ဍဳဂ္ပါင္လာ.ဆာ္ - (ေဒါင္ပိုင္လားဆိုင္ဒ္) - ျပည့္စံုပါေစ

Sunday, August 22, 2010

♥ ကရင့္ရိုးရာ ျခည္ျဖဴဖြဲ႔ပြဲ (သို႔မဟုတ္) လက္ခ်ည္ပြဲ ♥ (အပိုင္း ၁)

     ကမၻာေပၚရွိလူမ်ိဳးတိုင္းဝယ္ ထင္ရွားေသာဝိေသသအမွတ္အသား၊ သမိုင္းႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္
အလာမ်ားရွိၾကေလရာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားတြင္ ဝါေခါင္ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲ (သို႔) ျခည္ျဖဴဖြဲ႕မဂၤလာ (သို႔) လက္ခ်ည္ပြဲ
သည္ ထင္ရွားေသာ၊ အေရးႀကီးေသာရိုးရာဓေလ့တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။

     လက္ခ်ည္ျခင္းတြင္ က်ယ္ျပန္႔ေသာအနက္အဓိပၸါယ္မ်ား ပါရွိရည္သန္သည့္အျပင္ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္
လည္း သံုးမ်ိဳးသံုးစား ခြဲျခားထားရွိပါသည္။ ၄င္းတို႔မွာ -


(၁) မက်န္းမမာျဖစ္ေနသူမ်ားအတြက္ လိပ္ျပာေခၚဆုေတာင္းလက္ခ်ည္ျခင္း၊
(၂) ထိမ္းျမားမဂၤလာလက္ခ်ည္ျခင္း၊
(၃) ဝါေခါင္လလက္ခ်ည္ျခင္း တို႔ျဖစ္ၾကသည္။

     ဤေဆာင္းပါးတြင္မူ ဝါေခါင္လလက္ခ်ည္ျခင္း (ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲ) ကိုသာအဓိကထား၍ လက္လွမ္းမွီသမွ်
တင္ျပသြားပါမည္။

နိဒါန္း

     ဝါေခါင္လျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲကို ကရင္လူမ်ိဳးတို႔သည္ အစဥ္အဆက္ ႏွစ္စဥ္ဝါေခါင္လဆန္း (၁) ရက္ေန႔မွစ၍
 လျပည့္ေန႔အထိ (ကရင္လ “လာေခါင္” ႏွင့္ ေရာမလ “ၾသဂုတ္လ”) ရက္မ်ားအတြင္းက်င္းပျပဳလုပ္ၾကရာ
မိသားစုအလုိက္၊ ရြာအလိုက္၊ နယ္အလိုက္က်င္းပခဲ့ၾကၿပီး၊ ယခုအခါတြင္ ကမၻာ့ေနရာေဒသအႏွံ႔ေရာက္ရွိေန
ၾကသည့္ ကရင္လူမ်ိုးမ်ားအၾကား အမ်ိဳးသားေရးအသြင္ေဆာင္ေသာဓေလ့တစ္ရပ္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့
ၿပီးျဖစ္သည္။

     ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမွေန၍ သံလြင္၊ မဲေခါင္ႏွင့္ ယန္စီျမစ္မ်ားအတိုင္း စုန္ဆင္း
ခဲ့ၾကၿပီး ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနထိုင္လာခဲ့ၾကရာ အမ်ားစုၾကံဳေတြ႕
ၾကရေသာ မုတ္သံုမိုးရာသီအတြင္းက်သည့္ ဝါေခါင္လတြင္ ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲကိုက်င္းပၾကပါသည္။ ဤကာလ
သည္ အစဥ္အဆက္လယ္ယာလုပ္ငန္းကို အမ်ားစုလုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကေသာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေခတၱအားလပ္
ခ်ိန္ျဖစ္ေလရာ ေရွးဘိုးဘြားမ်ားက သူတို႔၏သားေျမးမ်ားအတြက္အသင့္ေတာ္ဆံုးအခ်ိန္ကာလကို တမင္
ေရြးခ်ယ္ေပးထားခဲ့သည္ဟု ယူဆစရာရွိေပသည္။

ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ သမိုင္း

     ကရင့္ ဝါေခါင္လျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲသည္ ရည္ရြယ္ခ်က္အေနျဖင့္ က်ယ္ျပန္႔သည္သာမက ကရင္လူမ်ိဳးတို႔၏
သမိုင္းႏွင့္လည္း သက္ဆိုင္မႈမ်ားရွိေနေပသည္။

     ႏွစ္စဥ္ ဝါေခါင္လ (လါေခါင္) ေရာက္တုိင္း မိသားစုမ်ား၊ တစ္နယ္တစ္ေက်းထဲသားမ်ားျပန္လည္စုစည္း
ကာ စိတ္ဝမ္းမကြဲပဲ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကည္ရင္ႏွီး ေသြးစည္းခိုင္ျမဲစြာျဖင့္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ျပန္လည္ထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ရန္၊ စိတ္ဓါတ္ျဖဴစင္စြာထားရွိကာ ေကာင္းျမတ္ေသာကိုယ္က်င့္တရားမ်ားကိုက်င့္ၾကံ၍ မိမိတို႔
၏အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့အေမြအႏွစ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းျပန္႔ပြားေစရန္ လူႀကီးသူမမ်ားမွေန၍ လူငယ္
လူရြယ္သားသမီးေျမးျမစ္မ်ားအား တစ္စုတစ္စည္းတည္းလမ္းညႊန္ဆံုးမၾသဝါဒေပးကာ ေမတၱာပို႔သဆု
ေတာင္းပတၳနာျပဳေပးႏိုင္ၾကေစရန္မ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္က်င္းပရျခင္းျဖစ္ေပသည္။

     ၄င္းျပင္ ဝါေခါင္လသည္ သဘာဝအားျဖင့္မိုးသည္းထန္ၿပီး အစာေရစာလည္းနည္းပါးသည့္ကာလျဖစ္
သည့္အျပင္ အလြန္လည္းေအးခ်မ္းလွသျဖင့္ လူအမ်ားစားေသာက္၍ အလြန္ေကာင္းၾကသည္။ သို႔ရာတြင္
စားသံုးသေလာက္ (အထူးသျဖင့္ငယ္ရြယ္သူမ်ားတြင္) အဆီအသားျဖစ္ကာ ဝၿဖိဳးလာၾကသည္ဟူ၍မရွိသ
ေလာက္ျဖစ္ကာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားဝင္ေရာက္ပူးကပ္ေနသကဲ့သို႔ပင္ ထင္ျမင္ရေလရာ ဝါေခါင္လ (လါ
ေခါင္) ကို ေရွးလူႀကီးတို႔က မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားက်က္စားရာလ (လါဖူ႔ လာနား) ဟုသတ္မွတ္ၿပီး သားသမီး
ေျမးျမစ္၊ လူငယ္လူရြယ္မ်ားအား မေကာင္းေသာဝိဥာဥ္လိပ္ျပာမ်ားမွကြယ္ကာ၍ ထိုကာလ၌ေပါမ်ားေသာ
ေရာဂါအနာမ်ားမွလည္းကင္းေဝးေစဖို႔ရန္ တစ္စုတစ္စည္တည္းစုရံုး၍ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သ ေကာင္းခ်ီး
ေပးၾကျခင္းဟုလည္း ေရွးစာေပမ်ားတြင္ပါရွိေလသည္။

     အဆိုတစ္ခုတြင္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမွ အစုလိုက္အသုတ္လိုက္ ျမစ္ေၾကာင္းမ်ားအ
တိုင္း စုန္ဆင္းေရႊ႕ေျပာင္းၾကရာဝယ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွတိုင္ပင္ကာ ေနာင္သားစဥ္ေျမးဆက္ေရာက္ေလရာ
ရာ၌ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကလွ်င္ အမ်ိဳးအေဆြအခ်င္းခ်င္း မွတ္မိသိရွိႏိုင္ၾကေစဖို႔ရာ အမွတ္အသားျဖစ္ရေလ
ေအာင္ ဓေလ့ထံုးတမ္းအျဖစ္ ထားရွိခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲကိုစတင္ခဲ့ေသာ ႏွစ္
အပိုင္းအျခားကို အတိအက်မသိရေသာ္ျငားလည္း ကရင့္ျပကၡဒိန္အရ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီဟု မွတ္
ယူႏိုင္ေပသည္။

