ေပါ့ေပါ့ပါးပါး စကားစျမည္၊ (အတြင္း၊ အျပင္၊)

လမိုင္းမကပ္ေပမယ့္ သမိုင္းမျပတ္ေအာင္
ျမင္တာေလးေတြ တင္ကာေရးရေကာင္းမလား ေတြးေနတုန္း …

ျပံဳးစရာ ဖုန္းလာလို႔ကိုင္လိုက္ေတာ့
ေက်ာအယားကို ေတာသားသခင္ ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ခမ်ာ
ကုတ္ဖို႔ေတာင္မအားလို႔ က်ဳပ္ပို႔စ္မ်ား တစ္ပုဒ္ေလာက္ ကူနိုင္မလားဆိုပဲကိုး …



ၾကံရာမရ ဆန္ကာခ်ၿပီးေတြးလိုက္ေတာ့
အေတြးမစိုက္ ေရးလိုက္ၾကတဲ့ စီပံုး (c-box) ေတြဖက္ ေရာက္ျဖစ္ျပန္သဗ်၊

ထားေတာ့၊ ထားေတာ့၊ ေတာ္ၾကာ ေရႊမန္းတင္ေမာင္လိုလို၊
သေရာ္စာေရးတဲ့ ဆရာေလး ေပးထားတဲ့ ေရႊေရႊ ဆိုသလိုနံမည္ေတြနဲ႔
အမွားေတာ့ ခံလို႔မျဖစ္ေခ်ဖူး၊

ခုန္ဝင္လိုက္တဲ့ တိုင္းရင္းညီအကိုေတြရဲ့ စီပံုးကို ရႈလိုက္ေတာ့ …

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါ တဲ့ဗ်ား၊ ….. (မဂၤလာရွိလိုက္ေလ)
ေအာ့ဆြန္႔လားဆိုက္ တဲ့၊ ……... (က်က္သေရ ရွိလွသဗ်)
စည္းလံုးၾကဖို႔ ခ်ိန္တန္ၿပီ၊ …….. (မွန္လိုက္ေလ)
စုစည္းေဆာင္ရြက္ၾက၊ ………… (ဟုတ္တာေပါ့)
နဝတ လူေဟာင္းေတြ တို႔ထဲေရာက္ေနတယ္၊ ...(ဘာႀကီးဘာလိမ့္)
ေျပာခ်ည္းမေနနဲ႔ မင္းလည္းလုပ္အံုး၊ … (ေဟ၊ ဟုတ္သားကြ)
ဆရာႀကီးစတိုင္နဲ႔ လာမလုပ္နဲ႔၊ .......... (ဟာ၊ ဒီလိုေတာ့ မဟုတ္ဖူးေလ)
မင္းက ဘာေကာင္မို႔လို႔လဲ၊ ………....... (ဟ ဟ ေနၾကပါအံုး)
ေဟ့ေကာင္၊ မင္းအေၾကာင္းေဖၚျပစ္လိုက္မယ္၊ … (ေဟ့ ေတာ္ၾကပါကြာ)
ဒီေတာ့ မင္းက @#% ျဖစ္လားကြ၊ *&%# မသား၊ … (ဟိုက္ …)

ဆက္ေနရင္ အသက္ေသခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာလို႔ ခုန္ထြက္လာခဲ့မိတယ္၊

ဒါနဲ႔က်ဳပ္လဲ အေညာင္းမိ ေခါင္းခ်ိမွာစိုးလို႔
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ လာရျပန္သည္ကတမံု႔ ဆိုၾကပါစို႔၊

အဲ၊ ေတြ႕ၿပီ ေတြ႕ၿပီ ဒါပဲ ဒါပဲ၊
သၾကၤန္သံခ်ပ္မဟုတ္ပါ၊ တိုင္းရင္းသားညီအကိုမ်ားအဖြဲ႕ရဲ့
လပတ္အစည္းအေဝး က်ဳပ္တို႔လမ္းထဲ က်င္းပေနတာနဲ႔ ၾကံဳေနေတာ့တာကိုးဗ်၊

အတြင္းမွာ ရန္ျဖစ္ေပမယ့္၊ အျပင္မွာ မွန္ကန္စစ္သန္႔တဲ့ သူေတြနဲ႔ေတြ႕ရရင္
အေမာေျပ ရေကာင္းရဲ့ဗ်ာ၊ မဖိတ္လည္း ဝင္ၿပီးထိုင္ျပစ္လိုက္တယ္။

စၿပီဗ်ာ အစည္းအေဝးႀကီး၊
ေဘာပင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ သဘာပတိအဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္
အျပင္မွာ မိန္းမဆီဖုန္းဆက္ေနတဲ့ ဥကၠ႒ဆီက သြားေခ်းၿပီးျပန္အဝင္မွာ
အစီအစဥ္စာရြက္ေပ်ာက္ေနတဲ့ အခမ္းအနားမႉးက
ေဆးလိပ္တိုကို အမိႈက္ပံုးထဲ ျပစ္ထည့္ရင္း ကဲ၊ စၿပီေဟ့ တဲ့ …
အဲ၊ မုဒိတာ .. မုဒိတာ .. ပြား … ပြား …

