စိတ္ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို ေငးေမာၾကည့္မိတဲ့ တစ္ခဏ

   Facebook ေပၚမယ္ ဟိုၾကည့္လည္း မည္းမည္း သည္ၾကည့္လည္း မည္းမည္း လုပ္ေနၾကတာျမင္လို႔

စိတ္ထဲေပၚတာ ခ်ေရးျဖစ္တယ္ ။

   မေလးရွားမွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ ဖိႏွိပ္သတ္ျဖတ္ ညွင္းဆဲခံေနရတာကို ဝမ္းနည္းတဲ့ အ

ထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အမည္းေရာင္ profile ေတြတင္ၿပီး ဆႏၵေဖၚထုတ္တာ ၊ စာနာေၾကာင္းျပတာ ၊ တစ္

စိတ္တစ္ဝမ္းတည္းရွိေၾကာင္း ပံုေဖၚေနၾကတာလို႔ေတာ့ နားလည္ရတယ္ ။

   အေကာင္းပိုင္းအေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ စည္းလံုးၿပီး ယိုင္းပင္းၾကတယ္ဆိုတာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ ေလာ

ကပါလတရားရဲ့ အစိတ္အပိုင္းကို အေကာင္ထည္ေဖၚၾကတာမို႔ ႀကိဳဆိုသင့္တာ အမွန္ပါ ။ ဒါတင္မက

အတိတ္က နာမည္ေကာင္း နာမည္ဆိုးေတြနဲ႔ လူသိမ်ားခဲ့ၾကသူေတြကပါ ႏႈတ္အား ဓနအားနဲ႔ ဝင္လာ

ၾကတာဟာလည္း မဂၤလာတစ္ပါးပါ ။ ၾကည့္လိုက္ရင္ စိတ္ၾကည္ႏူးစရာေတြနဲ႔ သိုက္ဝန္းေနတဲ့ တဒဂၤ

တာေလးေပါ့ ။

   စိတ္ခ်မ္းသာစရာေတြဟာ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေရာက္မလာတတ္ပဲ ၊ ေရာက္လာတဲ့ အခါေတြမွာလည္း

လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ျပန္ထြက္သြားတတ္တဲ့ သေဘာသဘာဝလည္း ရွိေကာင္း ရွိလိမ့္မယ္ ။ သို႔ေသာ္

က်ေနာ္ကေတာ့ ေရာင္စံုမီးေတြေနာက္က ေဆးကြာေနတဲ့ နံရံေတြ ၊ ရယ္သံလြင္လြင္ေတြေနာက္က

စိမ့္စီးေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ဂရုတစိုက္ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ျဖစ္မိလို႔လားေတာ့ မသိပါ ၊ ၾကည္ႏူး

စရာေတြဟာ ကႏၱာရအလယ္မွာ စိုက္ထူထားတဲ့ စည္းရိုးတိုင္ က်ဲက်ဲကေလးေတြလို ျမင္မိတယ္ ။

ဒါကိုေထာက္ၿပီးေျပာရင္ေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ဝိုင္းဆန္႔က်င္သင့္တဲ့ အဆိုးျမင္ဝါဒီတစ္ေယာက္လည္း

ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္ ။ (ကိုယ့့္နဲ႔ သံစဥ္တူတီးခတ္သူေတြ နည္းေနမယ္ဆိုရင္ေပါ့ေလ) ။

   ခက္တာတစ္ခုက က်ေနာ္ဟာ ခုလက္ရွိ အခ်ိန္အတိုင္းတာ ကာလေလးမွာ ရွင္သန္ေနၿပီး ၊ ဒီအ

ခိုက္အတန္႔ေလးကိုပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ အာရံုစိုက္ေနေပမယ့္ ၊ မ်က္ေမွာက္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေန

တာေတြကိုေတာ့ မ်ားစြာေသာအခ်ိန္ေတြမွာ လက္လွမ္းမီသမွ် တစ္ဆံုးတစ္ဆကို မေမ့မေလ်ာ့

ေပါင္းစပ္ထည့္သြင္း တြက္ခ်က္မိေနတတ္တယ္ ။ ဒါေတြကပဲ ျမင္ျမင္သမွ်ကို မလွမပျဖစ္ေစမႈေတြ

ျမစ္ဖ်ားခံလာတာလို႔ နာမည္တပ္ရမယ္ထင္ရဲ့ ။

   အခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ မေဝးလွေပမယ့္ ၊ အခ်ိဳ႕မ်ားအတြက္ေတာ့ တစ္သက္စာ ၾကာျမင္ခဲ့တဲ့ ကာလ

တုန္းကေပါ့ ။ က်ေနာ့္မိသားစု အသိုင္းဝိုင္းထဲက တစ္ေယာက္ေသာသူဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံနယ္စပ္ကို

