ဍဳဂ္ပါင္လာ.ဆာ္ - (ေဒါင္ပိုင္လားဆိုင္ဒ္) - ျပည့္စံုပါေစ

Saturday, September 24, 2011

လူစြမ္းဆိုး



   ဒီကေန႔ ေရးဖို႔ေရြးထားတာက က်ေနာ့္ကေလးငယ္စဥ္က မပီကလာနဲ႔ေျပာသလို “စူကာမင္း” တစ္
ေယာက္အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္ ။ ခုတေလာ ညီညာတဲ့ျမက္ခင္းေပၚ ခၽြန္ထြက္ေနတဲ့ ျမက္ပင္
ကေလးေတြထဲက တစ္ပင္လို႔ဆိုၾကပါစို႔ ။

ဘယ္သူ ၊ ဘာ ၊ ဘယ္လို

   ဒီကေန႔ ျမန္မာျပည္မွာ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားၿပီး လူစြမ္းေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ အခြင့္ရွိရဲ့သားနဲ႔ သရုပ္
ေဆာင္ပိတ္ကားေပၚမွာ လူဆိုးေနရာက ေျပာင္ေျမာက္စြာ ပါဝင္လာခဲ့သူ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ျပည္
ေထာင္စုဝန္ႀကီး အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီး ဦးေဇာ္မင္းေပါ့ဗ်ာ ။ (လင့္)

   ဦးေဇာ္မင္းဖက္က ေထာက္ခံသူေတြနဲ႔ ၾကားေနပါတယ္ဆိုတဲ့သူေတြ ရွိေကာင္း ရွိမွာျဖစ္ေပမယ့္ ၊
တကယ္တန္း သူရင္ဆိုင္ေနရတာဟာ လူထုစူနာမီျဖစ္ေနေလေတာ့ ၊ မႏိုင္ဘူးထင္ရင္ ထုတ္သံုးေန
က်ျဖစ္တဲ့ ဘြဲ႕ျဖဴလက္နက္ေတြထုတ္မသံုးပဲ ဒီေတာင္ကိုေတာ့ျဖင့္ ေမာင္ေက်ာ္ႏိုင္မယ္လို႔ မထင္
မထင္ ။

   သူ႕ကိုေျပာဖို႔ကလည္း သူမ်ားေတြဝိုင္းေျပာတာနဲ႔တင္ ေျပာစရာကို မရွိေတာ့သေလာက္ပဲ ။ ဒါေပ
မယ့္ ဧရာဝတီနဲ႔ ပတ္သက္ေနေလေတာ့လည္း နည္းနည္းေလး ေျပာမွပါပဲေလလို႔ စိတ္ကူးမိတယ္ ။

   ျမစ္ဆံုကိစၥ သေဘာမတူ ကန္႔ကြက္တဲ့ဖက္က ရပ္တည္မယ္လို႔ စေျပာလိုက္တာနဲ႔ မိုကန္းကန္းလည္း
ဧရာဝတီေရာဂါဆန္း စြဲကပ္ေနသူတစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ ။ ဒါေပမယ့္ သံလြင္ေရာဂါဆန္းအပါအဝင္ အျခား
သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ေရာဂါဆန္းေတြနဲ႔ စက္မႈဇံုေရာဂါ ၊ ႀကိဳးတံတားအပါအဝင္ တရုတ္နည္းပညာ
စြမ္းရည္ေတြကို သံသယရွိတတ္တဲ့ ကၽြမ္းလုကၽြမ္းခင္ ေရာဂါဆန္းေတြကလည္း ပူးကပ္တြဲဆက္ေန
တာေၾကာင့္ ေဆးမွမီပါ့မလားလို႔ ရင္မ်ားလည္း ထိတ္ရမလိုလိုပါပဲ ။