တစ္ေယာက္က ရဲရဲေတာက္ ထေျပာတယ္၊
တို႔ေတြ ဒီကိုေရာက္ဖို႔ မေရတြက္နိုင္တဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ အသက္ေပး
ခဲ့ၾကရတာ ေမ့လို႔ မျဖစ္ဖူး၊ တဲ့ ….. (ၾကည့္ရတာ ႀကိဳးစားေတာ့မယ္ထင္တယ္)

ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း
တို႔တေတြ စည္းစည္းလံုးလံုး ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ၾကရမယ္ကြ၊ ... (ေလးစားစရာပဲ)

တက္တက္ႂကြႂကြ တစ္ေယာက္က ထျပန္တယ္၊
တို႔အသင္းႀကီး ကမၻာေက်ာ္ေစရမယ္၊ ….. (အားက်စရာပဲ)

ဒီမွာတင္ ဖုန္းဆက္ၿပီးသြားတဲ့ ဥကၠ႒ ျပန္ဝင္လာၿပီး ဗ်န္း၊ ဗ်န္း၊ ဗ်န္း …
(ဒံုး၊ ဒံုး၊ ဒံုး … လို႔ျပင္ဖတ္နိုင္ပါတယ္၊ တူမရွိပဲ လက္ဝါးနဲ႔ စားပြဲရိုက္လိုက္လို႔ပါ)

ဟုတ္ၿပီ၊ ဟုတ္ၿပီ စၾကရေအာင္ကြာ၊
ေဟ့ ေနထူး၊ မင္းကိုရိုက္ဖို႔ေပးလိုက္တဲ့ အဖြဲ႕သားစာရင္းေတြေကာ ..
... ေမ့လာတယ္ခင္မ်၊ ေဆာရီး၊ ေဆာရီး၊

ဒါနဲ႔ ေက်ာ္ခီ့၊ မင္း အဖြဲ႕ရဲ့ လစဥ္ေၾကးထည့္ၿပီးၿပီလား ..
... ဟဲဟဲ၊ ခဏေနပါအံုး ဥကၠ႒ႀကီးရယ္၊

ဒါဆို ကဲ ေလးကေပၚ၊ တို႔အဖြဲ႕ရဲ့ဘေလာ့ လုပ္တာၿပီးၿပီလား …
... အန္ .. ခုမွပဲ သတိရေတာ့တယ္၊ ကန္ေတာ့၊ ကန္ေတာ့၊

မင္းတို႔ကြာ … ၊ ကြာလာ တစ္ေယာက္ေကာ၊ သူ႕ကို သမိုင္းအေၾကာင္းေတြ
ရိုက္ဖို႔ အရင္လက ေပးလိုက္တာ ဘယ္မလဲ၊
... သူ စာေမးပြဲရွိလို႔ ဘီယာေသာက္ရင္းလိမ့္က်တာ လက္ေခါက္ေနတယ္ခင္မ်၊
(အြန္ … က်ဳပ္လည္း အဓိပၸါယ္ ျပန္ေပးလို႔ မတတ္ဖူးဗ်)

ကဲ၊ ကဲ ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနၾကတာ ေတာ္ၿပီကြာ၊ ေနာက္သံုးလပတ္
အစည္းအေဝးက်မွပဲ ဆက္ေျပာၾကတာေပါ့၊
ေဟ့၊ ေဟ့ မျပန္ၾကနဲ႔အံုးေနာ္၊ ဆိတ္တစ္ေကာင္ ေပၚထားတယ္၊

လံုးေဖါင္၊ လာ၊ လာ ငါတို႔အျပင္းသမားေတြအတြက္ ေခ်းခါးဖယ္ထားတယ္၊

ဟိုက္ေရာ … ၿပီးသြားၿပီဗ်ာ အစည္းအေဝး၊
ဟို .. အဲ .. ဟိုဒင္းက ဟိုဒါလည္း မရွိ၊ အဲ .. မျဖစ္ …
ဟာ … ထားသာ ထားလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ …

ျပန္ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ က်ဳပ္လည္း
ေဂၚဇီလာနဲ႔ ဒိုင္နိုေဆာစပ္ထားတဲ့ အေကာင္ႀကီးလို
ကိုင္းကိုင္းႀကီးကို ျဖစ္ေနမိပါေတာ့တယ္၊

ေရွ႕မွာက၊ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကိုေတြရဲ့ ေရွ႕ေရးက
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီး ျမင္ေနရတယ္ေလ …

အဲ၊ အင္မတန္ကိုရွင္းၿပီး ဘာမွကို မေတြ႕ရပါခင္ဗ်ား ….


စကားစျမည္ပဲေနာ၊ ေ ပ ါ ့ ေ ပ ါ ့ ပ ါ း ပ ါ း ေ ပ ါ ့ …………


ေစာဗညား
ေနာင္လံု (ရွမ္းစု)

- ေလေပါသြားတာ၊ ေရအေရာမ်ားလို႔ ေတေဇာအားေတြ နည္းကုန္တဲ့ B.E အရက္လို
  ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ … အဟမ္း … သည္းခံၾကပါေလကုန္၊
- တိုက္ဆိုင္မႈမ်ားရွိရင္လည္း ထံုးစံအတိုင္း ဝိုင္းျဖဲၾကပါေလသတည္း ေပါ့ေနာ၊