ေရာက္သြားခဲ့တယ္ ။ ေျပာင္းခင္းေတြထဲ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ ေခၽြးနဲ႔အခ်ိန္ကာလ ႏွစ္ျမဳပ္ၿပီးတဲ့အခါ အိမ္ျပန္

ဖို႔ စိတ္ကူးဝင္လာခဲ့တယ္ ။ သူ႕ရဲ့ ႏွစ္ႏွစ္တာ လုပ္အားခေတြကို စုေဆာင္းသိမ္းဆည္းေပးထားတဲ့

အလုပ္ရွင္ရဲ့ “မင္း ပိုက္ဆံယူမလား ေသနတ္ယူမလား” ဆိုတဲ့ စကားေနာက္မွာ ၊ ညတြင္းခ်င္း အ

သက္လုၿပီး ျပန္ေျပးခဲ့ေတာ့တယ္ ။ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရတာလား ၊ အေၾကာက္လြန္တာလား သိပ္မေသ

ခ်ာေပမယ့္ ၊ လူမသိသူမသိ အသက္ဆံုးပါးသြားႏိုင္တာကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အလား

လာတစ္ခုေပါ့ ။ သိပ္မၾကာေသးတဲ့ ႏွစ္ေတြတုန္းက ေျပာင္းျခံလုပ္သားအခ်ိဳ႕ကို သူခိုးလို႔စြပ္စြဲၿပီး

ေသနတ္နဲ႔ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို သတင္းထဲ သတိထားမိသူေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိမယ္ ။

   ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာခဲ့တဲ့အျဖစ္က ႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ဝန္းက်င္ ရွိခဲ့ပါၿပီ ။

   ဒါကို ျမန္မာျပည္ အလုပ္သမားေတြရဲ့ လံုျခံဳမႈကင္းမဲ့ေနတဲ့ ျပယုဂ္တစ္ခုအျဖစ္ ေျပာျပခ်င္တာပါ ။

   အဲသည္ေနာက္ပိုင္းမွာေကာ ဘာေတြ ျဖစ္လာခဲ့သလဲ ။

♦  ပထမတစ္ခု ၊

   တစ္ေနရာေလးပဲကြက္ၿပီး ေျပာပါမယ္ ။

   မဲေဆာက္-ဘန္ေကာက္တက္တဲ့လမ္းမွာ ထိုင္းရဲကင္းေတြ ရွိပါတယ္ ။ ေဟြးေယာင္လို႔ေခၚတဲ့

ေတာင္တန္းအလယ္ ရြာမွာထိုင္ထားတဲ့ စခန္းကေတာ့ နာမည္အႀကီးဆံုးေပါ့ ။ ကားေတြနဲ႔ပါလာ

တဲ့ ျမန္မာျပည္က တရားမဝင္သူေတြကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ရာမွာ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲခဲ့တယ္ေလ ။

   ဒီလို အဖမ္းခံရသူေတြထဲ ေယာက္်ားေရာ မိန္းမေတြပါ ပါတာေပါ့ ။

   ေယာက္်ားေတြအတြက္ ေပါင္းႏႈတ္ျမက္ရွင္းကအစ ခိုင္းလို႔ရတာခိုင္းရင္း ၊ မိန္းမေတြကိုလည္း ည

ဖက္ အလိုရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ လာလာေခၚၾကသေပါ့ ။ အဓၶမအႏိုင္အထက္လုပ္တယ္ ၊ မုဒိမ္းက်င့္

တယ္ ေခၚမလားကေတာ့ စာဖတ္သူရဲ့ သေဘာပါဗ်ာ ။ ေနာက္ပိုင္းမယ္ တက္လာသူရပ္မသြားပဲ ပို

ေတာင္မ်ားလာလို႔ ဖမ္းမိတဲ့အထဲက အေခ်ာဆံုး အလွဆံုးေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ ေျခေတာ္တင္ခဲ့ၾကတယ္

လို႔ ဆိုတယ္ ။

   ဒီလိုၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ရာကဏာန္းလား ၊ ေထာင္ကဏာန္းလား ၊ ေသာင္းကဏာန္းလား

ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ ။ ၾကံဳခဲ့ဖူးသူေတြကို ေက်ာေလးသပ္ၿပီး ၊ သူ႕အတြက္ ျမန္မာျပည္ အသိုင္းအဝိုင္း

မွာ ေခါင္းမေဖၚရဲမယ့္ အျဖစ္ေတြကို ‘ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ခ်ျပပါ’ဆိုၿပီး သြားလုပ္လို႔ရမယ္လို႔လည္း

မေမွ်ာ္လင့္ေကာင္းပါ ။

   ဒါတင္မက ၊ ေျခလ်င္ခိုးဝင္ၾကရာက ေတာထဲမွာ အစာျပတ္ၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္ေလးပိုက္လ်က္ အ

သက္ေပ်ာက္ရသူ ၊ အေအးခန္း ကြန္တိန္နာေတြထဲ မြန္းၾကပ္ၿပီး ဆံုးပါးရသူ ၊ အသီးႏွံေတြေအာက္

