔ပါ ။ လက္ေတြ႕မပါတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ ေရမရတဲ့အပင္ေတြလို မၾကာခင္မွာ ညွိဳးသြားတတ္ပါတယ္ ။ 

*  လံုျခံဳေရး 

     အေရးႀကီးတာေတာ့ အမွန္ပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အထိ စိုးရိမ္ရသလဲ ။
     မဲေဆာက္လို ေနရာမ်ိဳးမွာ အဖြဲ႕စည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၿပီး ထိုင္းရဲ့ သေဘာသဘာဝအရ အဆက္စပ္
ေကာင္းရင္ လက္နက္ရွာလို႔ ရပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာေတြရဲ့ ၿမိဳ႕ထဲတင္ စာရင္းရွင္းၾက
တာမ်ိဳးလည္း ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္ကိုင္ လံုျခံဳေရးအေစာင့္ေတြေရွ႕မွာထြက္ၿပီး
လုပ္ၾကံရေလာက္ေအာင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မလုပ္ဖူးပါဘူး ။ သူ႕ေနရာနဲ႔သူ ၊ သူ႕ပိုင္ရာဆိုင္ရာနဲ႔သူ
လုပ္ၾကတာမ်ိဳးပဲ ရွိပါတယ္ ။ လံုျခံဳေရးေၾကာင့္ မဲေဆာက္မွာ ဟိုကိုမသြားဘူး ၊ ဒီကိုမသြားဘူးဆို
ရင္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတာ့ သိပ္မခိုင္လံုပါ ။ ေက်ာင္းသားေဆးခန္းဆိုရင္လည္း ရပ္ကြက္တစ္
ခုလို ျဖစ္ေနၿပီး ေဘးမွာက လယ္ကြင္းက်ယ္ေတြပါ ။ အေဝးကေန ေခ်ာင္းေျမာင္းလုပ္ၾကံမယ္ဆို
တာမ်ိဳးက မျဖစ္ႏိုင္ပါ ။
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 
*  ျမဝတီ 

     ဘားအံကလာရင္ ေဒါနေတာင္ေျခနဲ႔နီးတဲ့ ေကာ့ကရိတ္ ၊ အဲဒီကမွ ေဒါနေတာင္တန္းႀကီးကို
ျဖတ္လိုက္ရင္ နယ္စပ္ ျမဝတီကို ေရာက္ပါတယ္ ။ ဘားအံကေန မိုင္ ၉၀ လို႔ေတာ့ ေရးထားတယ္ ။
ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းပါးမွာ ရွိတယ္ ။ ထိုင္းႏိုင္ငံက အကုန္က်ခံေဆာက္ေပးထားတဲ့ ခ်စ္ၾကည္ေရး
တံတားကို ျဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ထုိင္းဖက္အျခမ္းကို ေရာက္တယ္ ၊ တစ္ဖက္ကမ္းကို မယ္ေတာ္လို႔
ေခၚတယ္ ။ ရြာနဲ႔ ေစ်းဆိုင္တန္းေတြရွိတယ္ ။ ရြာဆံုးရင္ ေလယာဥ္ကြင္းေရာက္တယ္ ။ နည္းနည္း
ဆက္သြားရင္ ေက်ာင္းသားေဆးခန္း ၊ ၿပီးေတာ့ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အဝင္ကိုေရာက္တယ္ ။ ကမ္းနား
ကေန လိုင္းကားစီးသြားရင္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပဲၾကာတယ္ ။

     ျမဝတီဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြမွာ ပိုက်ယ္လာတယ္ ။ အာရွလမ္းအစလည္း ေဖာက္ေန
တာမို႔ အလားအလာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္ ။ ကမ္းနားမွာ ထိုင္းဖက္အျခမ္းကို တရားမဝင္ကူး
တဲ့ဂိတ္ ၉ ဂိတ္ဝန္းက်င္ ရွိတယ္ ။ ေသာင္ရင္းျမစ္ကိုျဖတ္ၿပီး ညအခ်ိန္ ပစၥည္းသယ္တတ္တဲ့ ကုန္
သည္ေတြလို အခ်ိတ္အဆက္မရွိပဲနဲ႔ ညဖက္ျဖတ္ကူးဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔ ၊ ဗမာဖက္အျခမ္းက ေစာင့္
တဲ့လူေတြက ေသနတ္ကို မိုးေပၚေထာင္မပစ္ပါ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ဝန္းက်င္အထိ ျပည္သူ႕
စစ္ေတြ အလုပ္ျဖစ္တယ္ ။ ျပည္သူ႕စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးမိုးသီးဆိုရင္ စစ္ဘုရင္တစ္ပါးလိုပဲ
အာဏာရွိခဲ့တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္ ။