   မဆီမဆိုင္လည္း ေတြးမိပါတယ္ ။ ဦးေဇာ္မင္းက ယံုၾကည္အားကိုး အမြမ္းတင္ထားတဲ့ တရုတ္ပညာ
ရွင္ေတြရဲ့ စာမ်က္ႏွာ ၉၀၀ ေက်ာ္တဲ့ အစီရင္ခံစာထဲမွာ ဘာေတြဘယ္ေလာက္ပါတယ္ မသိရေပမယ့္ ၊
သံလြင္ျမစ္ကို သုေတသနျပဳခဲ့တဲ့ ယိုးဒယားပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ျမစ္ထဲမွာ ငါးမ်ိဳးစိတ္ ၁၉ မ်ိဳးတည္း
သာရွိတယ္လို႔ စာရင္းျပဳစုထားတယ္ဆိုတာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးကေျပာလို႔ မွတ္သားခဲ့
ဖူးပါတယ္ ။ တိုင္းျပည္အက်ိဳးမ်ားတဲ့ဖက္က အေလးသာမသာကို ခ်ိန္ထိုးၾကည့္တတ္တဲ့ ဦးေဇာ္မင္း
အတြက္ အၾကိဳက္ေတြ႕မယ့္ အစီရင္ခံစာျဖစ္မွာပါ ။ ဒါေပမယ့္ ျမစ္ညာမွာ တရုတ္ေတြရဲ့ စိတ္ႀကိဳက္
ေမႊေႏွာက္တာ ခံထားရၿပီးတဲ့ သံလြင္ကိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားသူ သိပ္မရွိလွတာမို႔ ငါးအမ်ိဳးေပါင္း ၁၉၀
ရွိလည္း ျပႆနာသိပ္မရွိလွဘူး ထင္ပါတယ္ ။ ေနာက္ေနာင္ ဆိုးက်ိဳးေတြမ်ားလာတဲ့အခ်ိန္ ၊ အခ်ိန္
လြန္မွ ဦးေဇာ္မင္းရဲ့ သားသမီးေတြကို sorry လို႔ ေျပာတတ္ေအာင္ သင္ေပးထားခဲ့ရံုနဲ႔ ေျပလည္မႈရ
ေကာင္းရမွာပါ ။

ထုတ္ႏႈတ္ခ်င္တာေလး တခ်ိဳ႕

   ေျပာခ်င္တာေတြမ်ားေပမယ့္ ၊ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ စကားလံုးေတြေၾကာင့္ စံခ်ိန္တင္ ကြန္မန္႔ ၃၀၀
ေက်ာ္ေလာက္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ Eleven Media Group က ဦးေဇာ္မင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သတင္း
အေပၚကေနပဲ အတိုဆံုးထုတ္ႏႈတ္ၾကည့္ပါမယ္ ။

(က) ဦးေဇာ္မင္းက ျမစ္ဆံုကိစၥမွာ ႏိုင္ငံရဲ့အက်ိဳးအတြက္ ဝိုင္းစဥ္းစားဖို႔ေျပာပါတယ္ ၊ တဆက္ထဲမွာ
လည္း ဆက္လုပ္သြားမယ္လို႔ ေျပာျပန္ပါတယ္ ။

 -  ဆက္စပ္ အဓိပၸါယ္ျပန္ၾကည့္ေတာ့ “ျမစ္ဆံုကိစၥဆက္လုပ္သြားဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုေထာက္ခံရမယ္
ဆိုတာ ဝိုင္းစဥ္းစားၾကပါ”လို႔ ထြက္လာပါတယ္ ။ မွားရင္လည္း ေျပာဗ်ာ ။

(ခ) ေျပာဆိုပံုအရ ဒီစီမံကိန္းကို ပိုက္ဆံမရွိလို႔ လုပ္တာလို႔ေျပာပါတယ္ ။ တခါ ပိုက္ဆံရွိလို႔လုပ္ရင္
လည္း ပိုတဲ့လွ်ပ္စစ္ကို ေရာင္းစားရမယ္လို႔ ဆိုျပန္ပါတယ္ ။

-   အဓိပၸါယ္က ပိုက္ဆံရွိလည္း လွ်ပ္စစ္ကို တရုတ္ဖက္ ေရာင္းမွာပဲ ၊ အခုပိုက္ဆံမရွိလည္း ေရာင္း
မွာပဲလို႔ ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ မွတ္သားေလာက္ပါေပတယ္ ။ ဒီပံုဆို သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတာင္ လိုမယ္
မထင္ ၊ ေၾကာ္ျငာလိုက္လည္း ၿပီးတဲ့ကိစၥပါ ။

(ဂ) ဦးေဇာ္မင္းက “ဒီလွ်ပ္စစ္က ႏွစ္ႏုိင္ငံလံုး သံုးခြင့္ရွိတဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ဟာကုိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳက္
သေလာက္ ၀ယ္သံုးလို႔ရတယ္။” လို႔ ေျပာသြားပါတယ္ ။