     ေနာက္အဆိုတစ္ခုတြင္လည္း ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ေရွးအခါကေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ၊ ေအးခ်မ္းရာေဒ
သမ်ားသို႔ စုေပါင္းေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၾကရာတြင္ တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းသို႔မေရာက္မီ ဂိုဘီသဲကႏၱာရ (Gobi/
Kobi - အဆံုးမျမင္ရေသာ၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာေတာ) ကိုျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကရာဝယ္ မ်ားစြာေသာအစုတို႔သည္
မေကာင္းေသာ ဝိဥာဥ္လိပ္ျပာ သဲကႏၱာရဘီလူးတို႔၏ (တံလွ်ပ္ကိုေရထင္ေစျခင္းမ်ားအပါအဝင္) လွည့္ဖ်ားမႈ
မ်ားေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကသည္မ်ား၊ ေသဆံုးခဲ့ၾကရသည္မ်ားရွိခဲ့ရာ၌ ခရီးလမ္းကို ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္
လႊားႏိုင္ခဲ့ၾကသည့္လူႀကီးသူမမ်ားမွ ေနာက္ေနာင္တြင္မေကာင္းေသာ ပေယာဂ၊ ဝိဥာဥ္လိပ္ျပာမ်ားႏွင့္ ဒုကၡ
ေဘးဘယာမ်ား၏ရန္မွ ကြယ္ကာေသာဓေလ့ထံုးတမး္တစ္ရပ္ ျဖစ္လာေစခဲ့သည္ဟုလည္း အဆိုရွိပါသည္။
ဤအဆိုကိုေထာက္လွ်င္ ျခည္ျဖဴဖြဲ႔ျခင္းအေလ့သက္တမ္းသည္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးေထာင္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီဟု ဆိုႏိုင္ေပ
သည္။

     ကရင့္ဆိုစကားမ်ားအရ ကရင္တို႔အားဦးေဆာင္လမ္းျပခဲ့ေသာ မုဆိုးႀကီးဖူ႔ေထာ္မဲပါသည္ လမ္းတြင္ခရု
ဖင္ခၽြန္ (ျခည္ျဖဳဖြဲ႕ပြဲတြင္ သရုပ္တူေကာက္ညွင္းထုပ္ဖင္ခၽြန္ကေလးမ်ား ပါရွိသည္) မ်ားကိုေတြ႕ရာတြင္
ခရုကေလးမ်ားတစ္စုတစ္စည္းတည္းေနေသာအခါ ပတ္ပတ္လည္အခၽြန္အတက္မ်ားျဖစ္ေနၿပီး ရန္သူမ်ား
လြယ္လင့္တကူအႏၱရာယ္မျပဳႏိုင္သည္ကို ဆင္ျခင္မိသည့္အျပင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္၌ ကရင္လူမ်ိဳးတို႔ တကြဲ
တျပားျဖစ္လာၾကမည့္အေရးကိုေမွ်ာ္ျမင္မိကာ မွန္မွန္ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုရင္းႏွီး ေသြးစည္းညီညြတ္ေစမည့္
ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲဓေလ့ကို စတင္ေစခဲ့သည္ဟုဆိုပါသည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲဓေလ့၏သက္တမ္းသည္
ႏွစ္ႏွစ္ေထာင္ေအာက္မေလ်ာ့သည္ကိုေတြ႕ရွိရၿပီး ေကာင္းျမတ္ေသာရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ျပည့္စံုေသာ၊
ထိန္းသိမ္းသင့္ေသာ ရိုးရာဓေလ့တစ္ခုျဖစ္သည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္ပါသည္။

(ျခည္ျဖဴဖြဲပြဲေန႔တြင္ ရိုးရာတူရိယာမ်ားကို ပါဝင္တီးခတ္ယွဥ္ၿပိဳင္ ေဖ်ာ္ေျဖၾကမည့္လူငယ္မ်ား)

(ဒုတိယပိုင္းသို႔ ဆက္ရန္) .....