     ထိုင္းႏိုင္ငံကို အလုပ္လုပ္ဖို႔ သြားၾကသူေတြရဲ့ ခရီးတစ္ေထာက္လည္း ျဖစ္တယ္ ။ ခုေနာက္ပိုင္း
နည္းသြားေပမယ့္ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ေလာက္မွာေတာ့ ထိုင္းဖက္ကူးတဲ့ ဂိတ္တစ္ခုထဲတင္ တစ္ရက္
ကို ဒတ္ဆန္း တိုယိုတာ လူတင္တဲ့ကား အစီး ၂၀-၃၀ စာေလာက္ လူေတြကူးေနတာ ကိုယ္တိုင္
ေတြ႕ခဲ့တယ္ ။ ကားတစ္စီးမွာ လူ ၂၅-၃၀ ေလာက္ပါတယ္ ။ ၿမိဳ႕နဲ႔လွမ္းတဲ့ ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္း
ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျဖစ္သလို ညအိပ္ရတဲ့ ခရီးသည္ေတြရွိသလို ထိုင္းဖက္ျခမ္းကရြာေတြမွာ တည္းခို
လို႔ရတဲ့ တဲေတြလည္းရွိတယ္ ။ ကမ္းနားမွာ လူအေသအေပ်ာက္ေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ။

     ၿမိဳ႕ျပင္ ေလးငါးကီလိုေလာက္မွာ ဘားအံဖက္ဆင္းမယ့္ ကုန္ေတြအတြက္ ကုန္သြယ္ေရးဂိတ္
ရွိတယ္ ။ အျမတ္ခြန္ ၊ ရဲ ၊ လ.ဝ.က ၊ စစ္တပ္စသည္ျဖင့္ မတရား စီးပြားရွာေနၾကတဲ့ အဖြဲ႕စည္း
ႀကီးေတြရွိတယ္ .. အဲ ဘြာေတး .. ကုန္စည္စီးဆင္းေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရး ၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရးေတြကို ေဖၚ
ေဆာင္ေနၾကတဲ့ အဖြဲ႕စည္းေတြ ရွိတယ္ ။ ျမဝတီနဲ႔ ထိုင္းဖက္ကိုကူးတဲ့ တရားမဝင့္တဝင္ ဆိပ္ကမ္း
ဂိတ္ေတြမွာ အဖြဲ႕စည္းေပါင္းစံုက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ရွိၾကရာမွာ ၿမိဳ႕နယ္ ခရိုင္ေတြပါခြဲၿပီး ျပည္
ခိုင္ၿဖိဳးအဖြဲ႕ပါ ရွယ္ယာဝင္ထားတာေၾကာင့္ အားလံုးေပါင္း ၁၆ ဖြဲ႕အထိ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ရလာတဲ့
ဂိတ္ေၾကးေတြကို တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းထဲ ခြဲေဝမွ်ၾကရတာေပါ့ဗ်ာ ။ 

*  မဲေဆာက္ 

     ဘန္ေကာက္ကေန လိုင္းကားနဲ႔စီးရင္ ၈ နာရီေလာက္စီးရတယ္ ။
     မဲေဆာက္မေရာက္ခင္ ျမဝတီဖက္မွာ ေဒါနေတာင္တန္းရွိသလိုပဲ သူတို႔ဖက္မွာလည္း ေတာင္
တန္းႀကီးတစ္ခုရွိတယ္ ။ ေဒါနေတာင္တန္းထက္ေတာင္ ပိုၿပီး ၾကာၾကာျဖတ္ရေသးတယ္ ။ အဲဒီ
အလယ္ ေတာင္ေပၚမွာေတာ့ နာမည္ႀကီး ေဟြးယားအူး (ေဟြးေယာင္) လို႔ေခၚ တဲ့ ရဲဂိတ္တစ္ဂိတ္
ရွိတယ္ ။ နာမည္ဆိုးနဲ႔ လူသိမ်ားတယ္ ။