-   ေသလိုက္ပါေတာ့ ။ ပိုေတာ့ ဘာလုပ္မလဲ ၊ ေရာင္းမယ္ ။ လိုေတာ့ ဘာလုပ္မလဲ ၊ ျပန္ဝယ္မယ္
ဆိုရင္ ... အင္း ... က်ေနာ္ ရူးခ်င္လာတယ္ ။

ေမးစရာ အနည္းအက်ဥ္း

(၁) ေနာက္ဆက္တြဲ ရွင္းလင္းပြဲေတြအရ တရုတ္နဲ႔ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္တာဟာ ေရရွည္မွာ ေဒၚလာသန္း
၆ ေထာင္အထိ အသာစီးရမယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။

   ဒီေတာ့ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာတင္ အစကေနအဆံုးထိ စီးေနတဲ့ျမစ္တစ္စင္းကို ကုန္ပစၥည္းတစ္ခုလို
သေဘာထားတာလား ။ သိခ်င္မိတာက ဆည္ေၾကာင့္ပ်က္စီးဆံုးရႉံးမႈ ၊ သက္ေရာက္ ထိခိုက္မႈေတြနဲ႔
အလားအလာအက်ိဳးဆက္ေတြကေကာ တန္ဖိုးဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ တိတိက်က် စာရင္း
အင္းျပဳစုၿပီး ထုတ္ျပန္ေပးမလား ဆိုတာပါ ။

(၂) လူသူစိတ္ဝင္စားမႈ နည္းေနေသးတဲ့ သံလြင္ျမစ္နဲ႔ ဆည္ေတြအေၾကာင္းကိုေကာ သတင္းစာရွင္း
လင္းပြဲလုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိပါသလား ။ ေနာက္မဆုတ္ပဲ ဆက္လုပ္သြားဦးမွာလား ။

(၃) ဆည္အတြင္း အနည္ထိုင္လာမယ့္ ႏံုးေျမေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲ ။ ခုေခတ္မွာ
အရင္လို တူးခ်င္သလိုတူးၿပီး ပစ္ခ်င္သလိုပစ္လို႔ မရေတာ့ပဲ အနယ္ထိုင္ေနတဲ့ ဓါတုပစၥည္းေတြကိုပါ
ထည့္တြက္လာၾကရတာမို႔ ေနာင္အသိပညာ ပိုႂကြယ္ဝလာၾကမယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ေျဖဆို
စရာပါ ။

(၄) ေတာင္ငူနဲ႔ သံေတာင္ၾကားက ပသီေခ်ာင္းကိုမွီၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားထုတ္ဖို႔ ဆည္တစ္ခုေဆာက္ခဲ့
တယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ စီမံကိန္းၿပီးရင္ အဲဒီဝန္းက်င္မွာ လူေနမႈအဆင့္ ႏွစ္ဆသံုးဆ တိုးတက္မယ္လို႔
လည္း ေျပာထားတာေတြရွိခဲ့ပါတယ္ ။ ရြာေတြ ေရြ႕ေျပာင္းေပးခဲ့ရတာ ၊ ဥယ်ာဥ္လယ္ေျမေတြ အသိမ္း
ခံထားခဲ့ရတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးသိရသမွ် ဆည္ထဲမွာေရမရွိလို႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္လည္း မထြက္
ဖူးျဖစ္ေနပါတယ္ ။ ဝန္ႀကီးထက္ စီနီယာက်သူ  အရာရွိေဟာင္းတစ္ဦးဆီက တိုက္ရုိက္ၾကားသိရတာ
ျဖစ္လို႔ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားရွိလာႏိုင္ရင္ အင္မတန္ေကာင္းမယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္ ။


ေတြးမိတာ အနည္းအက်ဥ္း

(က) တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ပညာရွင္ေတြ ရွိသင့္သေလာက္ရွိတာ မွန္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တိုးတက္ၿပီးႏိုင္ငံ
ေတြက ပညာရွင္နဲ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြလို ကိုယ့္ေနာင္ေရးကို တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ထိုးအပ္ရဲေလာက္တဲ့
အရည္အေသြးနဲ႔စံ ၊ နည္းပညာနဲ႔သုေတသန ၊ ေစာင့္ထိန္းအပ္တဲ့ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ ဥပေဒလိုက္နာမႈ
အပိုင္းေတြ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရွိေနၿပီလို႔ ဘယ္သူမွ အာမ မခံရဲၾကေသးပါဘူး ။