ပုန္းခိုလိုက္ပါရာက ရဲေတြရဲ့ သံခၽြန္ေတြနဲ႔ထိုးဆြ စစ္ေဆးတာနဲ႔ၾကံဳရာမွာ အသံမထြက္ရဲပဲ ႀကိတ္ခံေန

ရာက ဘန္ေကာက္ကို အသက္မပါပဲ ေရာက္ခဲ့ရသူ ၊ ပြဲစားကယ္ရီေတြနဲ႔လိုက္သြားၿပီး ဘယ္လိုဘာမွ

သတင္းမရေတာ့သူေတြကို စာရင္းေတြသာ ေကာက္ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္ နယ္စပ္မွာ စာရင္းဌာနတစ္ခု

ေလာက္ ဖြင့္လို႔ရႏိုင္မယ့္ ပမာဏေတြ ရွိေနခဲ့တယ္ ။

   သတိျပဳစရာတစ္ခုကေတာ့ ၊ အဲဒီလို ဒုကၡေပးခဲ့သူ အမ်ားစုဟာ ဒီကေန႔အထိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္

ရွိေနၾကဆဲပါ ။ အခ်ိဳ႕ဆို အာဏာရွိသူ ဓနဥစၥာႂကြယ္ဝသူေတြ ၾသဇာရွိသူေတြေတာင္ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ ။

   ဒီေတာ့ ဝမ္းမနည္းဘူးလား ၊ စာနာယိုင္းပင္း အားေပးကူညီမႈေတြ မလုပ္ခ်င္ဘူးလားလို႔ ေမးစရာ

ေတြ ျဖစ္လာမယ္ ။ ခုေနခါမွာ လမ္းခရီးမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ ဒါလိုအေျခေနမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီး နည္းပါး

သြားၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ေငြေၾကးနဲ႔ စာရြက္စာတန္း အခက္ခဲေတြေၾကာင့္ ပေပ်ာက္သြားဖို႔ေတာ့ အေဝးႀကီး

လိုေနပါေသးတယ္ ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ျပည္မအတြင္းမွာလည္း ၊ အိမ္အကူအလုပ္ကို ပင္တိုင္ထား လုပ္ကိုင္

ေနၾကရတုန္းျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ မတူတဲ့ ဖိႏွိပ္ညွဥ္းပန္းမႈေတြ ဒုကၡဆင္းရဲေတြ ရွိေနဆဲ

ပါ ။ စိတ္ဒဏ္ေဟာင္းေတြကေတာ့ လိႈက္စားေနဆဲပါ ။ မၾကာေသးခင္က ကယ္တင္ခံခဲ့ရတဲ့ ၁၂ ႏွစ္

အရြယ္ ကေလးမေလးအျဖစ္က ဒါေတြကို သတိေပးေနပါတယ္ ။ စာနာယိုင္းပင္းလိုတယ္ ဆိုရင္ သိ

ႏိုင္ေအာင္လို႔ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္စာ လက္ဆင့္ကမ္းေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ေတြးဆ ဆံုးျဖတ္ၾကပါ ။

   အဲ သို႔ေသာ္ ၊ တစ္ခုေတာ့ ထပ္ျဖည့္ခ်င္ပါတယ္ ။ ဖတ္ေနတဲ့သူ ဖီလင္မ်ား ငုပ္သြားရင္လည္း

ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ အဲဒါကေတာ့ အေပၚက ဆိုခဲ့တဲ့ သားေကာင္အမ်ားစုဟာ ကရင္ေတြ ျဖစ္ၾက

ပါတယ္ ။ မေလးရွားေလာက္ အၾကင္နာမိုးေတြ ရြာသြန္းမၿဖိဳးႏိုင္သူေတြအတြက္ မသိပဲနဲ႔ ကူညီ

လိုက္ရတယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ပါ ။

♦  ဒုတိယတစ္ခု ၊

   ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ စူနာမီဒဏ္ ခံခဲ့ၾကရစဥ္က ‘ဖန္င’ေဒသလိုေတြဖက္မွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ

လည္း ေသဆံုးမႈေတြရွိခဲ့ၿပီး ပိုင္ရွင္မဲ့ ရုပ္အေလာင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ဖူးတာ အေတာ္မ်ားမ်ား

က သိၾကပါလိမ့္မယ္ ။

   ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ အဓိကထားခ်င္တာက ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ဖက္ပိုင္းက ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းပါ ။

   သိန္းကဏာန္း မရွိရင္ေတာင္ ၊ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြဟာ ဒီလုပ္ငန္းထဲမွာ လုပ္ကိုင္

ေနၾကပါတယ္ ။ အလုပ္ၾကမ္းတာ အသာထားလို႔ ျမန္မာျပည္သားေတြ ဒုကၡေရာက္ရတာကိုပဲ ေျပာပါ

ရေစ ။

   ေရာင္းစားခံရတာ ၊ လစာ မရတာ ၊ ရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ခံရတာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အသက္ပါ ဆံုးၾကရတာ