မန္းကိုကို
၂၂၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀

- ဤရက္ပိုင္းအခ်ိန္ကာလသည္ ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲက်င္းပရာကာလျဖစ္ပါသည္။
- မ်ားစြာေသာစာအုပ္စာေပမ်ားတို႔၌ ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲအေၾကာင္း ေရးဖြဲ႕ထားခဲ့ၿပီးၾကၿပီးျဖစ္၍ ဤေဆာင္းပါးတြင္
  မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္မႈမ်ားျမင္ေတြ႕ပါက ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႔ရန္အသိေပးေစလိုပါသည္။
- ၂၁၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀ ေန႔တြင္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ ဆစ္ဒ္ေနၿမိဳ႕ႏွင့္ ၂၂၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀ ေန႔တြင္ မဲလ္ဘုန္းၿမိဳ႕တို႔၌
  ျခည္ျဖဴဖြဲ႕ပြဲမ်ားေအာင္ျမင္စြာက်င္းပသြားၾကေၾကာင္းလည္း ၾကားသိရပါသည္။

6 comments:

  1. ကရင္မေလးေတြကခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာေနာ္...

    ReplyDelete
  2. ကိုမန္း ေရ..

    လူညံ့လို႕ ေျပာလည္း ခံရမွာပဲ.. ကရင္ အသိေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနခဲ့ၿပီးေတာ့ လက္ခ်ည္ ပဲြအေၾကာင္းကို အခုလို ေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့ဘူး..။ ေရးေပးတာ ေက်းဇူးပါ.. ။

    ခင္တဲ့ ကရင္ သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီလက္ခ်ည္ ပဲြကို ဖိတ္တယ္.. ေဝးလြန္းလို႕ မသြားျဖစ္ဘူး..။ ေနာ္ေဝးမွာလည္း တခ်ိဳ႕ ေနရာေတြမွာ ဒီေန႕လုပ္ၾကတယ္.. လို႕ ထင္ပါတယ္..။ ၾကည္ႏူးစရာပဲ..ကိုယ့္ဓေလ့ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႕ လုပ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္..။

    ကိုမန္းေရးတာဖတ္ၿပီး တခုစဥ္းစားမိတယ္.. ျမန္မာျပည္ေတာ့ ကရင္ေတြလုပ္တယ္ေပါ့ေနာ္.. တကယ္လို႕ တရုတ္ ဘက္ကေန အဲလို ဆင္းသက္လာခဲ့တဲ့ ကရင္ လို အျခားေသာ အမည္နဲ႕ လူမ်ိဳးေတြလည္း ဒါမ်ိဳး လုပ္တဲ့ ဓေလ့ တေနရာရာမွာ ဒီကေန႕အထိ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ျမန္မာျပည္သား ကရင္ေတြနဲ႕ မ်ိဳးတူ မ်ားေျပာလို႕ရမလား မသိဘူးေနာ္.. သူတို႕ကေတာ့ တျခားမွာရွိေနေတာ့ အျခား အမည္နဲ႕ ျဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္..။ ထင္တာေတြ ေျပာေနတာပါ..။

    ဆက္ေရးမဲ့ အပိုင္း ၂ ကို ေစာင့္ေနတယ္ ကိုမန္းေရ..။

    မေဗဒါ (၈၈)

    ReplyDelete
  3. စိတ္၀င္စားစရာပဲ။ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေရးပါဗ်ိဳ႕။

    ReplyDelete
  4. AATO - ဆရာ၊ ပထမပိုင္းက သမိုင္းေၾကာင္းကေလးေတြနဲ႔မို႔လို႔ ဖတ္လို႔ေကာင္းေနတာ။ ေနာက္ႏွစ္ပိုင္းက်မွ မ်က္ခြံေဒါက္ေထာက္ၿပီးဖတ္ေနရမယ္ခင္ဗ် :-)