(ခ) တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ပညာရွင္ေတြနဲ႔  ေဒသဆိုင္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး လုပ္
ေဆာင္မႈေတြ ၊ ဥပေဒနဲ႔ အမိန္႔အာဏာအရ သဘာဝထိန္းသိမ္းမႈေတြ ႀကိဳၾကားရွိေပမယ့္ ၊ တႏိုင္ငံလံုး
အတိုင္းအတာနဲ႔ ကိန္းကဏန္းေတြကို စနစ္တက် စာရင္းျပဳစုၿပီး စုစည္းစီမံမႈေတြေတာ့ မရွိေသးဘူး
လို႔ သိရပါတယ္ ။ ျမန္မာျပည္က အိုးပဲ့နဲ႔ စေလာင္းရြဲ႕ သြားတြဲမိသလိုျဖစ္ေနရင္ဆိုၿပီး ေတြးမိပါတယ္ ။

(ဂ) ရွင္းလင္းခ်က္ေတြအရ ဒီစီမံကိန္းဟာ အရင္ အစိုးရလက္ထက္မွာ စခဲ့တယ္လို႔ နားလည္ရပါ
တယ္ ။ အခုဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာက အရင္အစိုးရနဲ႔ လက္ရွိအစိုးရဟာ ဝတ္စံုပဲကြာၿပီး တဖက္သတ္
ဆက္လုပ္ဖို႔ စိုင္းျပင္းေနတယ္လို႔ ယူဆလို႔ရေနပါတယ္ ။

(ဃ) ရွင္းလင္းမႈေတြအရ သဘာဝဝန္းက်င္နဲ႔ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာေတြ အေသအခ်ာ ေလ့လာထာ
ၿပီးၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အနည္းဆံုးေတာ့ ျမစ္ေအာက္ပိုင္းကို မေလ့လာရေသးဘူးလို႔ သိရ
ျပန္ပါတယ္ ။ တဖက္မွာလည္း စီမံကိန္းက စေနပါၿပီ ။ ဘယ္လိုေျဖရွင္းခ်င္ပါသလဲ ။ ၿပီးရင္ ေလ့လာ
ႈေတြဟာ ဘက္စံုပါဝင္ၿပီးသားလို႔ ဆိုလို႔ရႏိုင္ပါ့မလား ။

(င) အခ်ိဳ႕က ဌက္တို႔ ၊ ဧရာဝတီလင္းပိုင္တို႔လို အေၾကာင္းေတြ ေျပာပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ျမစ္ညာ
တက္ၿပီး သားေပါက္တဲ့ငါးေတြလို ျမန္မာျပည္ရဲ့ အစားအစာနဲ႔ အျခားလိုအပ္မႈေတြကို ျဖည့္ဆည္းမႈ
ေပးတဲ့ အရာေတြက ပိုအေရးပါတဲ့အပိုင္းမွာ ရွိတယ္လို႔ နားလည္ရပါတယ္ ။ အေရးမႀကီးဖူးလား ။

(စ) ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ ႏံုးတင္ေျမႏုနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ၾကတာမ်ိဳးေတြကအစ လူမႈအသိုင္း
အဝိုင္းကို ဘယ္ေလာက္အထိ ထိခိုက္မႈေတြ ရွိမလဲ ။ တိုင္းတာလို႔ ရႏိုင္ေကာင္းပါ့မလား ။

(ဆ) လက္ရွိ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံထားရသူေတြဟာ မမွန္မကန္တဲ့နည္းေတြနဲ႔ အႏိုင္ရလာခဲ့
ၾကတယ္ဆိုတာ နားမဆံ့ေအာင္ ၾကားေနခဲ့ရတဲ့ကိစၥပါ ။ ႏိုင္ငံေရးအပိုင္းကိုပါတြက္ရင္ ေရရွည္မွာ
ေျဖရွင္းရခက္မွာ အသိသာႀကီးပါ ။

   ျခံဳေျပာရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာက ဆိုရင္ေတာ့ ဦးေဇာ္မင္းရဲ့ စရိုက္ဟန္ပန္မ်ိဳးကို “ဒီလူ
ကေတာ့ ရွင္းတယ္ ၊ ျပတ္သားတယ္” ဆိုၿပီး တလြဲဆံပင္ေကာင္း သံေယာင္လိုက္ ေထာက္ခံမိ
ေကာင္း ေထာက္ခံမိခဲ့ႏိုင္ပါတယ္ ။ ခုေတာ့ ေခတ္ေတြေျပာင္းခဲ့ၿပီျဖစ္သလို က်ေနာ္အပါအဝင္
လူေတြရဲ့ အေတြးအေခၚ အသိအျမင္ေတြဟာလည္း ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၾကၿပီမို႔ အေျခအေနက ေျပာင္း
ျပန္ျဖစ္လုနီးနီး ျဖစ္ေနပါၿပီ ။

   ဆည္ေတြ မေဆာက္ရဘူးလို႔ မဆိုလိုပါ ။ အနည္းဆံုး ၿမိဳ႕ရြာေတြအတြက္ ေသာက္သံုးေရနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳး
ပင္ေတြအတြက္ ေရေပးေဝႏိုင္ဖို႔ ေရေလွာင္တမံေတြ ၊ ေရလႊဲဆည္ေတြ ၊ ကန္ေတြကို လိုအပ္သလို စီ
မံေဆာက္လုပ္သြားရမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ စီမံကိန္းေတြကို ဘက္စံုျပင္ဆင္မႈမရွိပဲ ႏိုင္ငံေရး
အရ ငါတို႔ေဘာင္းဘီခၽြတ္ၿပီး လံုခ်ည္ဝတ္ျပလိုက္တာနဲ႔ အရာရာလုပ္လို႔ရၿပီလို႔ ထင္မွတ္မမွားသင့္ပါ
ဘူး ။

   တဖက္ကလည္း ဒီျမစ္ဆံုစီမံကိန္းဟာ ၊ ျမန္မာျပည္လို ေခတ္ေနာက္က်က်န္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ိဳးေတြနဲ႔
စာရင္ ၊ အရွိန္အဟုန္နဲ႔တိုးတက္ေနရာက  စြမ္းအင္နဲ႔ သဘာဝထြက္ကုန္ေတြကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္
လာေနတဲ့ တရုတ္ႏိုင္လိုအပါအဝင္ အျခား ဖံြ႕ၿဖိဳးၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြရဲ့ အသံုးခ်မႈကို အလြယ္တကူ
မခံရေလေအာင္ ၊ ရုပ္ဖ်က္ၿပီးေရာက္လာတဲ့ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာတစ္ပါးလို႔လည္း ယူဆႏိုင္ပါတယ္ ။

   ဒီျဖစ္ရပ္ကေန အႀကီးဆံုးေပးႏိုင္တဲ့ခြန္အားကေတာ့ ျမန္မာတျပည္လံုးကို စုစည္းေပးတာပါ ။
ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ သံလြင္ျမစ္အပါအဝင္ အျခားေဆာက္မယ့္ ဆည္ေတြဟာလည္း အရင္က
ထက္ အာရံုစိုက္မႈေတြ ခံလာရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္ ။ တဆက္ထဲ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈနဲ႔ ေရႊ ၊ သတၱဳ
တူးေဖၚေရးေတြေၾကာင့္ သဘာဝဝန္းက်င္ကို ညစ္ညမ္းေစတဲ့ ဓါတုပစၥည္းအေၾကာင္းေတြလည္း လ
ေတြကေန ပိုၿပီးျမင္သိသေဘာေပါက္လာၾကမယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္ ။

   တကယ္တန္းမွာ လူေတြရဲ့ဘဝကို သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းရံု တစ္ခုထဲနဲ႔ တည္ေဆာက္
ထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ပ်က္စီးသြားမႈေတြကေနၿပီး ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္
ေရွာက္ဖို႔ေတာ့ လိုတယ္ဆိုတာ နားလည္ထားၾကဖို႔ လိုပါမယ္ ။ ပညာရွင္ေတြ ၊ အေတြးေခၚသမား
ေတြကေနၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက စတင္ေလ့လာ ၊ အဆိုျပဳတင္ျပ ၊
ထိန္းသိမ္းမႈေတြ စလုပ္လာခဲ့ၾကရာမွာ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကေတာင္ ကမၻာႀကီးဟာ အာကာသ
ထဲမွာ ခရီးသြားေနတဲ့ ယာဥ္ပ်ံႀကီးတစ္စင္းနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ျပခဲ့ပါတယ္ ။ တစ္ခုခုလြဲ သြားတာနဲ႔ အားလံုး
မာလကီးယားသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ တင္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ ဘာမွ မသိလိုက္ပဲ
လြန္သြားတဲ့အခါက်မွ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ႏိုင္တာ သတိျပဳရပါမယ္ ။