ဟာ မနည္းပါဘူး ။ စာရင္မရွိ အင္းမရွိနဲ႔ သတင္းေတြလည္း ေရွာေရွာရႉရႉ ထြက္လာတဲ့ေနရာမဟုတ္လို႔

သတိျပဳမိမႈ နည္းပါးေနၾကတာပါ ။ အခု မေလးရွားမွာ ျဖစ္ေနတာနဲ႔ မတူရင္သာေနမယ္ ၊ သက္သာ

ေလ်ာ့ပါးတဲ့ အေနအထားမွာ မရွိပါဘူး ။ သနားညွာတာ ကူညီခ်င္သူေတြအတြက္ အင္မတန္ႀကီးမားတဲ့

လုပ္ကြက္ႀကီးပါပဲ ။

   ဒီေနရာမွာလည္း မေျပာမျဖစ္ ေျပာေတာ့ ေျပာသင့္တယ္ထင္ပါတယ္ ။

   အဲဒါကေတာ့ ၊ အဲဒီဒုကၡေရာက္ေနၾကရတဲ့ ေရလုပ္သားအမ်ားစုဟာ မြန္လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္ ။

အခ်ိဳ႕လူေတြအတြက္ က်ေနာ္မေျပာျပလို႔ မသိရပဲ မွားယြင္းကူညီမိၿပီး ေနာင္မွ ေနာင္တေတြ ရေနမွာစိုး

လို႔ အသိေပးတာပါ ။

♦  တတိယကေတာ့ လူကုန္ကူးခံရသူ ၊ အေပ်ာ္အပါးနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈလုပ္ငန္းေတြမွာ ေရာင္းစားခံရသူေတြ

အပါဝင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာက္ရွိေနၾကေတြပါ ။ သူတို႔ေတြဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အမ်ားဆံုးနဲ႔ တရုတ္

မေလးႏိုင္ငံေတြကအစ ကမာၻအႏွံ႔ထိေအာင္ေတာင္ ပ်ံ႕ႏွံေနၾကတယ္ဆိုတာ အခ်ိဳ႕လည္း ယံုခ်င္မွယံုလိမ့္

မယ္ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ့ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အစြန္အဖ်ားေလးေလာက္ သိခြင့္ရခဲ့

တာမို႔ လက္ဆုတ္လက္ကိုင္ ေျပာရဲတာပါ ။

   ဘယ္လိုပဲဆိုဆို ကူညီမႈနဲ႔ ကယ္တင္ဖို႔ရာ လိုအပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ သမီးပ်ိဳေတြက အမ်ားႀကီးမွ

အမ်ားႀကီးပါ ။ စာနာယိုင္းပင္းမယ့္သူေတြလည္း မနည္းဘူးလို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္ ။ သတိထားစရာ တစ္

ခုကေတာ့ - သူတိုထဲကအခ်ိဳ႕ဟာ ဝမ္းေရးအတြက္ ရုန္းမထြက္ႏိုင္သလို ၊ အခ်ိဳ႕အတြက္လည္း ဝင္ေငြ

ေၾကာင့္ ဒါကိုပဲ တြယ္တာေနမႈေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။

   သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ထပ္ကြန္႔စရာတစ္ခုက ဒီက႑မွာ က်င္လည္ေနရသူ အမ်ားစုဟာ ရွမ္းနဲ႔ ရွမ္းတ

ရုတ္ အမ်ိဳးသမီးေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ ဒီလူေတြဟာ သိပ္အေရးမႀကီးလွဘူးလို႔ ယူဆသူေတြ ကူညီစရာ

ေရြးခ်ယ္ရာမွာ အေထာက္ကူျဖစ္ေအာင္လို႔ ေျပာျပတာပါ ။

   တစ္ခါ ၊ အေပၚကကိစၥ (၃) ခုစလံုးမွာ တူညီတဲ့ အေနထားေလးတစ္ခုကိုလည္း ေျပာျပထားခ်င္ပါ

တယ္ ။ အဲဒါကေတာ့ အကူညီမေတာ္ မတတ္လို႔ ၊ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွရင္ ကိုယ္ပါ ဓါးစာ

ခံျဖစ္သြားတတ္တာကိုပါ ။ ဘယ္လိုေတြ အခက္ခဲရွိရွိ ကူညီမယ့္သူေတြေတာ့ ရွိလာဦးမယ္လို႔ ယံု

ၾကည္ပါတယ္ ။

   ဒါ့ျပင္ တကယ္တန္း ကူညီခ်င္တယ္ဆိုရင္ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္ ။

   ကရင္နဲ႔ရွမ္းမွာ တစ္သိန္းေက်ာ္ ၊ ကခ်င္မွာ ၈ ေသာင္း ၊ ရခိုင္မွာ .. အဲ ခင္ဗ်ားထင္တဲ့ အေရတြက္

