ဘရိတ္အုပ္ထားမယ္ ေစာလားပြယ္

     ဒီတစ္ခါေတာ့ မႏွစ္ကစၿပီး ျမဝတီ ၊ ဘုရားသံုးဆူကိစၥေတြနဲ႔ ေရပန္းစားလာခဲ့တဲ့ DKBA အဖြဲ႕နဲ႔

ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေစာလားပြယ္တို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ နည္းနည္းေရးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။

အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ေျပာဖို႔ေစာေသးေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ေနရာမွာေတာ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာအရ နည္းနည္း

ရုပ္လံုးေပၚလာၿပီမို႔ ေရးသင့္တယ္လို႔ ယူဆမိလို႔ပါ ။

     ပထမဆံုး အေနနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္က ရင္းႏွီးတဲ့ပံုစံနဲ႔ “ေစာလားပြယ္” လို႔ ေခၚတာဟာ အခ်ိဳ႕လူ

ေတြအတြက္ေတာ့ ရိုင္းေနႏိုင္ပါတယ္ ။ ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ အခ်ိဳ႕သူေတြအေနနဲ႔ ဒီနာမည္ကို

မေခၚပဲ “အဖူး (အဖိုး)” လို႔ ေခၚၾကတာကိုၾကည့္ရင္ သူတို႔ရဲ့ ေလးစားမႈအတိုင္းအတာကို ကရင္

လူမ်ိဳး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခန္႔မွန္းနားလည္ၾကည့္လို႔ ရႏိုင္လို႔ပါ ။

     ကရင္လူမ်ိဳးေတြမွာ ေတာ္ရံုရာထူးရာခံ အဆင့္ေတြကို ျပည္မက ေခၚသလိုပဲ ဥကၠ႒ ၊ အတြင္း

ေရးမႉး ဒါမွမဟုတ္ ဆရာလို႔ ေခၚတတ္ၾကပါတယ္ ။ “အဖူး (ဖူ႕)” လို႔တပ္ၿပီး အေခၚခံရသူေတြဟာ

တန္းျမင့္အရာရွိေတြနဲ႔ အထက္ပိုင္းအဆင့္ရွိသူလို႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ နားလည္သေဘာေပါက္လို႔

ရပါတယ္ ။ ဥပမာ KNU က ဗဟိုေကာ္မတီ အဖြဲ႕ဝင္အဆင့္မ်ိဳးေတြမွာ ေခၚၾကတာ ေတြ႕ရပါမယ္ ။

     သမိုင္းမွာလည္း သထံုမႏူဟာမင္းဆီမွာ ခစားခဲ့တဲ့ “ဖူ႕ဒိုက္ေကာ္” အမတ္ ၊ အင္းဝအထိ သြား

ေရာက္ပညာသင္ယူၿပီး ကေန႔ ကရင္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းစာကို ျပန္ေဖၚထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ ရဟန္းေတာ္

“ဖူ႕တာမိုက္” ၊ ေကာ့ကရိတ္ နယ္တဝိုက္မွာ အဂၤလိပ္တပ္ေတြကို ဒါး ၊ လွံေတြနဲ႔တင္ ရဲရဲေတာက္

တိုက္ရင္း က်ဆံုးသြားခဲ့တဲ့ “ဖူ႕မာန္ပ်ံ” စသည္ျဖင့္ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္ ။

     ဒီေလာက္နဲ႔ မရပ္ေသးပါဘူး ။ ကရင္ဘုရင္ေတြကိုလည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ နာမည္ေရွ႕က ဂုဏ္

ပုဒ္အေနနဲ႔ “ဖူ႕(ဖူး)” လို႔ပဲတပ္ၿပီး ေခၚေဝၚၾကပါတယ္ ။ ဒါနဲ႔ဆက္စပ္ရင္ ကရင္ေတြရဲ့ စကားအသံုးအ

ႏႈန္းမွာ you နဲ႔ me လိုပဲ “နင္” နဲ႔ “ငါ” လို႔ သံုးၾကတာမို႔ ျပည္မက လူေတြအတြက္ ရိုင္းေကာင္းရိုင္း

ေနမွာျဖစ္ေပမယ့္ ခုလိုသိလာရင္ေတာ့ နားလည္ေပးလို႔ ရၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္ ။ တဖက္က

လည္း ဒီကေန႔ေခတ္ မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္ရင္ ကရင္ေတြအတြက္ ဘာသာစကားခ်ဲ႕ထြင္မႈေတြ လိုအပ္ေန