     မဲေဆာက္မွာ အရင္က ျမန္မာျပည္ကေန အေျခလာခ်သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ ။ ေစ်းထဲမွာ
ကုန္ဝယ္မလား ၊ ေဆးဝယ္မလား ၊ ေစ်းဝယ္မလား ၊ ေငြလဲမလား ဆိုင္ရွင္ေတြက ျမန္မာျပည္
ေပါက္ေတြ အမ်ားႀကီး ။ ေစ်းထဲမွာလည္း ေစ်းေရာင္းသူ ၊ ဆိုင္အကူလုပ္သူ ၊ ဆိုကၠားနင္းသူ စ
သည္ျဖင့္ ျမန္မာျပည္သား အမ်ားစုပါ ။

     ေနမေကာင္းလို႔ ပိုက္ဆံမရွိရင္ ေက်ာင္းသားေဆးခန္းေျပးျပရၿပီး အဲဒီက မႏိုင္တဲ့ကိစၥမ်ိဳးမွာ မဲ
ေဆာက္ေဆးရံု ႀကီးဆီကို လႊဲေပးရတတ္တယ္ ။ သတင္းစာမွာ တစ္ခါပါဘူးတာအရ ျမန္မာျပည္
သူျပည္သားေတြ ေဆးဖိုးဝါးခ မေပးႏိုင္လို႔ မဲေဆာက္ေဆးရံုႀကီးမွာ အသံုးစရိတ္လိုေငြ ဘတ္ ၅
သန္းေက်ာ္ ျပေနပါတယ္တဲ့ ။

     မွတ္မွတ္ရရ မဲေဆာက္ကို ေလယာဥ္နဲ႔အလာမွာ ေဘးခံုမွာထိုင္လာတဲ့ အျဖဴေကာင္တစ္ေယာက္
က သူ႕ဆီက ခရီးသြားလမ္းညႊန္စာအုပ္ကိုဖြင့္ၿပီးျပတယ္ ။ lonely planet စာအုပ္ ထင္ပါတယ္ ၊ မဲ
ေဆာက္ၿမိဳ႕လယ္ ေက်ာက္တန္းမွာရွိတဲ့ Siam hotel ဆိုတာကို လက္ညွိဳးထိုးၿပီး ဒီမွာၾကည့္ပါဦးတဲ့ ။
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ဖက္ႏိုင္ငံ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားေျခရႈပ္ရာ ၿမိဳ႕လယ္မွဟိုတယ္ဆိုၿပီး ေရးထား
တာေတြ႕လို႔ ကိုယ္လည္း သြားပဲၿဖီးျပလိုက္ေတာ့တယ္ ။

     တခ်ိဳ႕လည္း ဒါေတြေတာ့ ရွိမွာပါပဲလို႔ ေျပာမယ္ ။ အခ်ိဳ႕ေတြ မသိဘူးလို႔ထင္တာ နည္းနည္းေျပာ
ပါမယ္ ။ တစ္ႀကိမ္တုန္းက ဟစ္တိုင္မွာထင္ပါတယ္ ၊ လူတစ္ေယာက္ကေရးထားတယ္ ။ သူ ေထာက္
လွမ္းေရး သတင္းေပးလုပ္ေနရာက သူ႕ညီတစ္ေယာက္ကို ဗမာေထာက္လွမ္းေရးက မွားဆြဲသြားၿပီး
မေသရံုတမယ္ ရိုက္လႊတ္လိုက္လို႔ ၊ သူအမွားလုပ္ခဲ့မိပါတယ္ဆိုၿပီး ဝန္ခံေဖၚထုတ္ထားတဲ့ စာတစ္
ေစာင္ပါ ။ ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြမွာ မရွိလို႔ လာလုပ္စားကာမွ ရဲလည္းေၾကာက္
ရ ၊ ထိုင္းသူေ႒းလည္း ေၾကာက္ရ ၊ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္ႏိုင္ငံေထာက္လွမ္းေရးကိုေတာင္ ေၾကာက္ရတဲ့
ဘဝေတြကိုပါ ။