    မေဗဒါ(၈၈) - မညံ့ပါဘူး ဆရာမရယ္၊ က်ေနာ္ေတာင္ ဒီစာကိုစမေရးခင္ ဒီေလာက္မသိခဲ့ပါဘူး။ လက္ခ်ည္တာေတာင္ ဒီႏွစ္မွ တစ္သက္မွာ ပထမဆံုးစခ်ည္ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုညံ့တယ္ပဲ ေျပာရေတာ့မယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွေမြးကတည္းက သိ၊ တတ္လာတာမရွိတာမို႔ စိတ္ထဲေတာ့ ရွက္တာ၊ ရံြ႕တာမရွိပါဘူး။ အခု ကရင္ေတြ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ၾကရၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ခြင့္ရေနၾကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ေျပာခဲ့တဲ့ ေနာင္ဆို ကရင္ေတြကို ျပတိုက္ထဲမွာပဲသြားရွာရလိမ့္မယ္ ဆိုတာ လြဲေခ်ာ္စရာ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္ပါရဲ့။

    ကရင္ဆိုတဲ့နာမည္က ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြေခၚတဲ့ “ကရီယန္” ဆိုတဲ့စကားကေန ဆင္းသက္လာဟန္တူပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံအပါအဝင္ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာ နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စကားေတြ အေတာ္အသင့္ကြဲကုန္တာေတြ ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ ကြဲကြာလာၾကတာပဲ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀၀ ဝန္းက်င္ရွိခဲ့ၾကၿပီကိုး။ တရုတ္ျပည္မွာတင္ သန္း ၅၀ ေလာက္ က်န္ေနေသးတယ္လို႔ ဆိုသူေတြရွိပါတယ္။ သုေတသနလုပ္စရာ၊ ေလ့လာျပဳစုစရာေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ၾကရပါအံုးမယ္။ ကိုယ့္လူေတြ တာဝန္မေၾကႏိုင္ၾကရင္ေတာ့ သမိုင္းေပ်ာက္ဘဝနဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကရအံုးမွာေပါ့။

    ေဆာင္းပါး ဒုတိယအပိုင္းကေတာ့ အေပၚမွာေျပာသလိုပဲ ပ်င္းစရာေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္ ခင္ဗ်။ အဓိပၸယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္အပိုင္းေတြ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

    blackroze - ကရင္မကေလးေတြ ခ်စ္စရာေကာင္းဆို ေဆာင္းပါးေရးတဲ့လူကိုပဲၾကည့္ေလ၊ ပံုမွာျမင္တယ္မဟုတ္လား .. ပင္လယ္နတ္ဘုရားလို သံုးခြလွံတံႀကီးကိုကိုင္၊ ေဘးမွာက နဂါးႀကီးနဲ႔ေလ။ စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္တူတာပါပဲ။ ပင္လယ္ထဲကေန ကုန္းေပၚတက္လာလို႔သာ နဂါးကို နားကားတဲ့ ေတာ္ဝင္ဝက္အသြင္ ေျပာင္းထားရတာလို႔ သေဘာထားပါတယ္။

    လာအားေပး မွတ္ခ်က္ေရးၾကသူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကိုယ္ရွာစုစည္းတင္ျပလိုက္တာ အက်ိဳးနည္းနည္းရွိသြားရင္ပဲ ဝမ္းသာလွပါၿပီ။

    ReplyDelete
  5. ဇူးက တိုင္းရင္းသားေတြ ဓေလ႔ကို တအားစိတ္ဝင္စားတယ္... ဖတ္ရလို႔လည္း ေက်းဇူးပါ...ကိုမန္းေရ...

    ReplyDelete
  6. က်၀့္ စ၀္စ၀္(မန္းကိုကို) ဆ္ုဂုဏ္ဟွ၀့္ ။ယ္ုမ္ုအင္းဏင္ဏီ ့ထါင္လ္ု ့ယ္ုဖာဲ ဘ္ု အို၀္ဏယ့္ီယွဴးမု္လာ့ဆာ္။

    ReplyDelete