အတိုင္းပါပဲ ။ ဘယ္သူေတြလည္း ခင္ဗ်ားလည္း သိၿပီးသားပါ ။ ေနာက္ၿပီး ျပည္တြင္းမွာတင္ မိုင္းေတြ ၊

မိုးေလ လ်ိဳေျမွာင္ေတြၾကားမွာ ပုန္းေအာင္းေရွာင္တိမ္းေနၾကရတဲ့ လူအေနတြက္ဟာလည္း ေသာင္းက

ဏန္းကို ရွိေနတာပါ ။ ဒုကၡေရာက္မေရာက္ဆိုတာထက္ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ကို ေသေၾကေနၾကရတာပါ ။

သူတို႔ေတြထဲ အကူညီဆိုတာ ေဝလာေဝး မေတြ႕ဖူးသူေတြေတာင္ရွိသလို ၊ အကူညီေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ေန

ရသူေတြမွာလည္း ဘဝအခြင့္အလမ္းနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့ေနတာေတြက တကယ့္စိန္ေခၚမႈႀကီးေတြပါ ။

ခုတေလာ ေျပာေနၾကတဲ့ မေလးရွားအတြက္ ေဒၚလာတစ္သိန္းေလာက္ လႉတယ္ဆိုတာမ်ိဳးဟာ ဒီလူ

ေတြအတြက္ ဆင့္ပါးစပ္ ႏွမ္းပက္တဲ့ ပမာဏေလာက္သာပါ ။

  ျပည္တြင္းကလူေတြ သတိမထားမိေပမယ့္ ၊ ႏိုင္ငံတကာက ကူညီေနခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀-၃၀ ၾကာခဲ့

ပါၿပီ ။ ျပည္တြင္းမွာ မသိတာလား ၊ မသိခ်င္တာလား ၊ စိတ္မဝင္စားတာလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ တန္ဖိုးနည္း

ကုန္ပစၥည္းေတြလို သေဘာထားၾကသလားေတာ့ က်ေနာ္လည္း သိပ္မသဲကြဲမိပါ ။

   ေနာက္ဆံုးလိုရင္း မေလးရွားဖက္ ျပန္လွည့္ရေအာင္ ။

   က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ အစပိုင္းမွာ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ၊ ဝိုင္းဝန္းကူညီၾကတယ္ဆိုတာ အင္မတန္ ေကာင္း

ပါတယ္ ။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕ဘဝကို နည္းနည္းၾကည့္ရေအာင္ပါ ။

●  မေလးရွားမွာ ရာဇဝတ္မႈ ေပါမ်ားတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ အစဥ္တစိုက္ ေျပာေနခဲ့တဲ့ကိစၥပါ ။

   တေလာက နာမည္ႀကီးသြားတဲ့ စလာရန္း (Selayang) ၿမိဳ႕နယ္ဟာလည္း ဒုစရုိက္မႈေတြ မ်ားလာ

တယ္ဆိုတာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ သတင္းစာမွာေတာင္ ပါလာဖူးပါတယ္ ။ ခုတေလာ ဒီၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေသ

နတ္ပစ္မႈ၄ မႈဆက္တိုက္ျဖစ္ၿပီး လူအခ်ိဳ႕ေသတာနဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ လူ ၃ ေယာက္ ဆက္တိုက္ေသၿပီး

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ပါ ပါပါတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြလည္း ရွိေနပါတယ္ ။ အဲဒီျဖစ္ရပ္ေတြထဲ ျမန္မာျပည္

သား တစ္ေယာက္မွ မပါပါဘူး ။ ဒါဟာ ၂ ပတ္အတြင္း အလြယ္တကူရွာလို႔ရတဲ့ သတင္းစာမွာ ပါခဲ့

တာေတြပဲ ရွိပါေသးတယ္ ။ အေျခေနကို ႏိႈင္းယွဥ္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္ ေျပာျပတာပါ ။

●  ကြာလာလန္ပူၿမိဳ႕ ကပုန္း (Kepong) ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လူအခ်ိဳ႕ ခိုလႈံေနၾကတဲ့သတင္းကို

ၾကားမိပါတယ္ ။ ဓါတ္ပံုနဲ႔လည္း ေတြ႕မိပါတယ္ ။ လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ ထၼင္းစားေသာက္ေနၾကတဲ့

ပံုတစ္ပံုနဲ႔အတူပါ ။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ဒါဟာ မွန္ကန္ႏိုင္ေျခ ရွိပါတယ္ ။ ကူညီဖို႔လည္း ႀကိဳးပမ္းတာ

လုပ္သင့္ပါတယ္ ။ သို႔ေသာ္ တစ္ခုေတာ့ ယွဥ္ထိုးျပခ်င္ပါေသးတယ္ ။

   အဲဒါက အျခားေတာ့ မဟုတ္ပါ ၊ ပီနန္းဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္က