     ခုေနေတာ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့အဖြဲ႕စည္း ၊ ယူအန္ ၊ ကိုယ္ထူကိုယ္ထအဖြဲ႕စည္းေတြေၾကာင့္ သက္
သာသင့္သေလာက္ေတာ့ သက္သာလာပါၿပီ ။ အရင္က ျမန္မာျပည္သားတစ္ေယာက္ဟာ ဘာမွ
တန္ဖိုးမရွိသေလာက္ပါပဲ ။ အေျပာင္းအလဲကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၇-၈ ႏွစ္ေလာက္က အျဖစ္ပ်က္တစ္ခုမွာ
သိသိသာသာ ေတြ႕ရပါတယ္ ။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ေဘးက မယ္ပ ဆိုတဲ့ရြာမွာ သူႀကီးနဲ႔သူ႕လူေတြက သူ
တို႔ကို မေျခမငံေျပာတဲ့ စက္ရံုတစ္ရံုက အလုပ္သမား ၄-၅ ေယာက္ကို ဖမ္းေခၚသြားၿပီး တာယာေတြ
နဲ႔စြပ္မီးရိႉ႕သတ္ခဲ့တဲ့ အမႈပါ ။ ႏိုင္ငံတကာအန္ဂ်ီအိုေတြက မ်က္ႏွာျဖဴေတြအပါဝင္ တရားရံုကိုပံုမွန္
တက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေပးသူေတြေၾကာင့္ တရားရံုးကလည္း အရင္လို တစ္ဖက္သတ္ဆံုးျဖတ္လို႔ မ
ရေတာ့ပဲ ၊ ျပစ္မႈလည္းထင္ရွားတာေၾကာင့္ တစ္သက္တစ္ကၽြန္း ျပစ္ဒဏ္ခ်လိုက္တဲ့ အျဖစ္ပါ ။ ခုေန
မွာနည္းနည္းအဆက္ျပတ္သြားလို႔ သိပ္မေျပာတတ္ေပမယ့္ ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆-၇ ႏွစ္ေလာက္တုန္းကအ
ထိတစ္ႏွစ္ကို ျမန္မာျပည္ကလူ ၁၀၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ မဲေဆာက္တဝိုက္မွာ ႏွစ္စဥ္ အေသအေပ်ာက္
ရွိပါတယ္ ။


 မန္းကိုကို
၀၃ ၊ ၀၆ ၊ ၂၀၁၂

(လက္တန္း ခ်ေရးထားတာမို႔ သတိရတာရွိရင္ မွတ္ခ်က္မွာ ထပ္ျဖည့္ပါ့မယ္) ။

3 comments:

  1. ေဖ့ဘြတ္ေပၚမွာ ေဆြးေႏြးလာတဲ့ MrMaung KoThet ရဲ့ ကြန္မန္႔ကို ကူးထည့္ထားေပးတာပါ ...
    -------------------------------

    Mahn Koko said
    ေဒၚစုအေၾကာင္း အေကာင္းကလြဲရင္ နားေထာင္ရခက္သူေတြ ရွိႏိုင္တယ္ ။

    သူ႕ကို ကိုယ္ေတြက ၾကည္ညိဳလို႔ ရတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သမိုင္းကပဲ သူ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြရဲ့ ထိေရာက္ ေျပာင္ေျမာက္မႈကို အဆံုးျဖတ္ ေပးသြားလိမ့္မယ္ ။

    ေနာက္ၾကံဳမွ ဦးသန္႔ကို ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ ဘယ္လို မွတ္ခ်က္ ေပးထားသလဲဆိုတာ ထည့္ေရးပါဦးမယ္ ။ အခ်ိဳ႕လူေတြရဲ့ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႔ သိပ္ကိုက္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။
    2 hours ago · Like