ေသးတယ္လို႔ ယူဆခ်င္ရင္လည္း ယူဆႏိုင္ပါတယ္ ။ (က်ေနာ့္ တစ္ေယာက္ထဲ သေဘာအရေတာ့

လိုတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္) ။

     ေစာလားပြယ္အေၾကာင္း ျပန္သြားရေအာင္ ။

     ပထမဆံုးအေနနဲ႔ DKBA အဖြဲ႕ကိုၾကည့္ရင္ ျဖည့္ဆည္းစရာ အမ်ားႀကီးလိုေနေသးတဲ့အဖြဲ႕လို႕

အၾကမ္းဖ်င္းျမင္မိပါတယ္ ။ သူခ်ည္းေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ၊ အျခားဖက္ေတြမွာ ခၽြတ္ခ်ံဳက်ေနလို႔

အဖတ္ဆည္စရာ အမ်ားႀကီးလိုေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြလည္း တင္းၾကမ္းေပါ့ ။ (အဲဒီကိစၥကိုေတာ့ ဒုတိယ

ပို႔စ္အေနနဲ႔ ေျပာပါမယ္) ။

     ဒါေပမယ့္ ေစာလားပြယ္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဒီကေန႔ DKBA အဖြဲ႕ကိုၾကည့္ေတာ့ လတ္တေလာ

အလြယ္တကူ ျမင္မိတာေတြက -

**   ျမဝတီနဲ႔ ဘုရားသံုးဆူမွာ “အရပ္သား” ေတြကိုညွာၿပီး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းလုပ္သြားခဲ့တာ ေတြ႕

ရပါတယ္ ။ (သူ႕အဖြဲ႕နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ သိကၡာခ်ခ်င္လို႔ျဖစ္ေစ ၊ ဝါဒျဖန္႔တာျဖစ္ေစ ၊ ရႈတ္ခ်ေရးထားတာ

ေတြ ရွိႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒါမ်ိဳးေတြက ယံုဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ပါ ၊ ပိုင္းျခားျမင္ႏိုင္သူေတြ

အတြက္ကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္အခ်ိဳ႕ကလြဲရင္ က်ေနာ္ေျပာတာကို လက္ခံရတာ အခက္အခဲမရွိလွဘူးလို႔

ယူဆပါတယ္) ။

**   ဒါေတြနဲ႔ တစ္ဆက္ထဲမွာ ထုတ္ျပန္ခ်က္ ၊ အင္တာဗ်ဴးေတြလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ အျမတ္ရယူႏိုင္

ခဲ့တာ ေတြကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္ ။ မၾကာခင္က ဖတ္မိတဲ့ သူရဲ့ထုတ္ျပန္ခ်က္ သေဘာထားေတြ

ထဲမွာလည္း စစ္ေရးပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အျမင္ရွိတယ္လို႔ နားလည္လက္ခံလို႔ရႏိုင္တဲ့အခ်က္

ေတြ အေတာ္အသင့္ပါတာ ေတြ႕ရပါတယ္) ။

**   ေနာက္ပိုင္း (ဖလူးေဒသအပါအဝင္) တိုက္ပြဲေတြမွာလည္း စစ္ေရးအရ အထက္စီးယူထားႏိုင္

တာကို ေတြ႕ရတဲ့အျပင္ ခုခ်ိန္အထိလည္း ျပည္မစစ္တပ္ကို စစ္ေရးအရ ဆက္တိုက္ ဖိအားေပးေနႏိုင္

တာကို ေတြ႕ေနရျပန္ပါတယ္ ။

     ဒါေတြအားလံုးကို ျခံဳၾကည့္ရင္ ေစာလားပြယ္အေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္လုပ္ကိုင္ေနခဲ့တာေတြဟာ ေအာင္

ျမင္တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ခ်ီးက်ဴးေထာပနာျပဳဖို႔ထက္ ေထာက္ျပေဝဖန္

ဖို႔ကို စိတ္ဝင္စားလို႔ ျမင္တာေတြ နည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္ ။

     လိုရင္းကို ျခံဳေျပာရရင္ေတာ့ “လက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ အေနအထားရဲ့အရွိန္ကို ထိန္းထားသင့္တယ္

(တနည္းအားျဖင့္) ဘရိတ္နည္းနည္း အုပ္ထားသင့္တယ္” လို႔ ေျပာခ်င္ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္ ။ ဒါ