တည္းက အခ်ိန္မေရြး ၾကည့္လိုက္ရင္ လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ေတာ့ အျမဲလိုလို ေရာက္ရွိမွီခို ေနခဲ့ၾက

တယ္ဆိုတာပါပဲ ။ အမ်ားစုက အလုပ္မရခင္ စပ္ၾကားကာလမွာ လာေရာက္ခိုလံႈေနၾကတာျဖစ္သလို ၊

အျခား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္ ။ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ကာလအတြင္း

ဘယ္ကမွ ကယ္သူကူသူ ေပၚမလာခဲ့ဖူးတာကေတာ့ ကံပဲလို႔ ဆိုခ်င္ဆိုေပါ့ဗ်ာ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သ

ေဘာထား မေပးခ်င္ပါဘူး ။

●  စပ္ဟပ္ၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းက်တစ္ခုေလာက္လည္း စဥ္းစားလို႔ရတာ ရွိပါေသးတယ္ ။

   ဆိုပါေတာ့ ၊ မေလးရွားမွာ တကယ္တန္းကို ျပႆနာေတြက ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ ျဖစ္ေနၿပီဆိုပါစို႔ ။

ျမန္မာျပည္သူျပည္သား ၄-၅ သိန္းေလာက္ ရွိေနတဲ့အထဲက အနည္းဆံုးေတာ့ ေထာင္ေသာင္းမက

ျပန္လာၾကရဖို႔ ရွိရပါလိမ့္မယ္ ။ ဒါဆိုရင္ အခု ဝိုင္းဝန္းကူညီေနၾကတာနဲ႔ အင္မတန္ အခန္႔သင့္ပါတယ္ ။

ဝမ္းသာစရာပါ ။

   သို႔ေသာ္ ၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ ျပန္လိုသူက ဆယ္ကဏန္း ရာကဏန္းေလာက္ပဲ ရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၊ ျပန္

ေတြးဖို႔ လိုႏိုင္ပါတယ္ ။ အပန္းေျဖခရီး ေရာက္ေနၾကတာမဟုတ္တဲ့ မေလးရွားကေန ၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳး

မ်ိဳးနဲ႔ မျဖစ္မေန ျပန္ၾကရမယ့္ အေရအတြက္က ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိႏိုင္တာပါပဲ ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ဒီ

လမ္းမ်ိဳးကို (၂) ႀကိမ္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ေန႔စဥ္ မေလးရွားကေန ျပန္ထြက္ခြာသူေတြ ရွိေနတာ

ပါ ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေတြမွာ ေနထိုင္ဖူးသူေတြဆို ဒီသေဘာတရားကို အမ်ားႀကီး အေတြ႕အၾကံဳ

ရွိၾကပါတယ္ ။ လက္ရွိအခက္အခဲက - စာရြက္စာတန္း တရားဝင္ မရွိသူေတြအေနနဲ႔ အရင္ကလို ကား

လမ္းနဲ႔ ျပန္မထြက္ရဲတာေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ - အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ လံုျခံဳေရးအေျခ

ေန ယိုယြင္းလာတာေတြ ရွိႏိုင္ေပမယ့္ ၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာမွာေတာ့ မသိသာပဲ ၊ အေဝးက

ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြကသာ အစိုးရိမ္လြန္သလို ျဖစ္ေနႏိုင္တာကို ေျပာခ်င္တာပါ ။

●  ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေစတနာလား ေဝဒနာလား သိပ္မသဲကြဲတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ ။

    ေကာက္သင္းေကာက္ရင္ ကုန္မွာမဟုတ္လို႔ ၊ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။

   ဆိုၾကပါစို႔ ၊ မေလးရွားမွာ Melaka/ Malacca ၿမိဳ႕ဆိုတာ ရွိပါတယ္ ။ ေပၚတူဂီေတြ အေျခစိုက္ခဲ့ၿပီး

ကျပားေတြေတာင္ ကေန႔အထိရွိပါတယ္ ။ သီးႏွံစိုက္ပ်ိဳးျခံႀကီးေတြလည္း ရွိပါတယ္ ။ ထားပါေတာ့ ၊ ဒီ

ၿမိဳ႕ကို ျမန္မာျပည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ‘မလကၠာ’လို႔ ေခၚၾကပါတယ္ ။ မေလးရွား ေရာက္ေနသူေတြထဲ

မွာလည္း သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႔ မာလာကာ ၊ မလက္ကာ ၊ မလာကာ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚႏိုင္ၾကပါ

တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ကေန - က်ေနာ္ မေလးရွားကပါ ၊ ဒီမွာ က်ေနာ္တို႔ အရိုက္ခံေနရပါ