    MrMaung KoThet said
    ဒီေလာက္အခ်ိန္နဲ႕ ရသေလာက္လုပ္သြားတာကို ေက်နပ္သင့္ပါတယ္။ ေဒၚစုက ဒုကၡသည္စခန္းကို မလာလည္းဘာမွမျဖစ္ဘူးလို႕ထင္ပါတယ္။ မသြားလဲ ဘယ္သူကမွ အျပစ္ေျပာလိမ့္မယ္ မထင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ခင္ဗ်ာ ၾကိဳးစားျပီးသြားခဲ့တယ္... ျပီးေတာ့ အားေပးစကားေျပာခဲ့တယ္.... ခင္ဗ်ားတို႕က ဘယ္ေလာက္အထိ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတာလည္းခင္ဗ်ာ။ သူ႕ခဗ်ာ... လူထုေခါင္းေဆာင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္ပါ။ ။ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ သမၼတမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ျပီးေတာ့ သူမ်ားနိုင္ငံမွာလည္းျဖစ္တယ္။ လံုျခံဳေရးအေရးၾကီးတာကို နားလည္သင့္တယ္။ ေတာင္ကိုရီးယားဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လာတုန္း က်ေနာ္တို႕ နိုင္ငံ က်ေနာ္တို႕ေျမမွာ သူတို႕နိုင္ငံက လက္နက္ကိုင္ေတြ ဘယ္လို ကိုင္တြယ္သြားခဲ့သလဲဆိုတာ နည္းနည္းေလာက္ျပန္ၾကည့္ေပးပါ။ ေဒၚစုမွာ အဲဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ပထမေန႕က မိန္႕ခြန္းေျပာသြားတာကိုပဲၾကည့္ပါ။ ပရိတ္သတ္က ဘယ္ေလာက္ ပူးေပါင္းပါဝင္ခဲ့ပါသလဲ။ ။ သူ႕မွာလည္း က်ေနာ္တို႕၊ ခင္ဗ်ားတို႕မသိနိုင္တဲ့ ထို္င္းးအစိုးရရဲ႕ ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြရွိေကာင္း ရွိေနနိုင္ပါတယ္။ ထိုင္းလို လက္နက္ေပါေနတဲ႕ နိုင္ငံမွာ အခ်ိန္တခုေလးေလာက္ ရခဲ့ရင္ လုပ္ၾကံမူတခုခု ျဖစ္မသြားနိုင္ဘူးလို႕ ဘယ္သူက အာမခံနိုင္ပါသလဲ။ ဘယ္သူမွ အာမမခံနို္င္ပါ။ သတိဆိုတာပိုတယ္မရွိပါဘူးခင္ဗ်ာ။
    51 minutes ago · Like


    Mahn Koko said
    MrMaung KoThet က်ေနာ့္ကို အထင္နည္းနည္း တိမ္းေနတယ္ ထင္ပါတယ္ ။
    က်ေနာ္ေရးသြားတာေတြကို အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး ျမင္ၾကည့္တာလို႔ပဲ သေဘာထားပါတယ္ ။ မေက်နပ္တာ ၊ အျပစ္ေျပာတာ မဟုတ္သလို ဘာမွလည္း မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး ။ က်ေနာ့္မွာ သူမ်ားေတြအတြက္ ထည့္တြက္ေပးတာပဲ ရွိပါတယ္ ၊ ကိုယ္တိုင္အတြက္ မနက္ျဖန္ တစ္နပ္စာ ဘယ္လိုစားရမလဲဆိုတာ ပူပင္စရာ မလိုတဲ့အတြက္ စိတ္ထဲ ဘာမွ မရွိသေလာက္ပါပဲ ။

    ေအာက္က ဒီမိုေဝယံက သတင္းကိုေတာ့ ခုနမွ ေတြ႕မိတယ္ ၊ ဒါဟာ ေဒၚစုအတြက္ အခက္ခဲျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခု ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ပါမယ္ ။
    (http://www.demowaiyan.org/2012/06/blog-post_9517.html)
    ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ေထာက္ခ်င့္ႏိုင္ဖို႔ ေဝဖန္တာေတြကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစသင့္ပါဘူး ။ က်ေနာ့္ပို႔စ္ထဲ ေရးထားသလိုပဲ ေဒၚစုကို မေျပာျခင္းအားျဖင့္ သူ႕ကို ေျမာင္းထဲတြန္းခ်သလိုပဲ ခံစားမိမွာပါ ။ ေရးျခင္းအားျဖင့္ ဝတၱရား ေက်ပြန္တယ္လို႔ေတာင္ ခံစားမိပါတယ္ ။

    သတိဆိုတာ ပိုတယ္မရွိဘူးဆိုတာ မွန္ပါတယ္ ။
    က်ေနာ့္အေနနဲ႔လည္း ယိုးဒယားမွာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ့တဲ့ အေတြ႕ၾကံဳေပၚ မူတည္ၿပီး ၊ လုပ္ၾကံမႈ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ လက္နက္ဆိုတာ ကရိယာပါ ၊ လုပ္ခ်င္ လုပ္ရဲ လုပ္တတ္ၿပီး အခါခြင့္ အင္မတန္သင့္မွသာ ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳးက အေကာင္ထည္ ေပၚတာပါ ။ ဥပမာ - စကၤာပူမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုအတြင္း ဂိုဏ္းဂဏေတြ တိုးပြားလာတယ္ ။ ဒါကို ေအာခ်တ္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူတစ္ေယာက္ အသားလြတ္ႀကီး အရိုက္ခံရမယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ မေဆာင္သလိုပါပဲ ။