   နမူနာေလးတစ္ခု ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္ ။ ေဂဟစနစ္အေၾကာင္းေလးပါ ။ ဥပမာ အနည္းဆံုး ခင္ဗ်ား
တို႔ က်ေနာ္တို႔အိမ္ေနာက္က ေရကန္ေသးေသးေလးတစ္ကန္ကိုေတာင္ ေဂဟစနစ္တစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္
ပါတယ္ ။ အဲဒီေရ ကန္ေသးေသးေလးကို မွီတင္းေနတဲ့ ေရေမွာ္ပင္ကေလးကအစ ၊ ပုစင္းထိုးအ
ေကာင္ကေလးအဆံုး တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္မီွတင္းေနမႈေတြ ရွိေနပါတယ္ ။

   မၾကာခင္ႏွစ္မ်ားမွာ ဥေရာပကို “ဖား” အသားတင္ပို႔မႈေတြ တိုးတက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ တန္ခ်ိန္ေပါင္း
ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး တင္ပို႔လာၾကရာမွာ အဓိကေဒသႏွစ္ခုကေတာ့ အိႏၵိယနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားတို႔ဆီက ျဖစ္ပါတယ္ ။
၃-၄-၅ ႏွစ္အတြင္း သိသာလာတာကေတာ့ ၊ လယ္ယာေတြမွာ ပိုးေတြအက်မ်ားလာၿပီး သီးႏွံေတြ
မေအာင္ျမင္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဖားသားတင္ပို႔မႈကို အိႏၵိယႏိုင္ငံကေန လံုးဝပိတ္ပင္
လိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။ ဒါဟာ ကမၻာေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ေသးေသးေလး
တစ္ခုပါ ။

   တရုတ္ျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပ်က္စီးဆံုးရံႉးမႈေတြ ျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ google ထဲမွာ တစ္
ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ေခါက္ၾကည့္လိုက္ရံုနဲ႔ ဖတ္လို႔မကုန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတြ႕ရႏိုင္ပါတယ္ ။ ႏိုင္ငံအ
ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျဖတ္စီးသြားတဲ့ “ႏိုင္း” ျမစ္ေပၚမွာ ေရကာတာေဆာက္မိလို႔ လူေတြသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး
သက္ေရာက္ခံေနရတာနဲ႔ ၊ ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔တစ္ခု စစ္မက္ျဖစ္ပြားစရာ အလားအလာေတြအထိ ရွိေန
ၾကပါတယ္ ။

   ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အာဏာသံုးၿပီး လုပ္ခ်င္တာေတြကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရေကာင္းရသြား
ပါလိမ့္မယ္ ။ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္တံုးက စပါးေတြမရိတ္ရဆိုၿပီး အမိန္႔ထုတ္ထားရာက စားစရာမရွိတဲ့
လယ္သမားတစ္ေယာက္ကေန လူေတြေရွ႕မွာတင္ သူ႕လည္ပင္းကို တံစဥ္နဲ႔လွီးၿပီး သတ္ေသျပ
လိုက္မွ ဆူလာမွာေၾကာက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းအမိန္႔ျပန္ရုပ္သိမ္းေပး ခဲ့ရဖူးပါတယ္ ။

   သဘာဝရဲ့ ဒဏ္ခတ္မႈဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တစ္ပတ္လည္ၿပီး ၊ လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြလည္း သြယ္ဝိုက္
ခံစားလာၾကရမွာပါ ။ ဒါေပမယ့္ အေပၚကအျဖစ္လို လူေတြဘဝပ်က္ေအာင္ လုပ္မိတဲ့အခါမွာ လူေတြ
ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မယ္ဆိုတာေတာ့ ခန္႔မွန္းလို႔ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။