တယ္ ၊ ေျပးစရာေျမ မရွိေတာ့ပါဘူး ဆိုတာေတြနဲ႔ အစခ်ီၿပီး ၊ အျခားၿမိဳ႕ေတြကိုပါ ဆြဲထည့္ျပရာကေန ‘မလကၠာ’ကို ‘မာတက္တာ’ ဆိုၿပီး နာမည္တပ္ေရးတာမ်ိဳးက်ေတာ့ သိသာထင္ရွားေနပါတယ္ ။ အျခား

တလြဲေတြလည္း အမ်ားႀကီးေတြ႕ေပမယ့္ အက်ယ္မခ်ဲ႕ေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ မေလးရွားက တကယ္

ေရးေနတာလား အျပင္ကေန ေခ်ာက္တြန္းေနသလားဆိုတာ သံသယဝင္စရာေတြ ရွိလာပါတယ္ ။

   တစ္ဆက္ထဲ ယွဥ္တြဲေျပာလို႔ရတာတစ္ခုက အခ်ိဳ႕လူေတြရဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာ ၊ ဘဂၤလီနဲ႔ မြတ္ဆလင္ဆိုတာ

ေတြကို ေလလံုးမကြဲပဲ ေရာခ်တိုက္ခိုက္ေနတာမ်ိဳးေတြပါ ။ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည္

က မြတ္ဆလင္ခရိုနီေတြ မေလးရွားကို ေလယာဥ္နဲ႔ထြက္ၿပီး ၊ ဟိုကမြတ္ဆလင္ေတြနဲ႔ ပင္းၿပီး လုပ္ေန

ၾကတယ္လို႔ အေျချမစ္မရွိ စြပ္စြဲတိုက္ခိုက္မႈေတြကို ျဖန္႔ေဝသူေတြလည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတာ စိတ္မ

ေကာင္းစရာ ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။ ထိုင္း ၊ မေလး ၊ စကၤာပူႏိုင္ငံေတြမွာ ျမန္မာျပည္က မြတ္ဆလင္ေတြ

အပါဝင္ စီးပြားေရးလာလုပ္သူ ၊ ဆိုင္ကႏၷား လာဖြင့္သူ ျမန္မာျပည္သားေတြ အမ်ားႀကီးဆိုတာ လူအ

မ်ားစု အသိပါ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလူေတြဟာ ဘယ္တုန္းကမွ အဲဒီႏိုင္ငံေတြရဲ့ ျပည္တြင္းေရးမွာ ပါလာတယ္

လို႔ မၾကားဖူးသလို ၊ ဘယ္သတင္းမွာမွလည္း မေရးဖူးၾကပါ ။ ထိန္ခ်န္တယ္လို႔ အသားလႊတ္စြပ္စြဲရင္

ေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ ။

   အျခား နမူနာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အဓိက ေျပာခ်င္တာက - မေလးရွား

ကိစၥကို အေဝးကေန ပံုႀကီးခ်ဲ႕ ျပႆနာႀကီးေအာင္ လုပ္ေနတဲ့လူေတြ ရွိေနသလားဆိုတာပါ ။ ဒီလို

ဗိုက္ေအာက္ပိုင္း ပစ္သြင္းတဲ့ ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြဟာ ျမန္မာအသိုင္းဝိုင္းၾကားမွာ မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္

ေအာင္ ျဖစ္ေနခဲ့တာမို႔ အင္မတန္ ရင္ေလးစရာေကာင္းသလို ၊ ေနာက္ကြယ္မွာ အာဏာရွိသူေတြ ပါ

ဝင္ေနတာနဲ႔ ဗမာဗုဒၶဘာသာ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းရဲ့ အေမွာင္ျခမ္းကို ကမာၻေပၚမယ္ ပံုေပၚသထက္ေပၚ

ေအာင္ လုပ္သလို ျဖစ္ေနတာေတြဟာ ဝမ္းသာႀကိဳဆိုခ်င္စရာ အေနထားတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါကိုမွ

ဂုဏ္ယူစရာ (batch of honors) လို႔ ယူဆေနသူေတြလည္း ရွိတယ္ဆိုတာ နားလည္ပါတယ္ ။ ဒါမ်ိဳး

ေတြကို အႏၱရာယ္ႀကီးတဲ့  ရူးႏွမ္းမႈေတြထဲက အမ်ိဳးအစားတစ္ခုလို႔ နားလည္ၿပီး တားဆီးဖို႔ႀကိဳးစားသူ

ေတြ မ်ားလာေစဖို႔ပဲ ဆႏၵျပဳလို႔ ရပါေတာ့မယ္ ။ ျမန္မာျပည္တြင္းက ဘာသာ လူမ်ိဳး လူနည္းစုဝင္ေတြ

ကေနလည္း အေျခေနကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္ဆိုတာ နားလည္ၾကဖို႔လည္း လိုပါ

တယ္ ။ လူမ်ားစုကေန လူနည္းစုအခ်ိဳ႕ကို စေတးပစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ယူဆသြားတဲ့အခ်ိန္မေတာ့