    က်ေနာ္တို႔ မသိႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။
    ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္ေရးတာပါ ။ ခုမသိ ေနာင္မသိ ဘယ္ေတာ့မွ မသိရေတာ့မယ့္ အေနထားမ်ိဳးကို ျပည္သူေတြ အားလံုးက အလြယ္တကူ လက္မခံဘူးဆိုတာ ထင္ဟပ္ျပတာလို႔လည္း ယူဆလို႔ရပါတယ္ ။ တစ္ဖက္မွာလည္း ဇြတ္ႀကီးကို အျမင္ေစာင္းသူေတြအတြက္ ေတြးစရာေတြ တႏိုင္တပိုင္ ခ်ျပတဲ့သေဘာလည္း ပါပါတယ္ ။

    ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ႏိုင္ဖို႔ အစေဖၚေပးတဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

    ReplyDelete
  2. ဧည့္သည္ ဆိုတဲ့ စကား ကို ေဒၚစု အဲကိုသြားျပီး အျပန္မွာ သုံးတာေတြ ့ရတဲ့အျပင္ ျမန္ျပည္ကေန ထိုင္းႏိူင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီး ကို လိုတာထက္ ပိုမလုပ္ေပးဖို ့ ဖိအားေပးခံရတယ္ လို ့ၾကားပါတယ္..

    စိတ္မေကာင္းစရာ က ဧည့္သည္ က ဧည္သည္ လိုေနရပါ့မယ္ ဆိုျပီး ေဒၚစု ေျပာတဲ့ စကားပါ..
    စခန္းတာဝန္ခံ ကို ေမးတဲ့ အခါ မွာ မွတ္ပုံတင္ထားေပးတာ မရွိတာရယ္ ဧည္သည္ လိုပဲ ၾကည့္ခြင့္ ေနခြင့္ေပးတာ ကို ပဲ ရတယ္ထင္ပါတယ္..

    ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပထမ ဆုံးေျခလွမ္း မက်ယ္ေပမဲ့ တစ္လွမ္းလွမ္းသြားတာနဲ ့ မဆိုးဘူးလို ့ဆိုရမွာပါ..

    ေတြးစရာေတြ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးနဲ ့ျပန္ရတာရယ္ လွဴတာေတာင္ စခန္းတာဝန္ခံ ကို ပဲ ေပးခဲ့ ရတာတဲ့..

    ဧည္သည္က ဧည့္သည္ ပါပဲေလ..အိမ္ရွင္လုပ္လုိ ့မွမရပဲ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ေျခလွမ္းတစ္လွမ္း လွမ္းသြားတာ မဆိုးဘူးဆိုတာ လက္ခံပါတယ္ ၊ တကယ္တမ္းမွာလည္း အတိုင္းတာတစ္ခုစာ အလုပ္ျဖစ္သြားခဲ့တာကို ဝမ္းသာ ႀကိဳဆိုရမွာပါ ။ ဒါက ပကတိ အမွန္တရားပါ ။

      တစ္ဖက္မွာလည္း အေရးႀကီးၿပီး ျဖစ္သင့္တာေတြ ရွိတာေၾကာင့္ ေဒၚစုအေနနဲ႔ သံတမန္ဆန္ဆန္ အဆင္ေျပေအာင္ ေဖါက္ထြက္ႏိုင္တာေလးေတြ ရွိသင့္ပါတယ္ ။ လူထုေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အားလံုးက လက္ခံထားၿပီးသားမို႔ သူလုပ္လို႔ ရတာေတြ ရွိပါတယ္ ။ ထိုင္းဖက္က လက္ရွိအစိုးရကို ဂရုျပဳရသလို ၊ ေသခ်ာတဲ့ အနာဂါတ္ ေခါင္းေဆာင္ကိုလည္း ထိုင္းဖက္က ပစ္ပစ္ခါခါ လုပ္လို႔မရပါဘူး ။ ႀကိဳတင္စီမံမႈနဲ႔ စုေပါင္း အေျဖရွာ လုပ္ကိုင္တာေတြ ေပါင္းစုရင္ ဒီထက္ပိုေကာင္းခဲ့မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္ ။ အျခားတစ္ဖက္မွာလည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၾကံဳဦးမွာပါလို႔ သာသာထိုးထိုး သေဘာထားေပးဖို႔လည္း လိုေကာင္းလိုပါမယ္ ။

      မွတ္ခ်က္အတြက္ ေက်းဇူးပါ ။

      Delete