   အဆံုးသတ္အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက ၊ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ စုစည္းညီညြတ္ၾကၿပီး
ကိုယ္ေတြရဲ့အနာဂါတ္ကို ပံုေဖၚသြားၾကဖို႔ပါ ။ တဆက္ထဲမွာပဲ ျမစ္ဆံုဆည္တစ္ခုထဲမဟုတ္ပဲ စပ္ဆိုင္
ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ လုပ္သင့္တဲ့ ကိစၥရပ္အားလံုးကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ မေမ့မေလ်ာ့ၾကဖို႔ပါပဲဗ်ာ ။


မန္းကိုကို
၂၄ ၊ ၀၉ ၊ ၂၀၁၁

* ဧရာဝတီနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘေလာ့စံုက ေရးၾကတာေတြနဲ႔ သေဘာထားေတြကိုေတာ့ ကိုေအာင္
(ပ်ဴႏိုင္ငံ) ရဲ့ စုစည္းထားေပးတဲ့ ေအာက္က“ပို႔စ္လင့္”မွာ သြားရွာဖတ္ၾကလို႔ ရပါတယ္ ။

- ဆည္နဲ႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာ အဂၤလိပ္ပိုင္း နမူနာ လင့္အခ်ိဳ႕

2 comments:

  1. An Asian Tour OperatorSeptember 25, 2011 at 1:52 PM

    ပဒို႕ "မူ" အတိုင္းျပည့္စုံေကာင္းမြန္ ၿပီး ေထာင့္ေစ့ေၾကာင္းပါ။

    ReplyDelete
  2. Datuk ရယ္ ၊ “စံုစံုလင္လင္”နဲ႔ “ျပည့္စံု”တာနဲ႔ စကားလံုး လြဲသံုးမိတယ္ ထင္ပါရဲ့ ၊ ျပည့္စံုတဲ့ အခါက်ရင္ေတာ့ အရွင္ထြက္သြားဖို႔ မ်ားတယ္ :-)

    တကယ္ေတာ့ ဧရာဝတီအေၾကာင္း ေရးမလို႔က နည္းနည္းေတာင္ ၾကာေနပါၿပီ ။ အခု ေရးျပန္ေတာ့လည္း အေပၚယံေလာက္ပဲ ေရးႏိုင္လို႔ အားမရေပမယ့္ အခ်ိန္ေပးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ ၊ အဆင္ေျပသလိုပဲ အဆံုးသတ္ လိုက္ရေတာ့တယ္ ။ တဖက္လွည့္နဲ႔ ဂုဏ္ေဖၚတယ္လည္း မထင္ပါနဲ႔ ၊ တကယ္ကို အားမရတာပါ :-)

    ပို႔စ္ တင္ၿပီးမွေတာင္ သတိရမိတာက လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ရွိမလားပဲ ၊ ဧရာဝတီျမစ္ရဲ့ေအာက္မွာ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေတြထဲမွာပါတဲ့ ေရေၾကာႀကီး ရွိေနတယ္ဆိုၿပီး သိခဲ့ရရာက ေနာက္ပိုင္းမွာ တျဖည္းျဖည္း ေသးလာနည္းလာတယ္လို႔ သိလာရျပန္တယ္ ။ အဲဒီေတြတုန္းက စိတ္ထဲမေကာင္းသလိုသာ ခံစားရေပမယ့္ ခုမွျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ျမစ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာက အေတာ္ၾကာၾကာကတည္းက ျဖစ္လာေနခဲ့တာကိုးလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတယ္ ။

    ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့လည္း သစ္ေတာေတြျပဳန္းလို႔ ၁၉၈၉ မွာလားပဲ ၊ မန္းေခ်ာင္းေရလွ်ံၿပီး ဘုရားဖူးေတြ အေတာ္ ေသၾကရေသးတယ္ဆိုတာ သတိရမိတယ္ ။ ေနာက္ၿပီး ေက်ာင္းေတာ္ရာကမ္းေျခမွာ ႏွစ္တိုင္းတက္လာတတ္တဲ့ လူတစ္ကိုယ္စာေလာက္ရွိတဲ့ ငါးႀကီးေတြေကာ ေပ်ာက္သြားမွာလားလို႔ ေတြးမိေသးတယ္ ။ ေရစီးေရလာ ဓမၼတာ မဟုတ္ေတာ့ရင္ သဘာဝစက္ဝန္းေတြလည္း ထိုခိုက္မွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ဗ်ာ ။

    ReplyDelete