ဟာ အားလံုးကို ရပ္တန္႔လိုက္ဖို႔ ေျပာတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ လက္ရွိရထားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကိုေရ

ရွည္ထိန္းထားႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေရွ႕တက္မယ့္ ေျခလွမ္းေတြကို သိပ္မက်ဲပဲ ၊ လိုအပ္ေနတာေတြ

ကို ဟန္ခ်က္ညီညီ ထိန္းသိမ္းလုပ္သြားဖို႔ပါ ။ ဒါ့ျပင္ ဒီ “လိုေနတာေတြ” ဟာလည္း လက္ေဖ်ာက္

တစ္ခ်က္တီး အခ်ိန္အတြင္း ျဖစ္မလာႏိုင္တာေတြမို႔ အားလံုးကိုထည့္ၿပီး ခ်ိန္ဆတြက္ခ်က္တာမ်ိဳး

ေတြနဲ႔ သတိထား ထိန္းခ်ဳပ္ လုပ္ကိုင္ဖို႔ကို ဆိုလိုတာပါ ။

     အေသးစိတ္ေတြကို ေနာက္ပို႔စ္မွဆက္ေရးပါဦးမယ္ ။ ေလာေလာဆယ္ အၾကမ္းဖ်င္းေျပာရရင္

ေတာ့ -

##   သူပုန္ဆိုတာလည္း တစ္ခ်ိန္မွာ အစိုးရ သို႔မဟုတ္ အစိုးရရဲ့ အစိတ္ပိုင္းတစ္ပိုင္း ျဖစ္လာတတ္

တာမ်ိဳးပါ ။ ဒီေတာ့ စစ္ေရး ၊ စီးပြားေရး ၊ ႏိုင္ငံေရး ၊ စီမံခန္႔ခြဲေရး စသည္ျဖင့္ ဘက္စံုလုပ္ကိုင္လႈပ္

ရွားႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္ ။ အရိုးရွင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ စစ္ေရးတစ္ခုထဲ ေအာင္ျမင္ရံုနဲ႔ မၿပီးေသးပါ ၊

ပြဲသိမ္းတိုက္ပြဲကုိ ႏိုင္ငံေရးကပဲ ေပးႏိုင္ပါတယ္ ။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ စီးပြားေရးရွိမွလည္း ရပ္တည္ႏိုင္

မယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိပါ ။

##   လက္ရွိအေနအထားမွာ အရွိန္ရတုန္း အျခားအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ဖို႔ ၊ အရင္ကပ်က္

ခဲ့တဲ့ DKBA ရဲ့နာမည္ကို အဖတ္ဆည္ဖို႔ ၊ လက္ရွိ လႈပ္ရွားေျပာင္းလဲေနတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္နဲ႔

DKBA ေတြၾကားမွာ (ဟသၤာကိုးေသာင္းဇာတ္ မျဖစ္ေအာင္) ညင္ညင္သာသာျဖစ္ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဖို႔ ၊

ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔လည္း အနည္းဆံုး ဆက္ဆံေရးအဆင္ေျပႏိုင္ဖို႔ ေတြအပါအဝင္ လုပ္စရာေတြ ၊ လုပ္လို႔

ရတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္ ။

##   ဒါေတြကို အေကာင္အထည္ေဖၚရာမွာ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ခ်ည္းမဟုတ္ပဲ ျမန္မာ

ျပည္တစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ကို ၊ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန အေထာက္အကူျပဳႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း

ရွိသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ၊ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကို အမွားနည္းနည္းနဲ႔ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားဖို႔ ၊

နည္းလမ္းရွာဖို႔ကို ေစတနာနဲ႔ (ၾကားၾကား မၾကားၾကား) အေဝးကေန လွမ္းေအာ္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ .......

ျပည့္စံုပါေစ (ေဒါင္ပိုင္လားဆိုင္ဒ္)

မန္းကိုကို

၂၈ ၊ ၀၅ ၊ ၂၀၁၁

**   က်ေနာ့္ပို႔စ္ဖတ္ရင္း တြဲဖတ္ဖို႔အတြက္ ေအာက္ကလင့္တစ္ခုကို ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ဒီပို႔စ္နဲ႔ သိပ္မဆိုင္လွသလို

ေဆာင္းပါးရွင္ “ဖူးဒို” နဲ႔လည္း သေဘာထားေတြ အျမဲတိုက္ဆိုင္လွတယ္ မဟုတ္ေပမယ့္ သူေရးထားတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္အခ်ိဳ႕

က စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာမို႔ပါ ။ (Link)