၊ ျမန္မာျပည္အတြက္ ေရွ႕ကာလအတိုင္းတာတစ္ခုအထိ အေပါင္းလကၡဏာဖက္ ေရာက္ႏိုင္ေျခ မရွိ

ေတာ့ဘူးဆိုတာလည္း တြက္ဆထားဖို႔ လိုပါမယ္ ။

   ဆက္ၿပီး ေျပာလို႔ရတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္ ။

   အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္မေတြးပဲ ၊ “ေနလို႔မရရင္ ျပန္လာၾက”လို႔ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္

ၾကတဲ့ လူအခ်ိဳ႕နဲ႔ ၊ ကူညီမႈကို အသိမွတ္ျပဳသင့္ေပမယ့္ ခါေတာ္မီ ေရာေယာင္လာတဲ့ ဗီလိန္ေဟာင္းႀကီး

တစ္ခ်ိဳ႕တို႔ရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ ။ ကြက္ေက်ာ္ျမင္တတ္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ့ လုပ္ကြက္ေတြကို သခၤန္း

စာယူစရာျဖစ္သလို ၊ ျပည္ပထြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္ဆိုတာဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြရဲ့ ေရွာင္လႊဲလို႔မရ

တဲ့ လမ္းေၾကာင္းႀကီးတစ္ခုဆိုတာ အရွည္မေတြးပဲ စိတ္အလိုလိုက္ၿပီး လူမႈအသိုင္းဝိုင္းတစ္ခုလံုးကို

ေနာက္ျပန္ဆြဲခ် ေနၾကတာေတြဟာလည္း သတိထားစရာပါ ။

   နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်င္တာက - လက္ရွိ မေလးရွားအေျခအေနဟာ ၊ လူအခ်ိဳ႕အတြက္ စိတ္ေျဖရာထြက္ေပါက္

ရေကာင္းရသြားႏိုင္ပါတယ္ ။ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး ေျပာၿပီးၿပီးေရာဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာမ်ိဳးေတြ

လည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ခဏာတာ အာသာေျဖမႈနဲ႔ ကိစၥဝိစၥေတြ ၿပီးျပတ္မသြားတာ ၊ အခက္ခဲ

အမ်ားႀကီးရွိတာ ၊ လုပ္ေဆာင္မႈတိုင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈေတြရွိတတ္တာ လူမ်ားစုအတြက္ စိတ္

ေအးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြးမိ သိႏိုင္တဲ့ ကိစၥေတြပါ ။ ဘယ္လိုေျပာရ ေကာင္းမလဲ .. ။ သတိ ၊ သ

တိ ၊ သတိ .. လို႔ဆိုရင္ အဆင္ေျပမလား ။

   က်ေနာ္ ခ်ေရးသြားတာေတြဟာ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ အတိုင္းတာတစ္ခု

အထိ ျမင္ႏိုင္ေအာင္ရယ္လို႔ လက္တို႔ရံုပါ ။ အခ်ိဳ႕လည္း - က်ေနာ္ ကန္႔လန္႔ျမင္တယ္ ၊ လူမ်ိဳးေရးေတြ

ပါ ဆြဲထည့္လာတယ္ ေျပာေကာင္းေျပာမယ္ ။ တကယ္တန္းမွာ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးေတြဟာ က်

ေနာ့္အတြက္ အေရးမႀကီးလွပါ ။ ဝမ္းနည္းေၾကာင္း ျပဖို႔အတြက္ profile အမဲေရာင္ႀကီးလည္း တင္ျပ

မေနပါ ။ ဝမ္းနည္းစရာေတြက အေပၚက ေျပာခဲ့တာေတြအပါဝင္ မ်ားလြန္းလို႔ ဘယ္အတြက္ေရြးၿပီး

ဝမ္းနည္းရမလဲဆိုတာေတာင္ မသဲကြဲမိတာ ၾကာပါၿပီ ။

   အရာရာကို အေကာင္းေတြလိုက္ေျပာၿပီး အခက္ခဲ ျပႆနာေတြကို ေျပလည္ေအာင္ လုပ္လို႔မရပါ ။

ဘက္စံုၾကည့္ၿပီး စီမံခန္႔ခြဲေရးအျမင္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္မွ အသင့္ဆံုး အေျဖေတြ ရႏိုင္မွာပါ ။ ဒီအထဲမယ္ ေထာက္

ျပမိသူက်ေနာ္ဟာ ေသာႏုထိုရ္မုဆိုးေနရာကို လိုလိုခ်င္ခ်င္ယူမိတဲ့ ဗီလိန္တစ္ေယာက္လို ျမင္ၾကမယ္ဆို

ရင္လည္း ၊ ကိုယ့္ေစတနာနဲ႔ ကိုယ့္အျပစ္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း ။

မန္းကိုကို
၁၄ ၊ ၀၆ ၊ ၂၀၁၃

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~